به گزارش خبرگزاری مهر، پنجاه و یکمین شماره نشریه فرهنگستان علوم با انتشار سیاستهای کلی «علم و فناوری» ابلاغشده از سوی مقام معظم رهبری به عنوان دیباچه و سرمقاله دکتر داوری اردکانی رئیس فرهنگستان علوم تحت عنوان «ناهمزمانی در جهان کنونی؛ زمینهساز خلط مسائل سیاسی و تاریخی است» منتشر شد.
رئیس فرهنگستان علوم در این شماره از مهاجرت نخبگان میگوید و این مسئله را مسئلهای تاریخی قلمداد می کند و تأکید می کند که فرار مغزها یا مهاجرت نخبگان یک امر تاریخی-فرهنگی است و به عدم توازن و همسطح نبودن فرهنگ تجدد در کشورهای جهان بازمی گردد. دکتر رضا داوری اردکانی در بخشی از مقدمه می نویسد: فرار مغزها و مهاجرت نخبگان مسئلهای تاریخی است و فرع و نتیجه عدم تعادل در شئون توسعه است. وقتی تعداد تحصیل کرده بیش از میزان نیاز است گروهی از آنان و البته بهترین هایشان به جایی که علم در آنجا آسانتر و راحتتر نفس می کشد می روند و بعضی از آنان ممکن است در زمره دانشمندان بزرگ جهان قرار گیرند. از این مهاجرت نه اخلاقاً و نه عملاً نمیتوان جلوگیری کرد. اگر می گویند که این مهاجرت خسرانی بزرگ برای کشور است راست میگویند ولی با این سخن راست چه میتوان کرد؟ اولین کاری که میتوانیم بکنیم این است که به وضع جهان کنونی و در روابط و مناسباتی که اقتضایش محرومشدن جهان توسعه نیافته از بهترین داشته هایش به سوی قدرتهای جهانی است، بیندیشیم.
مسئله مهاجرت نخبگان، مسئله سیاسی نیست. سیاستمداران بهترین تصمیمی که می توانند بگیرند این است که در طراحی برنامههای توسعه هماهنگ، برای هماهنگسازی شئون توسعه بکوشند. کشور هر چه در راه توسعه پیش رود نیازش به دانشمند بیشتر می شود و تحصیلات دانشگاهی نیز صورتی کم و بیش متعادل پیدا میکند.
رئیس فرهنگستان علوم در بخش دیگری مینویسد: یکی از نکات مبهم این نوشته که شاید بسیاری از اهل فضل هم کمتر به آن توجه کرده باشند تمییز و تشخیص امر تاریخی از امر سیاسی است. امر سیاسی در حیطه قدرت سیاست و تصمیمگیری سیاستمدار است اما امر تاریخی گرچه میتواند و گاهی باید از جهاتی مورد اهتمام دولت و حکومت باشد در حیطه اقتدار سیاسی نیست. سیاستمدار در مورد آنچه اکنون و در آینده نزدیک می تواند متحقق شود تصمیم میگیرد اما امر تاریخی به گذشتهای وابسته است که باید امکانهای گذشت از آن فراهم شود تا بتواند به موضوع تصمیم و تدبیری مبدل شود. متأسفانه حکومتهای جهان توسعهیافته چندان با مشکل تاریخی سر و کار ندارند یا تا این اواخر کمتر با آن مواجه بودهاند. حتی شاید کشورهای در حال توسعه که مشکل متعلق به آنهاست این تمییز و تشخیص را دوست نداشته باشند و به آن اعتنا نکنند. ولی همه باید به این امر بیندیشند که هر جامعه و نظامی تناسبی دارد و شئون آن به هم بستهاند و از یکدیگر محافظت می کنند. بنابراین علم و تکنولوژی و معاش و مدیریت و تولید و مصرف هر یک در هر نظامی جایی و اندازهای دارند و اگر در جای خود قرار گیرند و در اندازه خود باشند مایه قوام نظم و اعتدالند و اگر همزمان و همراه و هماهنگ نباشند بر هیچیک اثری که باید مترتب نمیشود. اکنون نه فقط جهان توسعه یافته با جهان توسعه نیافته همزمان نیست بلکه در این جهان هم اجزاء و شئون ناهمزمانند.
استاد داوری اردکانی در بخش دیگری با اشاره به اینکه اگرها باید دور انداخت و کاش میتوانستیم از شر این همه اگر که هر روز در حل مسائل خرج میکنیم رها شویم، می نویسد: آیا ما اکنون برای همه دانشمندان داوطلب خدمت در کشور شغل مناسب و وسایل رفاه و شرایط آسودگی تن و جان و خاطر آماده داریم یا می توانیم در کوتاهمدت اینها را فراهم کنیم؟ فرض کنیم که فردا بیست هزار دانشمند ایرانی از خارج بیایند و داوطلب خدمت در کشور شوند. کشور به آنها چه نیازی دارد و دانشگاه ها و مراکز علمی- پژوهشی چه پاسخی به آنها می توانند بدهند. مسائل واقعی با اگرهای بیوجه و بیجا حل نمی شود.
