خبرنگاران در ايران و آمريكا ؛ هر دو آزادند اما اين كجا و آن كجا!

چند خبر

* به گزارش خبرگزاري مهر ، سال 1379 ، امانپور در سفر به ايران اقدام به ساخت فيلمي مستند با عنوان "سفر انقلابي" مي كند. البته پيش از آنكه اين فيلم با سفرانقلابي ، ارتباط معنايي داشته باشد با تحريف انقلابي ارتباط پيدا مي كند و ما حصل تحريف سخنان مصاحبه‌ شوندگان ايراني و شكايت اين افراد، آن است كه با اينكه دولت ، ارتباط خوبي با رسانه هاي خارجي دارد و باب تعامل بازاست اما كريستين امانپور ممنوع ‌الورود مي شود و فعاليت هاي سي ان ان در ايران به حالت تعليق در مي آيد و تا حوالي انتخابات رياست جمهوري دوره نهم طول مي كشد. 

* 29 فروردين سال جاري ، فعاليت شبكه خبري الجزيره در ايران متوقف مي شود. دليل اين موضوع آن بود كه اين شبكه خبر درگيري دراهواز و نامه جعلي منسوب به يكي از نزديكان خاتمي را منتشر كرد و علاوه بر اين خبرها ، مصاحبه هاي جهت داري نيز در راستاي تحريك اشرار براي ايجاد نا آرامي هاي در شهر اهواز و بر ضد منافع ملي كشورمان منتشر كرد اما اين پايان راه نبود، زيرا در اقدامي مشابه ، شبكه العربيه نيز پس از الجزيره ، خبر كذب انفجار خط آهن اهواز - خرمشهر را منتشر كرد.

اداره كل رسانه هاي خارجي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي در دي ماه  سال گذشته نيز به شبكه الجزيره هشدار داده  بود در پوشش رويدادهاي مربوط به جمهوري اسلامي ايران، موازين اخلاق حرفه اي را زير پا نگذارد تا بتواند ازوجود دفتر نمايندگي خود در تهران، برخوردار بماند.

* 24 دي ماه ، كنفرانس مطبوعاتي رييس جمهور با حضور بيش از 200 خبرنگار داخلي و خارجي برگزار مي شود. اما جالب آنكه با وجود حاضر بودن خبرنگار ايراني الاصل شبكه آمريكايي سي ان ان در اين كنفرانس ، به طور سهوي كلمه" تحقيقات" تبديل به" تسليحات" مي شود ! و بين آن همه خبرنگاري كه فارسي را كم و بيش مي فهمند فقط خبرنگار سي ان ان ( كه به شهادت خبرنگاران مختلف مي تواند فارسي را با تسلط كامل صحبت كند ) و مترجم اين شبكه، فرق كوچك ميان تحقيقات و تسليحات را متوجه نشده اند.

و جالب اينكه اين اشتباه با انعكاسي جالب مواجه مي شود : 8 مرتبه در 20 دقيقه ! و البته اين اشتباه به نحو مطلوبي جبران مي شود . البته با برگزاري يك مناظره 25 دقيقه ‌اي ضد ايراني با حضور كارشناسان آمريكايي . بعد از اين همه جنجال سازي و اعلام رسمي مبني بر اينكه ايران داشتن و ساختن سلاح هسته اي را حق خود مي داند ، يك اظهار تاسف ساده و عذرخواهي كوتاه مي تواند تبعات آن اخبار و ميزگرد و جنجال ها را خنثي كند. زهي خيال باطل !

اما اگر مطمئن نشده ايد كه كار سي ان ان يك اشتباه ساده بوده است ( بخوانيد پروپاگاندا) پس مي توانيد به پايگاه اينترنتي اين شبكه مراجعه و در نظرسنجي حذف ايران از جام جهاني هم شركتي فعال داشته باشيد !

اما پاسخ غربي ها و رسانه هاي آنها به اين مهرورزي ايران و رييس جمهور چه بوده است ؟

يك نگاه

از قديم گفته اند كه "ترحم بر پلنگ تيز دندان ، ستمكاري بود بر گوسفندان".

قصد زير سوال بردن لطف احمدي نژاد به سي ان ان را نداريم اما از كساني كه كارنامه شان پر از اشتباهات ( به زعم آنها) بر ضد منافع و حاكميت ايران است نبايد توقع تحريف نكردن اظهارات مسئولان ايران ، آنهم در چنين شرايط مهمي را داشت.

