خبرگزاری مهر-گروه استان ها-بابک رحیمیان: در گزارش ۲۲دی‌ماه با عنوان«شهر رؤیایی پدیده خوابی که گران شد»به روند شکل‌گیری این شهر رؤیایی و تخلفات صورت گرفته اشاره شد اما در این گزارش نگاهی به‌عکس العمل مسئولان استان در قبال تخلفات صورت گرفته داریم که بخش عمده‌ای از آن در زمین استانداری و شهرداری به وقوع پیوسته است.
رد پای استانداری در بستر اختلافات
سال ۸۵ در ابتدای دولت نهم با رویكرد استقلال استانها اختیارات شورای عالی شهرسازی به استانداری‌ها تنفیذ اختیار شد.
شركت پدیده نیز در سال ۸۷ با همین رویكرد مجوزهای پروژه شاندیز را از استانداری خراسان رضوی و شهرداری شاندیز اخذ كرد و تغییر كاربری زمین‌ها از كشاورزی به مسكونی و تجاری انجام شد همچنین تمامی پروژه‌ها مجوز شهرداری را اخذ کردند.
شبهات پیش آماده در مورد مجوزها و كاربری زمین‌های پروژه پدیده شاندیز هم بعدازآن پیش آمد كه این مصوبه تنفیذ اختیار به استانداری‌ها در سال ۹۰ توسط دیوان عدالت اداری لغو شد و جهاد كشاورزی مدعی كاربری كشاورزی زمین‌ها شد كه پس از ارجاع به دادگاه حكم تبرئه پدیده صادر شد.
سکوت در برابر فریاد
درحالی‌که دامنه اعتراض سهامداران پدیده هرروز از گذشته بلندتر می‌شود و از هر فرصتی برای اعتراض استفاده می‌کنند اما مسئولان خراسان رضوی در برابر این اعتراض‌ها سیاست سکوت را پیشه کرده‌اند.
سهامداران پدیده که هرروز به بهانه‌ای در مقابل استانداری دست به تجمع می‌زنند حتی هم‌زمان با حضور رئیس‌جمهور در ایام شهادت امام رضا(ع) در مشهد با امضای طوماری چندین متری در بیمارستان امام رضا(ع) مشهد به استقبال رئیس‌جمهور رفته و از وی طلب مساعدت در حل این مشکل کردند.
سهامداران پدیده که برای جلب نظر مسئولان دست به هر کاری زدند یک روز سفره خالی در برابر دادستانی پهن می‌کنند و یا هفته گذشته با ساخت جسدهای نمایشی وضعیت خود را در قالب نمایش مراسم تدفین به نمایش گذاشتند تا شاید درروند رسیدگی به پرونده آن‌ها معجزه‌ای رخ دهد.
درحالی‌که این روزها سخنان و شایعات بی‌شماری پیرامون قلع بنا در شهر پدیده شاندیز به گوش می‌رسد اما فرماندار طرقبه-شاندیز پاسخ به سؤال خبرنگار را در حیطه اختیارات سخنگوی استانداری می‌داند.
علی رسولیان، مدیرکل امور اقتصادی و دارایی استانداری خراسان رضوی که به نظر می‌رسد تنها شخصی است که اظهارنظر در مورد پدیده و تصمیمات اتخاذشده در این راستا به وی داده‌شده است اما در پاسخ به خبرنگار مهر سکوت اختیار کرده و می‌گوید: اطلاعات جدید ندارم و مجوزهای پدیده به‌طور قطعی انجام‌شده و این مجموعه فعالیت خود را ادامه می‌دهد.
وی در خصوص شایعه‌ای مبنی بر قلع بنای پدیده از سوی شهرداری شاندیز پاسخ داد: به‌هیچ‌عنوان قلع بنایی صورت نمی‌گیرد و تنها بخش اندکی از آهن‌هایی که اضافه‌تر در این مجموعه بالا رفته است مصوب شده که تخریب شوند.
وی خاطرنشان کرد: تمامی این بنا مجوز دارد و بنای دولت نیز ادامه پیدا کردن این پروژه است.
ضرب الاجل هایی که ضربی نداشت
از زمانی که تبلیغات فروش سهام این شرکت متوقف و پس‌ازآن دفاتر فروش سهام آن نیز با حکم قضایی مهروموم شد مسئولان قضایی به‌طور متعدد بر تحت تعقیب قرار گرفتن و برخورد جدی با مدیران متخلف پدیده و مسئولان دستگاه‌هایی که در این پروژه مرتکب تخلف شده‌اند وعده می دهند.