اینکه دانشمندان ما در مجلات و نشریات علمی آثار و پژوهشهای خود را عرضه کنند یک فضیلت است اما الزام دانشمندان به نوشتن مقاله در مجلات خارجی را می توان تأیید ضمنی و البته نادانسته جواز مهاجرت دانشمندان دانست، زیرا اگر نتایج کار علمی در کشور به کار نمیآید و باید به خارج فرستاده شود معنی اش این است که کشور به دانشمند و دانشش نیاز ندارد. اگر دانش را میتوان صادر کرد چرا مهاجرت دانشمند را منع کنند.
میگویند این قبیل مطالب بوی اعتقاد به ضرورت تاریخی (دترمینیسم) و اضطرار اجتماعی میدهد و با اختیار منافات دارد. اختیار را با توهم همهتوانی اشتباه نباید کرد. تاریخ ضرورتها، اضطرارها و امکانها دارد و اختیار موکول به درک ضرورتها و اضطرارها و کوشش برای یافتن امکانهاست. ضرورتها و اضطرارها چه بخواهیم و چه نخواهیم وجود دارد و با انکار آنها مشکلها حل نمیشود. ضرورت و اضطرار را باید تصدیق کرد تا راهی به اختیار یافت. این اضطرارها و ضرورتها لازمه امور تاریخیاند و تعلق بیواسطه به سیاست ندارند.
اگر از آنچه گفته شود نتیجه بگیرند که پس به رفتن مستعدان از کشور تن باید داد مراد نویسنده را درنیافتهاند. زیرا آنچه گفته شد دعوت به تأمل بیشتر و اندیشیدن به این پرسش است که چارهها و درمانها تاکنون چه اثر داشته است. اگر مؤثر بوده و امید میرود که باز هم مؤثر باشد قدرشان را باید دانست و بر صاحبانش درود فرستاد اما تدبیری را که اثر ندارد یا اثرش پوشاندن و پنهانساختن غفلتهاست رها باید کرد تا مجال و فرصتی برای اندیشیدن به درد و مسئله پیدا شود.
در این شماره نشریه علاوه بر درج فعالیتهای فرهنگستان در تابستان سال جاری شامل اخبار جلسات شوراها، مجمع عمومی و سمینارهای فرهنگستان، بیانیه شورای پاپی واتیکان برای دیالوگ بین ادیان، گزارش عضویت جناب آقای دکتر حسن روحانی رئیس جمهوری اسلامی ایران در آکادمی علوم تاجیکستان، گزارش نهمین جلسه کمیسیون پیشبرد ریاضیات فرهنگستان علوم، گزارش نشست میان گروه علوم کشاورزی فرهنگستان علوم و سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، گزارش جلسه شورای همگانی گروه علوم دامپزشکی فرهنگستان پیرامون روغن پالم، گزارش سمینار نقش آزمایشگاههای آموزشی، پژوهشی و ملی فیزیک در توسعه کشور، گزارش دیدار سفیر هلند با رئیس گروه علوم اسلامی فرهنگستان، گزارش دهمین سمینار افقهای آینده مهندسی برق و کامپیوتر و فراخوان همایش بین المللی آینده فرهنگ (1394) و گزارش قرار گرفتن فصلنامه آموزش مهندسی فرهنگستان علوم در میان 10 مجله برتر علمی کشور، به چاپ رسیده است.
در بخش معرفی، زندگینامه علمی آقای دکتر علیرضا کوچکی عضو پیوسته گروه علوم کشاورزی فرهنگستان علوم و استاد دانشگاه فردوسی مشهد، «انجمن علم آسیا» و «آکادمی علوم و ادبیات نروژ» منتشر شده است.
بخش پایانی این نشریه به معرفی کتابهای تازه منتشرشده از سوی اعضای پیوسته و وابسته فرهنگستان اختصاص داده شده است. در این بخش کتابهای «فرهنگ، فلسفه و علوم انسانی (دکتر رضا داوری اردکانی)»، «سیاست و فرهنگ (زیر نظر دکتر رضا داوری اردکانی)»، «خرد گفتگو (دکتر غلامحسین ابراهیمی دینانی عضو پیوسته فرهنگستان علوم)»، «حقوق بین الملل؛ رهیافتی اسلامی (آیتالله دکتر سیدمصطفی محقق داماد عضو پیوسته و رئیس گروه علوم اسلامی فرهنگستان علوم)»، «علم، دین و فلسفه (دکتر مهدی گلشنی عضو پیوسته فرهنگستان علوم)»، «ریاضیدانان؛ نگرشی برونی از دنیای درونی (انتخاب، ترجمه و تنظیم مطالب از دکتر مهدی بهزاد عضو پیوسته فرهنگستان علوم)»، «شیمی و کاربرد پروتئینهای شیر (دکتر علیاکبر موسوی موحدی عضو وابسته شاخه شیمی فرهنگستان علوم و همکاران)» و «نامه تاجبخش (ارجنامه دکتر حسن تاجبخش عضو پیوسته فرهنگستان علوم)» معرفی شده اند.
نظر شما