روایت باران کوثری از حاشیه‌های استقبال از روحانی در فرودگاه/ هر دو گروه شعاردادند و هیچ برخورد جدی بوجود نیامد

به گزارش خبرگزاری مهر، باران کوثری که خود در مراسم استقبال از حسن روحانی در بازگشت از نیویورک حاضر شده بود در این رابطه با تلویزیون بی بی سی مصاحبه کرده است.

وی در این باره در این مصاحبه گفت: من دیشب از طریق صفحه فیس بوک یکی از دوستانم مطلع شدم که ۱۱ صبح آقای روحانی وارد فرودگاه مهرآباد می شوند. من خودم تا جائی که تونستم اطلاع رسانی کردم از طریق فیس بوک. فکر می کردم اگه مردم زودتر باخبر می شدند خیلی تعداد بیشتری هم می آمدند.

کوثری ادامه داد : درواقع من که وارد مسیر پاویون فرودگاه مهرآباد شدم اولین چیزی که دیدم یکسری نیروهای مخالف آقای روحانی بودند که خیلی آرام بودند و به نظر من واقعا قصد درگیری با ما رو نداشتند و کاغذهای مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسراییل رو کف زمین چیده بودند و شعارهای خودشان رو می دادند.

این بازیگر سینما افزود: جلوتر و چسبیده به درب پاویون حامیان آقای روحانی ایستاده بودند و شعارهای “روحانی متشکریم” ، “ظریف، روحانی متشکریم” ، “درود بر روحانی، سلام بر خاتمی” ، “هاشمی زنده باد، روحانی پاینده باد” و چندبار هم شعار “در بهار آزادی جای شهدا خالی ” دادند که کمی هم جو احساساتی شد.

وی گفت: درگیری شدیدی بین دو گروه پیش نیامد به جز آن کفشی که به سمت آقای روحانی پرتاب شد فکر می کنم که نیروهای مخالف از جای ویژه ای سازماندهی نشده بودند به این دلیل که نه خط مشخصی داشتند و خیلی کنار هم بودند و در بین ما نفوذ می کردند و مرگ بر آمریکا می گفتند ولی واقعا قصد کتک کاری نداشتند. 

چیزی که برای خود من خیلی جذاب بود این بود که ما ۶۰۰-۷۰۰ نفر بودیم و اونا حدود ۳۰۰-۴۰۰ نفر ولی هیچکس قصد قدرت‌نمایی نداشت و نیروی انتظامی خیلی برخود خوبی می‌کرد و جلوی شعار دادن هیچکدوم از گروههای رو نمی‌گرفت و فقط مراقب بود که هیچ تنشی ایجاد نشه. به جز یکی دو تا برخورد کوچیک هیچ برخورد جدی بوجود نیومد.

بعد که آقای روحانی هم که اومد بیرون اونها شروع کردن به نماز خوندن تو مسیری که آقای روحانی باید رد می شدن و اون اتفاق لنگه کفش هم همونجا افتاد و خوشبختانه جمعیت ما بیشتر بود و اطراف ماشین اقای روحانی رو گرفتیم و تا آخر مسیر هم اومدیم.

چیزی که برای من خیلی جذاب بود این بود که هیچکس دنبال قدرتنمایی نبود و هر دو گروه شعارهاشون رو حتی بر علیه همدیگه می دادن و هیچ درگیری ویژه‌ای اتفاق نمی افتاد یعنی فضای اعتدال رو کامل ادم می تونست حس کنه که هر دو تا گروه کامل می‌تونستن شعارشون رو بدن و حرفشون رو بزنند.