با وجود اینکه رییس کل دادگستری خراسان رضوی در آخرین نشست با اصحاب رسانه مرداد ماه امسال برای متخلفان و به ویژه مدیران پدیده خط و نشان کشید و گفت: مهرماه آخرین مهلت و ضرب الاجل تعیین شده است اما تا امروز با وجود تخلفات بی شمار به ویژه از طرف دستگاه های اجرایی در خصوص اجازه ساخت ۸۵۰ هزار زیر بنای غیر مجاز و تصرف غیر قانونی زمین و تبلیغات بدون پشتوانه حکم تعقیبی صادر نشده است.
متأسفانه به‌رغم تأکیداتی که مسئولان در جلسات مختلف در این راستا داشتند اما به دلایل نامعلوم علت کندی رسیدگی به مشکلات مطروحه مشخص نیست و باوجود اخطارهای متعدد از تابستان امسال اما هرماه این وعده‌ها به تعویق می‌افتد.
در همین رابطه کارگروه قضایی اقتصادی ویژه در دادگستری کل استان، ستادی در استانداری و کارگروه پیگیری تخلفات پدیده و صیانت از حقوق مردم و بیت‌المال نیز در دولت تشکیل‌شده و سازمان بازرسی کل کشور و وزارت کشور نیز برای پیگیری وضعیت پدیده و رسیدگی به مطالبات سهامداران وارد جریان شدند.
شهریورماه سال جاری نیز از سوی ستاد تدبیر استانداری مصوباتی باهدف رفع مشکل تدوین شد و به تصویب شورای عالی امنیت ملی رسید که بر اساس آن مقرر شد، دستگاه‌های دولتی مجوزهای لازم را برای ادامه روند فعالیت پدیده و پرداخت مطالبات مردم صادر کنند.
آنچه مسلم است مسئولان خراسان رضوی که حالا با افزون بر ۱۱۰ هزار سهامدار و سیل عظیمی از طلبکاران و از سراسر کشور با آن روبرو هستند و از طرفی بر این نکته واقف هستند که پروژه نیمه‌تمام پدیده نمی‌تواند مبالغ آن‌ها را بازگرداند لذا تصمیم دارند تا با خرید وقت برای این پروژه ضمن فرض پیدا کردن برای اخذ تمامی مجوزهای لازم و دولتی برای این پروژه سرمایه‌گذار جدیدی پیدا شود.
هیچ مسئولی پاسخگو نیست
در این میان عضو مجمع نمایندگان استان خراسان رضوی بیان می‌کند: باوجود گذشت یک سال از تشکیل پرونده پدیده شاندیز متأسفانه هیچ مسئولی نسبت به وضعیت این پرونده و مطالبات سهامداران پاسخگو نیست.
غلامرضا اسداللهی بابیان این مطلب اظهار کرد: جای سؤال است که چرا هیچ نهاد و سازمانی نسبت به وضعیت پرونده پدیده شاندیز اظهارنظر و اطلاع‌رسانی نمی‌کند.
وی افزود: روزانه تماس‌ها و مراجعات متعددی از سوی سهامداران پدیده شاندیز به نمایندگان استان صورت می‌گیرد اما ما نیز نتوانسته‌ایم اطلاعاتی درباره چگونگی وضعیت این پرونده کسب کنیم.
وی تصریح کرد: در یک سال گذشته قسمت اعظم این پرونده باید موردبررسی قرار می‌گرفت اما هنوز هیچ رأی رسمی اعلام‌نشده است.
نماینده مردم تربت‌جام، تایباد و باخرز در مجلس شورای اسلامی اظهار کرد: در پروژه پدیده شاندیز ۱۱۰هزار نفر سهام خریداری کرده‌اند که اکنون نگران از بین رفتن سرمایه و دارایی خود هستند بنابراین مسئولان و همچنین مدیران این شرکت باید به سهامداران پاسخگو باشند.
وی گفت: بیشترین سهام پدیده شاندیز در سه استان خراسان رضوی، جنوبی و شمالی عرضه‌شده البته در سایر استانها نیز سهامداران حضور دارند بنابراین با توجه به ابعاد و گستردگی میزان سرمایه‌گذاری‌ها باید هر چه سریع‌تر مشکلات این پروژه رفع شود.
وی تأکید کرد: بر اساس شنیده‌ها اکنون سرمایه‌گذار برای حضور در این پروژه اعلام آمادگی کرده و مسئولان شرکت هرچه زودتر باید تصمیم‌گیری کنند.
اسداللهی افزود: سکوت مسئولان در مورد این پرونده قابل‌قبول نیست و از استاندار و همچنین دادستان انتظار داریم هرچه سریع‌تر این پرونده را برای افکار عمومی شفاف‌سازی کرده و مردم را از بلاتکلیفی خارج کنند و وزیر اقتصاد نیز در مورد این پرونده تصمیمات فردی اتخاذ کند.
