به گزارش خبرنگار مهر، آیدین آغداشلو که پس از 11 سال به شیراز سفر کردهاست بعداز ظهر پنجشنبه در نشستی خبری علت این تاخیر را دعوت نشدن به این شهر دانست و خاطرنشان کرد: گمان می کنم موضوعی بیش از آموزش در این دعوت ها در جریان است، چراکه آموزش در همه جا هست، اما این تبادل آرا و اندیشه هاست که بسیار مهم است.
وی در پاسخ به خبرنگار مهر پیرامون جایگاه این شهر در گرافیک معاصر ایران گفت: در دوره ای به سر می بریم که جلوه های محلی، متفاوت، خاص و دلپذیر کمتر مجال حضور دارند، از این رو کوشش گرافیست های متعهد شیرازی در جایی که مرکز توزیع سلیقه و گرد آمدن هنرمندان در جایی دیگر قرار دارد باید جایگاه این گرافیک توزیع و رگ محلی خود را بیابد.
مکتب هنری شیراز همواره مطرح و زنده است
وی مکتب هنری شیراز را همواره مطرح و زنده دانست و گفت: از دوران جوانی که مکتب شیراز را دنبال می کردم این مکتب مانند دیگر مکاتب هنری ایران جذاب بوده، چراکه در طول تاریخ شیراز شهری همیشه دایر بوده و برخلاف میزان خون ریزی ها و خرابی های یورش های تاریخی هیچگاه دستخوش خدشه نشده است.
آغداشلو جریان جاری مکتب شیراز را حاصل زنده و پایدار بودن هنر این شهر عنوان داشت و افزود: گرچه مکاتب هنری همواره در صورت پایتخت بودن شهری در طول تاریخ شکل گرفته، اما این ویژگی هنر این شهر است که حتی در دوران کوتاهی که شیراز پایتخت صفاریان بوده باید مردم آن خیلی هنردوست بوده باشند که از این آمد و شدها تغییری نکرده باشد.
وی جاودانگی مکتب شیراز را مرهون شاهان هنردوستی دانست که بر این شهر فرمانروایی داشته اند و افزود: شیراز همواره در متن فرهنگ معاصر ایران یا در یکصد سال گذشته و گذشته های دورتر صاحب سبک بوده است.
آخرین شاهنامه مصور ایران حاصل مکتب شیراز است
این تصویرگر و طراح، آخرین شاهنامه مصور ایران را حاصل هنرنمایی یکی از هنرمندان اهل شیراز معرفی کرد و گفت: تصاویر این شاهنامه که توسط لطفعلی داوری نقاشی شده از نمونههای تاریخی مکتب شیراز است.
وی با اشاره به اینکه شیراز تنها شهری است که در طول تاریخ صاحب سلسله هنرمندان بوده که از این حیث در جایگاه والای هنر ایران قرار می گیرد، این پرسش را مطرح کرد که چرا این بدنه متوالی در دهه های اخیر با پیشینه ای که دست کم در ادبیات و هنر دارد در فراهم کردن بستر هنری خود در شکل راه اندازی مکان هایی مانند موزه هنرهای معاصر موفق نبوده است.
آغداشلو خواستار روشن شدن علل و عوامل این موضوع گشت و خاطرنشان کرد: زمینه ادبی شیراز آنچنان جامع و فراگیر است که مستغنی از جستجوست.
با گنجینه های هنری شیراز می توان دهها موزه راه اندازی کرد
این نقاش و گرافیست فراوانی آثار هنری شیراز را موجب نداشتن دغدغه ی نگهداری این آثار از سوی اهالی این شهر بیان و خاطرنشان کرد: در میان هنردوستان شیرازی خانواده هایی هستند که اگر هریک گنجینه خود را بگشایند می توانند 10ها موزه راه اندازی کنند.
آغداشلو ماندن خود را در مرهون زندگی در میان مردمی دانست که به وی یاد داده اند و افزود: نان من را این مردم تامین می کنند و منتی بر من نگذاشته اند، از این رو همواره در محافل مختلف با کمال میل حضور یافته ام زیرا فکر می کنم ادای دین و سپاسگزاری از مردمی است که از من مراقبت کرده اند.