مگرهمين امانپورنبود كه درحاشيه اجلاس سراسري سازمان ملل ، بخشي ازسخنان رييس جمهور را سانسور كرد؟ مگر همين امانپور نبود كه بي اعتنا به استقبال دهها هزارنفرمردم بندرعباس ازرييس جمهور اعلام كرد كه مردم به او گفته اند كه احمدي نژاد فقط حرف مي زند و عمل نمي كند و ادعاي او با اين استقبال در تناقض است و او هيچ دليلي براي اين مدعا نداشت ؟

اما فكر مي كنيد واكنش يك شبكه خبري ديگر غربي در خصوص تعليق و ادامه فعاليت هاي سي ان ان در ايران چه بود ؟ فرانسيس هريسون نماينده بي بي سي در ايران ، اين موضوع را اينطور تحليل مي كند : " برخي از مقامات ارشد جمهوري اسلامي درك مي كنند كه به رسانه هاي غربي نياز دارند تا بتوانند ديدگاه هاي خود را در خارج منتشر كنند." يا " مصاحبه مطبوعاتي رييس جمهور ايران يك هفته به تعويق افتاد تا رسانه هاي خارجي فاقد دفتر نمايندگي در تهران كه اكثرشان آمريكايي هستند، از راه برسند." و اين يعني موضعي درست مخالف سخنان رييس جمهور كه تاكيد مي كند "غرب به ملت ما بيشتر محتاج است تا ما به آنها".

اما اين خبرنگار غربي با كمال جسارت در مطلب طنزي كه در سايت بي بي سي منتشر شد اين سياست ايران را به مسخره مي گيرد و مي گويد : " درحالي كه مجري سي ان ان براي اين اشتباه عذر خواهي مي كرد، تلويزيون ايران آن را ضبط ومكررا پخش كرد." و پرسش يك خبرنگار از نحوه اطلاع مسئولان وزرات ارشاد از فعاليت رسانه هاي خارجي را اينطور تفسير مي كند : " مصاحبه گر پرسيد كه آيا مي داند در آن لحظه خبرنگار بي بي سي در تهران كجاست؟ من آن موقع داشتم فرزندم را مي خواباندم و اصلا حكومت ايران را تضعيف نمي كردم."

و درادامه موضوع را اينگونه تفسير مي كند :عملكرد ضعيف ايران براي ارايه استدلالش در خارج، دلسرد كننده است. اين دومين باردرسال جاري خورشيدي است كه وزارت ارشاد جمهوري اسلامي يك شبكه خبري بزرگ خارجي را دراعتراض به عملكرد حرفه اي (!) آن در ايران منع مي كند.

اما نگاهي به چگونگي برخورد آمريكا يا همان كشور مدعي جريان آزاد اطلاعات ( كه رسانه هايي مثل سي ان ان مربوط به آن كشور هستند) با خبرنگاران ايراني نيز جاي تامل و شايد هم تاسف دارد :

تا امروز، كليه خبرنگاران صدا وسيما در سال ‌هاي پس از انقلاب در كشور آمريكا تنها به عنوان نماينده خبري در مقر سازمان ملل اجازه ورود داشته و هرگز مجوز خروج از محدوده 17 مايلي نيويورك و عزيمت به ساير نقاط آمريكا را نداشته ‌اند.

حسين دهباشي يكي از خبرنگاران و مستند سازان صداوسيما شرح برخورد دولت آمريكا با وي ( درحاليكه كارت خبرنگاري ‌اش توسط وزارت خارجه آمريكا صادر شده بود) را اينگونه تعريف مي كند :" پس از 10 ساعت بازداشت، بازجويي و بازرسي و گرسنگي با دست و پايي زنجير شده تا پاي صندلي هواپيما با چنان تحقيري از فرودگاه "دالس" شهر واشنگتن برگردانده شدم كه خاطره آن، هنوز آزارم مي‌ دهد."

جالب تر آنكه خبرنگاران ايراني نه تنها كارت معتبري ندارند كه حتي ويزايشان تعمدا با كد "سي" كه مختص سفر كوتاه ‌مدت خدمه كشتي ‌ها و هواپيماهاست صادر شده و بنابراين از حق داشتن هرگونه كارت اعتباري، اجاره خانه و يا خريد تلفن همراه، محرومند و سرانجام آن‌ كه به واسطه قوانين تحريم آمريكا عليه كشورمان حتي واريز حقوق و هزينه‌ هاي كار و زندگي ايشان از طريق ايران، قانونا جرم محسوب مي‌شود!

در حالي كه خبرنگاران ايراني در تمام اين سال ‌ها از فرصتي برابر ـ براي نه فقط مصاحبه با مقامات آمريكايي كه حتي تهيه گزارشي ساده در آن كشور ـ محروم بوده ‌اند چنين بها دادن به خبرنگاراني كه سابقه آنها نمك خوردن و نمكدان شكستن است ، بغضي فروخورده را براي خبرنگاران به ارمغان دارد.

فقط فرض كنيد همين خانم امانپور به دستور ايران مجبور شود فقط در محدوده 17 مايلي دفتر سازمان ملل در تهران فعاليت كند ، آنوقت خواهيد ديد كه چطور با مظلوم نمايي دل هر بيننده اي را به ترحم وا داشته و اشك تمساح همه رسانه هاي غربي را روان مي سازد.

آنوقت نام ايران در فهرست نقض كنندگان حقوق خبرنگاران جاي مي گيرد و نام آمريكا در صدر آزادي فعاليت خبري ! راستي حتما مي دانيد اين ليست ها را هم چه كسي تهيه مي كنند ؟ حتما همانها كه معني آزادي خبر را به ما تحميل كرده اند.