دانستن حق سهامداران پدیده است
رئیس دبیرخانه ستاد تدبیر خراسان رضوی و مدیرکل دفتر هماهنگی امور اقتصادی و بین‌الملل استانداری که تاکنون در برابر درخواست‌های رسانه‌ها سکوت اختیار کرده بود حال بنا بر مصالح سیاسی با صدور اطلاعاتی در قالب مصاحبه دانستن را حق سهامداران پدیده دانسته است.
هرچند که این اطلاعات بر بسیاری از ابعاد تخلفات صحه گذاشته است اما درواقع اعتراف‌نامه‌ای مبنی بر قصور مسئولان در پروژه پدیده و شهر رؤیایی شاندیز است که مهر و امضای مدیرکل دفتر هماهنگی امور اقتصادی استاندار پای آن است.
مسئولان خراسان رضوی که تصمیم دارند تا سهامداران پدیده را در ماه‌های پایانی سال به آرامش دعوت کنند و با موکول کردن این پرونده به سال ۹۵ ضرب‌المثل از این ستون تا آن ستون فرج است را به منصه ظهور برسانند نوید تشکیل هیئت‌مدیره‌ای جدید را داده‌اند که حلال مشکلات خواهد بود.
علی رسولیان در مصاحبه خود در پاسخ به این سؤال که چرا اجازه تبلیغ فروش سهام از شرکت پدیده سلب شده است بیان کرده است: اساساً این اجازه توسط مرجعی داده نشده بود که سلب شود بلکه تخطی بوده که به‌مرور گسترش‌یافته و برخلاف نص صریح ماده ۲۱ قانون اصلاح بخشی از قانون تجارت است .
وی باوجوداینکه تبلیغات و فروش سهام را از ابتدا غیرقانونی می‌داند اما در گفته‌های خود اشاره‌ای به این موضوع ندارد پس این‌همه حجم آگهی و دفاتری که سهام خریدوفروش کردند چگونه در مقابل چشمان ناظران دولتی انجام‌شده و اساساً نقش نهادهای نظارتی و سازمان بازرسی در این پرونده کجاست؟
مجوز دوطبقه ۴۵ طبقه‌ای از کار درآمد
رسولیان بابیان اینکه شرکت پدیده در حوزه ساخت‌وساز تخلفات زیادی داشته است بیان کرده: این شرکت حدود ۳۰ هکتار اراضی کشاورزی را بدون رعایت ضوابط ، تغییر کاربری داده و با تصرف بخشی از اراضی بستر رودخانه قدم به ساخت‌وساز غیرقانونی در آن کرده بود و با تصاحب حدود ۴۹ درصد سهم تجاری و ۱۰۰ درصد سهم اقامتی طرح جامع شهر شاندیز بدون اخذ کامل پروانه و پرداخت حقوق شهرداری و دولت، حدود۸۰۰ هزار مترمربع ساخت‌وساز فاقد هرگونه مجوز انجام داده بود.
مدیرکل دفتر هماهنگی امور اقتصادی و بین‌الملل استانداری خراسان رضوی اعتراف کرده است برای مهم‌ترین نشانه و نماد پدیده شاندیز که هتل و واحد تجاری است فقط مجوز احداث بناها دوطبقه روی پیلوت صادرشده بود که برخلاف مجوز، طراحی ۴۵ طبقه روی پیلوت انجام داده بودند و اسکلت ۲۲ طبقه آن را در حال حاضر احداث کردند. درواقع ساخت‌وسازها در حریم شهر شاندیز و مغایر با طرح هادی بود.
وی همچنین اظهار داشته در بخش تخلفات صورت گرفته در حوزه فروش سهام، سرمایه شرکت به‌صورت داخلی و مبتنی بر مبادلات شرکت‌های بین گروه پدیده شاندیز به‌یک‌باره از سه میلیون سهم در دو مرحله به هزار و ۵۰۰ میلیون سهم و سپس به ۱۸۷۴ میلیون سهم افزایش داده شد و دفاتر فروش سهام در سراسر کشور در راستای تبلیغات فروش و برخلاف ماده ۴۰ لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت ، گسترش یافت.
مردم فقط ۲۲ درصد سهم دارند
رسولیان بیان می کند: با بررسی‌های انجام‌شده از دفاتر ثبتی، پولی به‌عنوان آورده تصمیم گیران یا متولیان فعلی گروه در مراحل کاردیده نمی‌شود این در شرایطی است که بر اساس گزارش‌های واصله مالکیت اصلی حدود ۱۴۳۹ میلیون سهم یعنی معادل ۷۷ درصد از سهام کل پدیده مربوط به چند نفر از نزدیکان و اعضاء هیئت‌مدیره است.