وی گفت: من همیشه مرمتگر بوده ام زیرا فکر می کنم یکی از هنرهای طراح و نقاش با نیم نگاهی به آثار به جامانده از گذشته می تواند منجر به بازسازی آنها شود، از این رو هرگاه از نقاشی و طراحی خسته می شوم به مرمت و بازسازی می پردازم.
آغداشلو همچنین ابراز داشت: مرمت آثار گذشتگان به واقع نوعی به آرامش رسیدن برای من تلقی می شود ، زیرا معتقد هستم که آنچه را زمان به ما سپرده و به دست آورده ایم باید با وضعیتی بهتر به آیندگان بسپاریم.
آغداشلو باوجود کسالت ترجیح داد برای پاسخ به نیازهای نقاشان و گرافیست های جوان به شیراز سفر کند، گفت: ناظر بودن من در این سال ها زمینه پاسخگویی مرا فراهم کرده است.
وی تصریح کرد: هیچگاه دوست نداشته ام خود را هنرمند بدانم، چراکه همواره به عنوان یک روشنفکر معتقدم دگراندیشی اسباب نوزایی است. از این رو وظیفه می دانم خود را در دسته بندی و گروه بندی ها و خطوط محدود نمانم.
آمادگی طراحی چهره حافظ را دارم
این صاحب نظر هنر اسلامی با اعلام آمادگی برای طراحی چهره حافظ برای شکل گیری تندیس این شاعر قرن هشتم، گفت: این معضل ما و حافظ نیست که چهره روشنی از شخصیت های ادبی و هنری ایران وجود ندارد، بلکه این مشکلی است که گریبانگیر شخصیت های اسطوره ای می شود چون همواره نزدیکترین تصویر ملاک ماندگاری این چهره ها قرار گرفته است.
وی در تصویر شدن اسطوره ها چگونگی تصور ما از آنها را ملاک دانست و افزود: اینکه کدام هنرمندی این کار را انجام می دهد مطرح است، چراکه در تصویر کردن چنین شخصیت هایی باید نشانه های شاخصی بکار برده شود که همه از آن بهره مند شوند.
آغداشلو با ستودن آثاری که زنده یاد حسین صدیقی در قالب تندیس و سردیس ابن سینا، سعدی و فردوسی به یادگار گذاشت، یادآور شد: وی هنرمند بزرگ و مجسمه ساز چیره دستی بود که این امکان را به دست آورد این تندیس ها را بسازد. از این رو این موضوع یک بازی است که می خواهیم بر نزدیک ترین وجهی یک اسطوره را لمس و حس کنیم.
وی، تصریح کرد: چون در نگارگری ایرانی شبیه سازی وجود نداشته تصویری که از حافظ اکنون ارایه شده به این خاطر است که این کار دیرتر صورت گرفته است.
دانشور نویسنده ای معتبر و اثرگذار بود
وی با اشاره به اینکه ترجیح می دهد کمتر از چهره نقاشی کند، دلیل نقاشی چهره سیمین دانشور را علاقه ی دوسویه خود و این نویسنده اهل شیراز دانست و در این نشست از این نویسنده بزرگ ایرانی یاد کرد و اظهار داشت: دانشور نویسنده ای معتبر و اثرگذار بود که اگرچه از همسر بلند آوازه اش تاثیر گرفته بود اما شخصیت مستقل خود را داشت.
این هنرمند برجسته برترین اثر هنری خود را تصویر مادرش در سنین پیری،با گلدان شکسته دانست و گفت: این تابلو نقاشی که همواره یادآور خاطرات خوش برایم است هم اکنون در کارگاه شخصی ام نصب شده است.
دومین نشست از سلسله برنامه های تخصصی هنر، حوزه هنری فارس با عنوان "شیراز با آغداشلو" 29 آذر برگزار می شود که در آن او از جنبش های نقاشی ایران و گرافیک در دو دهه گذشته و گرافیک معاصر ایران خواهد گفت.
نظر شما