به گزارش خبرگزاری مهر، اکثر مردم علاقمند به ارتقاي سطح ارتباط هاي خود با ديگران هستند و تمايل دارند كه ارتباط ها را موثر و ثمر بخش بنمايند. اما خوب است بدانيم ويژگي هاي يك ارتباط موثر چيست. هركس بنابر تجربه و اطلاعاتي كه دارد، مي تواند پاسخ خاصي را به اين پرسش بدهد و نمي توان حد و حصر دقيق براي آن قائل شد و گفت عواملي كه در برقراري ارتباط موثر نقش آفرين هستند، مي توانند شامل چند مورد خاص باشند، بلكه هر كس ممكن است عواملي را ذكر كرده و بر آنها تاكيد نمايد. دراينجا به برخي از عوامل مهم و درخور توجهي كه مي توانند ارتباط ها را موثر بنمايند اشاره مي كنيم.
- بشاش بودن؛ وجود چهره اي گشاده و قيافه اي بشاش ،در برقراري ارتباط نقش بسيار موثري را ايفا مي كند، زيرا ما وقتي مي خواهيم با ديگران سخن بگوييم، اول به چهره آنان مي نگريم. اگر در چهره آنان نشاط ديديم، لب به سخن مي گشاييم و اگر چهره آنان را گرفته و در هم كشيده يافتيم، سخن گفتن را روا نمي داريم، پس شادي در چهره زمينه سازي برقراري ارتباط موثر است. حضرت علي (ع) مي فرمايد: انسان با ايمان حزن و اندوهش در قلب او و نشاطش در چهره اوست. (نهج البلا غه،حكمت 333 )
- گفتگوي مطلوب؛ گفتگو مطلوب با ديگران مي تواند يكي از عوامل ايجاد كننده روابط ماندگار و پايدار باشد و هر كس كه در اين راستا از هنر و توانمندي بيشتري برخورداراست، ارتباط بهتري نيز برقرار مي نمايد. كسي كه بهتر سخن مي گويد، در اين زمينه از اقتدار بيشتري برخوردار است. سخنان ما بايد متناسب با نياز مخاطب و تازه باشد تا ديگري بدان گوش جان سپرد و همچنين سخن بايد در حد درك و فهم شنونده باشد.
- همدلي؛ منظور از همدلي آن است كه احساس ما به حد احساس ديگري برسد، يعني به درك آن چيزي برسيم كه ديگري آن را دريافته و يا عملا با آن مواجه شده است. براي اينكه بتوانيم با ديگران همدلي نماييم، دو راه وجود دارد كه عبارتند از: الف)خود را در عمل به جاي ديگري نهادن: اگر بتوانيم خودمان را عملا به جاي ديگري قرار بدهيم بهتر مي توانيم موضع او را در يابيم و با او به همدلي برسيم. ب)قرار دادن خود به جاي ديگري در فكر و نظر: گاه ميسر نيست كه ما خود را در عمل به جاي ديگري قرار بدهيم تا رنج و مشكل او را دريابيم، در چنين حالتي مي توانيم خود را در فكر و نظر به جاي ديگران قرار بدهيم.
- همدردي؛ یكي ديگر از مسائلي كه موجب دوستي و صميميت بيشتر در ميان افراد مي شود و ارتباط ميان آنان را موثر مي سازد، داشتن احساس همدردي است. منظور از همدردي اين است كه كسي براي ديگري احساس تاسف نمايد. مثلا كسي مي گويد كه ديروز پدرم از دنيا رفت، فرد در مقابل مي گويد ما را هم در غم خود شريك بدانيد من هم از شنيدن اين مساله متاثر شدم.
بايد گفت كه همدلي از همدردي بهتر است. البته در برخي از موارد ديگران معناي اين دو واژه را نيز به جاي يكديگر به كار برده اند. بنابراين بهتر است كه با ديگران همدلي نماييم كه حالت مناسب تري است، اما اگر به هر دليلي نمي توانيم با ديگران همدلي كنيم، دست كم با آنها همدردي كنيم. بسيار سخت است كه آدمي همدردي در زندگاني نيابد و اگر چنين نباشد او نيز همانند امير خسرودهلوي بايد بگويد: بسوزم و نزنم دم كه نيست همدردي/ كه رازسوخته اي رانهان تواند داشت
- مثبت گرايي؛ يكي از عواملي كه موجب سهولت در دوستي ها مي شود و ارتباط ها را موثر مي سازد، مثبت گرايي است. افرادي در روابط با ديگران موفق هستند كه بتوانند نگاه خوب و مثبتي به ديگران داشته باشند. اگر انساني قصد برقراري ارتباطي صميمانه با ديگري را داشته باشد، هرگز نمي تواند با داشتن نگاهي منفي نسبت به اوبا او به تعامل برسد. برخي در اثر ارتباط با بدان و نشست و برخاست فراوان با آنان نسبت با ديگران بدبين شده اند و همه را بد مي انگارند. افرادي كه مثبت انديش هستند محتواي ذهنشان مثبت و مطلوب است و منفي نگران به امور و وقايع با نگرشي منفي مي نگرند زيرا فكر آدمي زمينه ساز نگاه اوست .البته اين سخنان به معناي اين نيست كه ما همگان را مثبت ارزيابي كنيم همان طور كه نبايد با ديدي منفي بنگريم، بلكه آنچه كه مهم است اين است كه ما واقع نگر و واقع گرا باشيم و در اين حالت است كه نه ما به ديگران آسيب مي رسانيم و نه ديگران مي توانند ما را دستخوش ضرر و زيان بكنند.
نظر شما