وی اذعان می‌کند: ده میلیون سهم مربوط به موسسه پشتیبانی سهام و فقط ۲۲.۵ درصد از سهام متعلق به مردم و سایر سهامداران هست. ۵۰ درصد از ۱۱۴۱۶۳ نفر سهامداران پدیده یعنی ۵۶۳۱۳ نفر تا ۹۳.۱۲.۱۱ با گرفتن برگ تعهد از مدیرعامل با بازپرداخت ۶ ماهه از گروه سهامداران خارج، که البته پول آن‌ها نیز پرداخت‌نشده است.
رسولیان اظهار می کند: گروه شرکت‌های پدیده از محل فروش سهام درمجموع حدود دو هزار و دویست میلیارد تومان از مردم دریافت و با افزایش قیمت سهام هم‌اکنون با محاسبه هر سهم ۱۲ هزار تومان، مجموعاً پنج هزار و سیصد میلیارد تومان تعهد ایجاد کرده است.
مدیرکل دفتر هماهنگی امور اقتصادی و بین‌الملل استانداری خراسان رضوی خاطرنشان کرد: این در شرایطی است که اساساً شرکت پدیده حتی اسناد و مدارک قانونی مالکیت زمین پروژه را به دلیل تخلفات گسترده در اختیار ندارد و میانگین پیشرفت مجموعه پروژه‌ها ۴۶ درصد بیشتر نیست.
سرمایه‌گذاران جدید هم کلاه‌بردار از آب درآمدند
آمدن سرمایه‌گذاران جدید که چندی است مسئولان نوید آن را به مردم می‌دهند و قرار است که نقش ناجی این پرونده درهم‌تنیده را بازی کنند حالا پس از مدت‌ها کش‌وقوس به قول معاون استاندار آن‌هم کلاه‌بردار درآمدند.
رسولیان در این رابطه گفت: متأسفانه به‌رغم همه گشایش‌ها و انعطاف و ارفاقی که دستگاه‌های دولتی ایجاد کردند. باز مدیران پدیده یا نخواستند و یا نتوانستند از این فرصت استفاده کنند و مشکل پدیده و سهامداران آن را حل کنند، به‌جای حل مشکل با اتخاذ شیوه فشار به مسئولین بعضاً ترغیب و تشویق عده‌ای از سهامداران به تجمع و اعتراض ، سعی در اخذ مجوز برای تبلیغ و فروش چیزی که هنوز مالکیت آن را ندارند و ادامه روند بی‌قانونی که به‌جز سردرگمی و بی آیندگی برای پروژه مذکور و سهامداران نداشت نموده و به‌نوعی درصدد دور زدن مصوبات برآمدند.
رئیس دبیرخانه ستاد تدبیر خراسان رضوی اظهار کرد: مدیران پدیده در زمان بررسی‌های قانونی پروژه با شدت و مستمراً اعلام می‌کردند که سه نفر سرمایه‌گذار با توانمندی‌های مالی بالا را برای مشارکت آماده کرده‌اند که آن‌ها را معرفی کردند.
وی افزود: پس از اعلام توافق نهایی و ابلاغ مصوبات ۱۶ گانه شورای امنیت کشور، سه سرمایه‌گذار توسط واحدهای ذی صلاح و بانک مرکزی سوابق آن‌ها موردبررسی قرار گرفت و متأسفانه مشخص شد دو نفر از آنان سابقه کیفری و کلاه‌برداری دارند و نفر سوم هم فاقد هرگونه سرمایه و یا گردش مالی معتبری است.
رسولیان خاطرنشان کرد: مدیران پدیده نهایتاً اعلام داشتند فاقد نقدینگی برای بازخرید سهام فروخته‌شده و انجام تعهدات قانونی خود هستند فلذا ستاد علی‌رغم نداشتن مسئولیت در خصوص تأمین منابع مالی برای این شرکت به‌منظور حل مشکل سهامداران رأساً پیگیر ورود سرمایه‌گذار برای پرداخت تعهدات شرکت و تکمیل پروژه‌ها گردید.
وی بیان کرد: اگرچه تاکنون ۷۵ درصد از حسابرسی شرکت انجام‌شده اما متأسفانه گزارش واصله از سازمان حسابرسی بیانگر عدم همکاری لازم و شایسته مدیران پدیده با سازمان حسابرسی است
راه‌حل چیست؟
مدیرکل دفتر هماهنگی امور اقتصادی و بین‌الملل استانداری خراسان رضوی می‌گوید: راه حل اینست که مدیران پدیده بدون فرافکنی و کارشکنی همکاری کنند، دوم اینکه مدیرعامل شرکت با انجام صلح‌نامه و اعطای وکالت بلاعزل اختیارات مدیریتی لازم را واگذار کند تا ترکیب جدیدی به‌عنوان هیئت‌مدیره انتخاب و بتوان یک گروه سرمایه‌گذاری جدید وارد پدیده شوند.
