«زعفرانی» را مردم قضاوت کنند/ خاطره عید دور کرسی مادربزرگ

ستاره اسکندری که این شب ها با سریال «زعفرانی» ساخته حامد محمدی روی آنتن شبکه دو دیده می شود درباره بازی خود و این مجموعه به خبرنگار مهر گفت: «زعفرانی» حرف خانواده است و به نظرم مردم باید نظرشان را درباره آن بگویند. این سریال نکاتی دارد که بازیگر نمی تواند راجع به آنها صحبت کند بلکه باید با بازی اش انتقال معنی دهد.

وی افزود: به عنوان بازیگر این مجموعه سعی کردم نهایت تلاشم را داشته باشم تا مخاطب پیام سریال را به درستی درک کند. خانواده «زعفرانی» شبیه بخش اعظم ما ایرانی ها است با همان دغدغه ها و مشکلاتی که همه ما یا اطرافیان مان تجربه می کنیم و شاید همین مهمترین وجه ارتباطش با مردم باشد.

این بازیگر که قبل از «زعفرانی» آخرین کار تلویزیونی اش در سریال «هفت سین» یدالله صمدی بود، اظهار کرد: آخرین باری که در تلویزیون جلوی دوربین رفتم کار نوروزی برای عید ۹۳ بود و شب های نزدیک سال نو را با گروهی دیگر در همین حال و هوا سپری کردم بعد از آن به خاطر چارچوب هایی که برای خودم در انتخاب نقش قائلم ایفاگر هیچ نقشی در تلویزیون نبودم.

اسکندری همچنین درباره حال و هوای نوروزهایش گفت: انگار هر چه بزرگ تر می شوی عیدها برایت کمرنگ تر می شود. البته بخش سمبلیکش همیشه می ماند و در خانه من سفره هفت سین پابرجاست ولی من هر سال که می گذرد بیشتر یاد کودکی ام می افتم و آدم هایی که دیگر نیستند. مثل مادربزرگ و پدربزرگ و عمویم در کاشمر که عیدها رسم داشتیم هر سال دور کرسی مادربزرگ جمع می شدیم و شیطنت می کردیم.

وی افزود: آن موقع عیدها عید بودند اما در این روزگار شتاب زده با شرایطی که همه خانواده ها امروز دارند نمی دانم الان برای بچه های ما چگونه است، آیا بچه ها از دورهمی ها مثل زمان ما لذت می برند یا نه. عید بچگی ما در ابعاد خیلی بزرگی اتفاق می افتاد و رنگ و بو داشت. ما پنج خواهر و برادریم و دخترخاله و دختر عمه زیاد داشتیم و پر بودیم از بچه. هرجا می رفتیم همه با هم بودیم و فکر می کنم یکی از مسایلی که همیشه یادش می کنم همین است. این روزها تک فرزندی و سرگرمی بچه ها با تبلت و موبایل فضای کودکانگی را به شدت تحت تاثیر قرار داده و بچه مثل زمان ما کنار هم بازی نمی کنند.

این بازیگر در پایان بیان کرد: امروز هنوز بوی بازار میوه و ترکیبش با بوی ماهی و سبزه و سیری که فقط روزهای خاصی از سال جلوی مغازه‌ها گذاشته می شود؛ بویی است که در هیچ کجای دنیا تکرار نمی شود و مخصوص خود ایران است. من به عنوان کسی که مناطق زیادی زندگی کردم عکس از نوروز عید را شاید در خیلی جاها گرفتم اما بوی عید را فقط در ایران خودمان استشمام کردم.