نشانه های اسلامی در معماری و شهرسازی مشهد رعایت نمی شود

به گزارش خبرگزاری مهر، حسین حاتمی‌نژاد در نشست "شهرسازی مدرن و پست مدرن" که توسط جهاد دانشگاهی خراسان رضوی برگزار شد، با اشاره به آنکه اکنون فضاهای گردشگری در مشهد در معرض خطر است، اظهارکرد: مشهد ضمن حفظ هویت شهری خویش و حفظ مقررات پدافند غیرعامل باید یک مدل اسلامی مطلوب را به جهان عرضه کند.

وی افزود: ما در دوره مدرن در کنار نابرابری‌های اجتماعی و فقدان عدالت اجتماعی، خیابان‌ها و نمادهای قدیمی شهر را به دلیل آسایش و سهولت کارها و یا یکسان‌سازی از بین می‌بریم و اینها تنها برای استفاده قشر دو درصدی مرفه جامعه است.

حاتمی نژاد با بیان اینکه در شهر تهران حدود سه میلیون نفر در حد متوسط هستند و بقیه زیرخط فقر بسر می‌برند افزود: فردی که از محله فقیرنشین برای انجام کار به محله بالادست می‌آید، با فضای شهر احساس غربت می‌کند، اگر چنین فردی دارای پس ‌زمینه‌های نامطلوب فرهنگی و دینی باشد، دست به حرکات ضد اجتماعی خواهد زد.

وی بیان کرد: با گذشت نزدیک به هشتاد سال از اجرای منشور آتن و پیشنهادهای شهرسازی مدرنیستی، مشکلات اساسی شهرها همچون آلودگی محیط، عدم ایمنی، مشکلات دسترسی، بی‌هویتی محیط شهری، از هم پاشیدگی حس همبستگی محلی و شهروندی و احساس تنهایی روزافزون مردم همچنان وجود دارد.

وی زوال مراکز عمده شهری، زاغه‌نشینی و حاشیه‌نشینی‌های پردردسر، فاصله طبقاتی بین محلات فرو دست و فرادست، فرار روستائیان از روستاها به شهرها و زندگی در حاشیه‌ شهر با فرهنگی متفاوت، بیکاری در شهرهای بزرگ، وقوع جرم و جنایت‌های شهری، گسترش بیماری‌های عصبی و روانی را از دیگر مصائب شهرسازی مدرن عنوان کرد.

عضو هیئت علمی دانشگاه تهران، یکسان‌سازی را از ویژگی‌های شهرسازی مدرن عنوان کرد و گفت: در شهرهای کوچک روابط چهره به چهره بیشتر و کنترل اجتماعی محسوس است؛ در نتیجه آسیب‌ها کمتر می‌شود اما در شهرهای بزرگ با جمعیت زیاد و اختلاف طبقاتی بسیار، انسان فراموش می‌شود.

حاتمی نژاد ادامه داد: در شهرهای بزرگ افراد با انبوه سیستم‌های ارتباطاتی، در اوج بی‌خبری‌اند، شهرسازی مدرن سعی دارد مردم را از بی‌خبری درآورد.

حاتمی‌نژاد مفهوم شهر را در رویکرد مدرنیستی به مثابه "یک شیء و توده‌ای از مساکن" و در رویکرد پست مدرنیستی به عنوان "چشم‌انداز و یک مظهر تنوع اجتماعی" دانست.

وی بیان کرد: در برنامه‌ریزی‌های راهبردی در بهسازی شهر در رویکرد مدرنیستی، تاکید بر حذف زاغه‌ها، جلوگیری و کنترل از گسترش آنها بوسیله ساخت شهرهای جدید و کمربندهای سبز است اما در رویکرد پست مدرنیستی، تاکید بر احیا و اصلاح و برخورداری از امکانات است.