وی افزود: در این صورت بر اساس مصوبه چنانچه شرکت‌های پدیده (مدیریت جدید)در چارچوب مصوبات ابلاغی تخلفات قانونی پروژه را رفع و تکلیف حقوق قانونی و بدهی‌های شرکت به بانک‌ها و دستگاه‌های مربوطه را روشن نماید، می‌توانند اسناد مالکیت پروژه را دریافت و نسبت به انجام تبلیغات برای فروش اقدام کند.
همه راه‌ها به هیئت‌مدیره جدید ختم می‌شود
وی گفت: با روند فعلی و با توجه به ناتوانی مدیران کنونی در اعتمادسازی و جذب سرمایه‌گذار، احتمال حل مشکل بسیار بعید به نظر می‌رسد.
مدیرکل دفتر هماهنگی امور اقتصادی و بین‌الملل استانداری خراسان رضوی ادامه داد: همه فرایندهای حل مسئله و نقشه راه برون‌رفت پدیده از این شرایط به‌صورت دقیق در مصوبات ۱۶ کانه ابلاغی شورای امنیت کشور دیده‌شده که متأسفانه عدم همکاری و ناتوانایی بعضی اعضای هیئت‌مدیره و غوغا سالاری رسانه‌ای و پیامکی مانع از حل مشکل بوده است.
رسولیان از سهامداران خواسته است تا در اولین گام خواستار تشکیل مجمع عمومی و تعیین هیئت‌مدیره جدید با حضور وکیل صاحب‌اختیار از سوی هیئت‌مدیره قدیم شوند تا گام‌های بعدی توسط هیئت‌مدیره جدید و با حمایت ستاد تدبیر برداشته شود.
سهامداران اصلی پدیده
محسن پهلوان مقدم، محمدرضا ریاحی، سعید ورودی طرقبه، علیرضا یزدانی لنگرودی و علی‌اکبر عبدی فریمانی به‌عنوان بزرگ‌ترین سهامداران این شرکت به ثبت رسیده است که پهلوان سمت ریاست هیات مدیره و سایرین، اعضای این هیات مدیره را تشکیل می‌دهند.
بر اساس آنچه در سایت رسمی این شرکت نیز آمده، شرکت پدیده در تاریخ ۱۸ بهمن ۱۳۸۳ نزد اداره ثبت شرکت‌های مشهد تحت نام شرکت سرمایه‌گذاری کاوشگران سهام (سهامی عام) به ثبت رسید اما حدود چهار سال بعد این شرکت با تصمیم مجمع عمومی فوق‌العاده به شرکت توسعه بین‌المللی صنعت گردشگری پدیده شاندیز (سهامی عام) تغییر یافت و اساسنامه جدید شرکت در قالب اساسنامه مورد تائید سازمان بهابازار و اوراق بهادار مورد تصویب قرار گرفت.
اما آنچه در ایران به فعالیت و فروش سهام مشغول است یک شرکت سهامی خاص زیرمجموعه این هلدینگ است که بانام شرکت ابنیه پدیده شاندیز، مجری و مالک تمام پروژه‌های ساختمانی مجموعه پدیده و زیرمجموعه گروه شرکت‌های پدیده است.
شرکت ابنیه و ساختمان پدیده شاندیز (سهامی خاص) در شهریورماه ۱۳۸۸ در اداره ثبت شرکت‌های مشهد به ثبت رسید و سپس در مجمع فوق‌العاده با حضور سهامداران پدیده افزایش سرمایه ۲۵درصدی برای این شرکت تصویب شد.
شرکت‌های تابعه پدیده شامل شرکت ابنیه و ساختمان، پدیده پارسیان توس، بین‌المللی کیش، تجارت الکترونیکی پدیده کیش، آریا دوام ساز شرق، شهربازی پدیده شاندیز و باشگاه فرهنگی ورزشی پدیده است.
پهلوان داستان تاریخی پدیده
اما محسن پهلوان مقدم، مدیرعامل شرکت پدیده که تا پیش‌ازاین به‌عنوان یک کارآفرین بسیار موفق در تمامی محافل از وی یاد می‌شد و بسیاری از نشریات را بر آن می‌داشت تا با وی مصاحبه کنند در تیرماه سال ۹۲ در گفت‌وگو با مجله «زندگی ایدئال» ماجرای ورود به تجارت و راه‌اندازی طرح پدیده شاندیز را توصیف کرد که خواندن سرنوشت این سرمایه‌گذار و مؤسس شرکت پدیده شاندیز خالی از لطف نیست.
