مرادی کرمانی «اگزوپری» ایران است/ پدر از زبان پسرش

به گزارش خبرنگار مهر، بزرگداشت هوشنگ مرادی کرمانی نویسنده کودک و نوجوان در قالب هفدهمین برنامه تولد ماه شب گذشته در موزه هنرهای دینی امام علی (ع) و با حضور جمع زیادی از اهالی فرهنگ و قلم برگزار شد.

در این مراسم ایرج راد از بازیگران و کارگردانان تئاتر، سینما و تلویزیون در سخنانی با اشاره به اینکه اظهارنظر درباره شخصیت مرادی کرمانی امری سهل و ممتنع است گفت: صحبت از او سخت است چون شخصیتی باارزش و جهانی است و از سوی دیگر صحبت کردن درباره اش آسان است چون بسیار عزیز و دوست داشتنی است و همواره به دور از تکبر و حاشیه زندگی کرده است.

وی ادامه داد: گوشه ای از جایگاه مرادی کرمانی به خاطر تحصیلاتی است که در اداره هنرهای دراماتیک دارد. در اکثر کارهای او می توان زمینه این تحصیل را دید تا جایی که می توانیم بگوییم بسیاری از شخصیت های داستانی او نه یک شخصیت که تبدیل به یک تیپ می شود.

راد ادامه داد: چند سال پیش قرار بود نمایشنامه «کبوتر توی کوزه» از مرادی کرمانی را کار کنم که میسر نشد اما خوشحالم این نمایشنامه از جمله آثاری است که بسیاری از جوانان آن را با موفقیت اجرا کرده اند. مرادی کرمانی شاید سه نمایشنامه بیشتر نداشته باشد اما همیشه برای من این سوال مطرح بود که چرا کمتر به این کار پرداخته است؟ امیدوارم روزی فرصتی فراهم شود تا به این مساله بیش از پیش توجه نشان دهد.

در ادامه مراسم داریوش ارجمند، هنرپیشه سینما و تلویزیون نیز در سخنانی با اشاره به خاطره گفتگوی ۹۰ دقیقه ای خود با مرادی کرمانی در برنامه «طلوع ماه» در شبکه یک سیما گفت: چیزی که در وجود آقای مرادی برای من بسیار ارزشمند است این است که او یک شهرستانی است مثل همه بزرگان دیار ما که از شهرهای کوچک برخاستند به باور من مرادی کرمانی سنت اگزوپری سرزمین من است و حتی بزرگتر از او.

ارجمند ادامه داد: مرادی کرمانی موفق شد به بخشی از ادبیات ما که هرگز به آن توجه نشده و نمی شود هویت تازه ببخشد هنوز که هنوز است تلویزیون برای کودکان ما جز برنامه های خنده دار چیزی ندارد و جای آموزش و پرورش در آن خالی است. در این فضا ما به آدم هایی نیاز داریم که به این جای خالی فکر کنند و درباره اش و برای مخاطب کودک و نوجوان بنویسند.

ارجمند ادامه داد: مرادی کرمانی هرگز آلوده پایتخت نشد و نخواهد شد. او از طایفه روشنفکران نیست؛ از دسته نویسندگانی که تیر و تخته سر هم می کنند و به اسم هنر به خورد مردم می دهند. او با مخاطبش ساده و رو راست است و جز سادگی و خوی پاک شهرستانی در او نمی توان یافت.

این هنرمند در ادامه با اشاره به عمق قصه های مرادی کرمانی گفت: شاید ظاهر قصه های او ساده باشد اما در باطن در آنها می توان تاویل و تفسیر و تعبیر دید. همین تاثیر را در کارهای سینمایی او دیده ام و معتقدم که باید از پوسته آنها عبور کرد. من از خداوند می خواهم به او طول عمر بدهد و توفیق اینکه آدم های بزرگ مانند بچه ها بتوانند از او بهره مند شوند.

وی همچنین مرادی کرمانی را نویسنده ای اهل تحقیق دانست و گفت: او فقط داستان نویس نیست. درست است که سر و کارش با بچه هاست و زبان آنها را در اختیار می گیرد اما قصه هایش هرگز سطحی نبوده من انتقادی زیباتر از انتقاد او به نظام آموزش و پرورش کشور در مجموعه قصه های مجید به خاطر ندارم به باور من قصه های کودک و نوجوان مانند اخلاق است. در فرهنگ ما هیچ کتاب مدونی برای  اخلاق وجود ندارد اما عمیق ترین آموزه های اخلاقی در تمام ادبیات ما پراکنده شده است. قصه های مرادی کرمانی هم چیزهایی دارد که همین امروز هم به درد تربیت نسل ما می خورد. باید همتی پیدا شود که این آموزه های پراکنده را جمع و یک کتاب اخلاق برای ما بسازد.

در ادامه مراسم و پس از سخنرانی کوتاه حسین ترابی که در آن وی از مرادی کرمانی به عنوان بزرگی که هیچ گاه کودکی های خود را فراموش نکرده و بچه ها را همواره همبازی خود کرده یاد کرد، محمود صلاحی رئیس سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران نیز دقایقی به سخنرانی پرداخت.

وی، مرادی کرمانی را به لحاظ دارا بودن قلمی روان ستود و گفت: آقای مرادی مثل برخی که فی‌البداهه شعر می گویند، قصه می نویسد. قلم ساده ای دارد که موجب انس زیاد بچه ها با آن می شود و می توان گفت که در واقع با آن انس می گیرند. کودکان ما با قصه های شان زندگی می کنند و ما با این قصه‌هاست که آینده آنها را می سازیم. به همین دلیل است که باید از خدا بخواهیم که نویسندگانی در تراز او زیاد داشته باشیم که به نظرم در حال حاضر اینگونه نیست.

در بخش دیگری از این مراسم، هومن مرادی کرمانی فرزند هوشنگ مرادی کرمانی در سخنانی به برخی از علایق پدرش در زندگی اشاره کرد و گفت: ۴ موضوع جزو علایق پدر من بوده و هست نخست عشق و علاقه به مطالعه و نوشتن، بعد از آن عشق و علاقه به خانواده، بعد از آن نوبت به سینما می رسد که علاقه پدر به آن همواره تاثیر زیادی در ادبیاتش گذاشته و آن را تصویری کرده است. علاقه دیگر پدر هم به طبیعت است که منشا اکثر سوژه های اوست و ایده‌ها و سوژه هایش را معمولا در پیاده روی ها و کوهپیمایی‌هایش پیدا می‌کند.

در پایان این مراسم، هوشنگ مرادی کرمانی نیز در سخنانی گفت: من مثل بچه ای هستم که ناگهان در کویر رها شده است، آن هم تنها و بی‌کس. من سختی های زیادی کشیدم که توانستم نویسنده شوم گاهی خبرنگاران از من می پرسند سفرت چگونه گذشت و من می گویم آن بچه در کویر افتاده سختی زیادی کشید تا بزرگ شود و روستا را ببیند و وارد آن شود تا به جایی برسد که برایش کف و هورا بکشند، گاهی از من سوال می کنند که شما برای چه می نویسی و چرا اینقدر به خودت سختی می دهی و من می گویم اگر نمی نوشتم و اگر در آن کویر سختی نمی کشیدم و اگر امید را در خودم زنده نمی کردم، می مردم. من می نویسم برای زنده ماندن نه برای هیچ چیز دیگری.