به گزارش خبرگزاری مهر، از آنجا که مدلهای حیوانی قادر به حرف زدن نیستند تاکنون مطالعات الکتروفیزیولوژیکی درباره فعالیت نورونها در فضاهای موتوری مربوط به زبان در دسترس نبود.
اکنون محققان دانشگاه هاروارد و موسسه تکنولوژی ماساچوست با آزمایش بر روی یک بیمار مبتلا به سندروم قفل شدگی (locked-in) توانستند به اطلاعات مفیدی در این زمینه دست یابند.
این بیمار 26 ساله 10 سال قبل در یک حادثه شدید رانندگی دچار خونریزی مغزی و فلجی کامل شد و اکنون تنها می تواند حرکات چشم خود را کنترل کند.
این محققان در این آزمایش، یک الکترود را در مغز وی کاشتند و نشان دادند که این الکترود قادر است سیگنالهای عصبی را مستقیما از مغز به یک دستگاه ترکیب کننده صوتی انتقال دهد. این دستگاه می تواند با یک اختلاف زمان 50 ثانیه ای افکار این جوان را به آواهای کلامی تبدیل کند.
در این سیستم جدید هیچ کابل و یا اتصالی میان الکترودهای کاشته شده و دستگاه خارجی وجود ندارد و سیگنالها از طریق بسامدهای رادیویی که توسط حسگرهای نصب شده روی جمجمه جمع آوری شده اند ارسال می شوند.
این محققان الگویی را برای رمزگذاری سیگنالهای عصبی توسعه دادند و توانستند این الگو را بر روی یک مدل موجود کنترل حرکتی گفتار پیاده کنند. برپایه این مدل، نورونهای کورتکس پیش حرکتی بطن چپ، اصوات زبان را به صورت بسامدهای صوتی نشان می دهند.
در مغز، این بسامدها به کورتکس موتوری اولیه فرستاده می شود و در آنجا به کنترلهای موتوری ویژه زبان تبدیل می شوند.
در این تحقیق، محققان با کمک یک مدل دوبعدی از فضای بسامدها موفق شدند آنها را مستقیما به اصوات گفتاری تبدیل کنند.
براساس گزارش Wired News، در مدت 5 ماه از کاشت این الکترودها این بیمار موفق شد گروههای کوچکی از آواهای مورد نظر خود را با دقت 89 درصد تولید کند.
نظر شما