وی در مصاحبه با این نشریه بیان می‌کند: «بچه خیابان تهران شهر مشهد هستم. نسل در نسل، ما در كارهای ساختمانی بودیم. كاشی‌كاری‌های حرم امام رضا (ع) و بقعه خواجه ربیع، كار پدربزرگ من بوده و برای همین ما هم در کار ساخت‌وساز افتادیم. مجتمع سازی و ویلا سازی و...؛ اما بااین‌حال در تمام مدتی كه در كار ساخت‌وساز بودم، هرچند روز یک‌مرتبه به رستوران شاندیز سر می‌زدم. چون بهترین جایی بود كه می‌توانستیم در مشهد غذا بخوریم.
این رفت‌وآمدها باعث شد ما یك كار مشاركتی را آغاز كنیم لذا سال ۱۳۷۶ بود كه با همكاری یكی از رستوران‌های زنجیره‌ای شاندیز، رستوران شاندیز خیابان جردن تهران را برپا كردیم.
یك سال طول كشید آن را بسازیم تا در سال ۷۷ افتتاح شد. اگر هم یادتان باشد رستوران شاندیز جردن، اولین رستورانی بود كه تبلیغات تلویزیونی داشت. در آن زمان به‌طورمعمول، كسی برای رستوران، تبلیغات تلویزیونی نداشت.
روزی كه می‌خواستیم رستوران شاندیز را در تهران افتتاح كنیم، ساعت ۵/۱۱ صبح، پلیس راهنمایی و رانندگی بلوار صبا را بست. آن‌قدر جمعیت آمده بود كه تمام خیابان جردن قفل‌شده بود! تصور می‌كنم ۸-۷ هزار نفر، برای افتتاح رستوران آمده بودند و این در وضعیتی بود كه ما در رستوران، فقط ۱۸۰ صندلی داشتیم.
من در عمرم، این‌قدر فحش نخورده بودم؛ یكی از كرج آمده بود، تا در روز افتتاح رستوران غذا بخورد! اما ساعت ۵/۱۱ كه رسید، ناهار تمام‌شده بود.
ما برای روز افتتاحیه ۵۰۰ غذا آماده داشتیم. تصور نمی‌كردم این‌قدر از رستوران استقبال كنند. تنها كاری كه توانستیم انجام دهیم این بود كه ۵۰۰ نفر از آن جمعیت را ثبت‌نام كردیم تا به ترتیب به سالن بیایند و غذا بخورند.
از دیگران هم عذرخواهی. به خاطر همین تبلیغات بود كه رستوران شاندیز تا حالا هیچ وعده غذایی نبوده كه میز خالی داشته باشد. ما فقط ۳ روز قبل و ۲ روز پس از افتتاح رستوران، تبلیغات داشتیم و هنوز هم از آن سود می‌بریم.
بازی تبلیغات
من بازی تبلیغات را از یك گروه قدرتمند بنام «ارمغان بهزیستی» یاد گرفتم؛ اگر یادتان باشد این گروه برگه‌هایی را با ۲۰۰ تومان به مردم می‌فروختند تا در قرعه‌کشی جایزه‌های نقدی شركت كنند و درواقع كاغذ می‌فروختند به مردم.
یك گروه بازرگانی فرانسوی هم‌پشت ماجرا بود. شانسی كه من آوردم، این بود كه یكی از دوستان، من را با این گروه آشنا كرد.
روزی كه من با این گروه بازرگانی دیدار كردم، پیشنهاد كردند برای افتتاح رستوران شاندیز در جردن تبلیغ كنم و من هم قبول كردم. این اتفاق باعث شد، من بازی تبلیغات را آغاز كنم.
آن زمان كل هزینه‌ای كه برای افتتاح رستوران شاندیز كردم، ۲۲ میلیون تومان بود اما ۲۸ میلیون تومان برای تبلیغات خرج كردم. اولین كاری كه با این گروه فرانسوی كردم، طراحی یك جدول تبلیغاتی بود جدولی كه در آن حتی شماره صفحه و روزی كه تبلیغاتمان در روزنامه‌ها چاپ می‌شد، آمده بود.
در این جدول آمده بود كه در فلان روز و فلان ساعت، چه اتفاق تبلیغاتی برای رستوران شاندیز می‌افتد. ما كاری كردیم كه ۳ روز مانده به افتتاح رستوران، هركسی از خواب بیدار می‌شد، نام رستوران «شاندیز جردن» را می‌شنید لذا به‌این‌ترتیب كه اگر کسی روزنامه را باز می‌كرد، تبلیغ رستوران بود.
در رادیو، تبلیغ رستوران را می‌شنید. در تلویزیون، تبلیغ رستوران را می‌دید. حتی اگر در معرض هیچ‌یک از این تبلیغات هم نبود، وقتی به سمت محل كارش می‌رفت، تراكت‌های رستوران شاندیز را روی شیشه ماشینش می‌دید. یک‌جور بمباران تبلیغاتی بود.
ما حتی یك بیل‌بورد هم در مشهد زدیم كه رستوران شاندیز در تهران افتتاح می‌شود اتفاقاتی افتاد كه در بازی تبلیغات جا افتادم و آن را یاد گرفتم.
رستوران شاندیز جردن، روز دوم بهمن‌ماه ۱۳۷۷ افتتاح شد. دوم بهمن‌ماه، روز تولد من است و برای همین هم برای افتتاح رستوران، این روز را انتخاب كردم.
یك سال بعد در روز دوم بهمن ۱۳۷۸، در دبی رستوران افتتاح كردم و همین روز ۱۳۷۹ خانه شاندیز بزرگراه صدر را افتتاح كردم.
با خودم عهد كردم هرسال روز دوم بهمن‌ماه، یك رستوران افتتاح كنم! بعد از این‌ها رستوران «گراند هتل» در شهرك سینمایی غزالی و آشپزخانه مشهدی‌ها در چهارراه استانبول را افتتاح كردم. بعد هم رستوران شاندیز در افغانستان را راه‌اندازی كردم و پشت سر آن در روز دوم بهمن‌ماه سال بعد، رستوران «پدیده شاندیز» آغاز به کارکرد.
پیش از این‌كه رستوران پدیده شاندیز را افتتاح كنم، برای مدت زیادی در افغانستان بودم. هنوز سروصدای جنگ در افغانستان نخوابیده بود كه سرمایه‌ای زیاد را با خودم برداشتم و رفتم افغانستان.
آن دورانی كه من به افغانستان رفتم، از ساعت ۶ بعدازظهر در كابل حكومت نظامی بود و سروصدای درگیری‌های پراكنده هم در حاشیه كابل شنیده می‌شد.
برق و آب نبود و با سطل از چاه، آب می‌كشیدیم. هیچ امكاناتی نبود.
در آن وضعیت، من با شهردار كابل مذاكراتی داشتم و توانستم ۴هزار متر زمین بگیرم. اصلاً برایشان قابل‌باور نبود كه یك خارجی، بخواهد در افغانستان جنگ‌زده سرمایه‌گذاری كند.
به آن‌ها وعده دادم یك رستوران شیك در افغانستان بسازم آن‌ها هم، این ۴ هزار متر زمین را به من دادند.
پس از این‌كه رستوران را كلنگ زدم، فهمیدم در افغانستان، غیر از آجر و شن رودخانه، مصالح دیگری برای ساخت‌وساز وجود ندارد. برای همین هم، چاره‌ای نداشتم جز این‌كه تمام مصالح را از مشهد بخرم و بار كامیون كنم و بیاورم كابل.
رستورانی با هزار و ۸۰۰ متر زیربنا را با این كمبود‌ها ساختم. ۳ ماه و نیمه آن را افتتاح كردم. تمام‌کارهای ساختمانی آن رستوران هم، به زمستان خورده بود تا به‌روز دوم بهمن‌ماه برسد.
پس از این‌كه رستوران را افتتاح كردم، پاتوقی شد برای وزیران افغانستان حتی حامد کرز‌ای هم، برای یك وعده به رستوران ما آمد. از همه مهم‌تر چیزی كه برای سفارت ایران هم غیرقابل‌پیش‌بینی بود، حضور زلمای خلیل‌زاد، سفیر وقت ایالات‌متحده آمریکا در رستوران ما بود.
پس از افتتاح رستوران در افغانستان، من به فكر یك تجارت دیگر در افغانستان افتادم برای همین هم، تمام حق انحصاری بیلبوردهای تبلیغاتی افغانستان را به مدت ۲۰ سال از حامد كرزای گرفتم.
بر اساس قراردادی كه با كرزای بستم، برای ۲۰ سال حق انحصاری بیل‌بورد‌ها به من واگذار شد. دریك دیدار رسمی، حامد كرزای به همراه ۷ تن از وزیرانش پای این قرارداد را امضا كردند.
البته اصلاً نمی‌دانستند فضای شهر را می‌فروشند برای همین هم، یك هواپیما گرفتم و چند نفر از وزرا را با خود به ایران آوردم تا در دیدار با شهرداری تهران، متوجه شدند بیلبوردهای تبلیغاتی، یكی از روش‌های درآمدزایی شهری است. قرارداد بدی هم نبستم.
سودی كه از تبلیغات نصیبمان می‌شد، یک‌سوم به دولت افغانستان می‌رسید، دوسوم به من تا الآن ۴۵۰ بیل‌بورد تبلیغاتی در افغانستان نصب‌کرده‌ایم.
در این وضعیت، دیگر در افغانستان شروع كردم به ساختمان‌سازی. چند مجتمع را كلنگ زدم. البته در این مدت، آستان قدس رضوی هم، در افغانستان سرمایه‌گذاری كرد و شریك ما شد.
تا پیش‌ازاین، ما شركت «ایران- افغان» بودیم. پس‌ازآن شدیم، شركت «ایران- افغان- رضوی.» ۴۰ درصد من، ۳۰ درصد آستان قدس، ۳۰ درصد هم دولت افغانستان.
من در این مدت، تجارت در ایران را ضعیف كرده بودم. مدیریت كارهای ایران را به یكی از دوستان سپرده بودم. ۲ هفته افغانستان بودم و یك هفته ایران.
اما داستان «پدیده شاندیز». یك روز دریكی از باغ‌هایم در شاندیز نشسته بودم. جمعی از دوستان بودیم و شهردار شاندیز هم بود. او من را دعوت كرد، فردای آن روزبه دفتر شهردار بروم. روز بعد شهردار شاندیز به من گفت یكی از پارك‌های شاندیز، تبدیل‌شده به پاتوق معتادان. از من خواهش كرد در این پارك سرمایه‌گذاری كنم.
من اصلاً در آن موقعیت نمی‌خواستم در ایران تجارت كنم اما همین‌طوری حرف زدیم و رسیدیم به‌جایی كه ۲۰۰ میلیون تومان در این پارك سرمایه‌گذاری كنیم و به مدت ۱۷ سال، از این فضا استفاده كنم، پس از ۱۷سال هم، همه‌چیز را به شهردار شاندیز تحویل بدهم. شوخی كار را آغاز كردم و یک‌دفعه تبدیل شد به جدی‌ترین پروژه‌ای كه در دست دارم.
آلوده كار شدم. كاری كه بنا بود با ۲۰۰ میلیون تومان دیدم با ۲ میلیارد تومان هم جمع نمی‌شود. به‌هرحال، این پروژه و كاری كه به‌عنوان سرگرمی آغازشده بود، شد آبروی من.
پروژه با ۴ میلیارد تومان تمام شد ۸ هزار متر زیربنا اینجا ساختم. برای همین هم شهرداری شاندیز، ۳ سال به زمان بهره‌برداری اضافه كرد و قراردادمان شد ۲۰ سال.
از آن‌سو هم ۲ سال و نیم زمان برای ساخت‌وساز گرفته بودم، ولی پروژه در۶ ماه تمام شد. اینجا هم ۲ سال دیگر جلو افتادم. رستوران كه افتتاح شد برگشتم افغانستان تا به كارهای عقب‌افتاده بپردازم؛ تلفنی «پدیده شاندیز» را مدیریت می‌كردم؛ اما بازهم نشد و مجبور شدم دوباره به ایران برگردم.
زمانی که برای مدیریت «پدیده شاندیز» به ایران برگشتم دوهفتم به عید نوروز مانده بود بازهم بمباران تبلیغاتی را آغاز كردم. جوری شد كه در نوروز آن سال، درد انفجار فروختیم.
اینجا ۳ هزار نفر ظرفیت داریم. یعنی اگر ۳ هزار نفر هم‌زمان بیایند پدیده شاندیز، برای نشستن همه‌جا داریم.
در ایران، رستورانی نداریم كه با این ظرفیت رقابت كند در دنیا هم فقط رستورانی در دمشق سوریه ساخته‌شده كه ظرفیت آن ۶ هزار نفر است البته ما در پدیده شاندیز در یك وعده، ۸ هزار غذا دادیم درحالی‌كه در رستوران دمشق هر میز در هر وعده، یك‌بار استفاده می‌شود و بیش از ۶ هزار غذا سرو نمی‌كنند.
این ركورد در هیچ جای دنیا ثبت‌نشده. هرچند شاید در آشپزخانه‌های برون‌بر ركورد بهتری داشته باشند، ولی ما این ۸ هزار غذا را داخل رستوران سرو كردیم.»
به گزارش خبرنگار مهر، حال باید در انتظار نشست تا بینینم پهلوان شهر رویایی پدیده که رکورد پذیرایی ۸ هزار نفر در روز را دارد برای تعداد ۱۱۰ هزار سهامداری که بر سر خوان پدیده آورده است چه آشی خواهد پخت و این ضیافت اقتصادی را چگونه به پایان می رساند؟
نظر شما