بیست و نهم شهریور بود که خبرگزاری مهر از توافق فدراسیون بوکس با دو مربی کوبایی برای هدایت تیم ملی خبر داد. به دنبال انتشار این خبر اعلام شد که این مربیان حداکثر یک ماه بعد به کشور خواهند آمد تا توافق های نهایی در این خصوص صورت گیرد. یک ماهی که حالا کم کم به دو ماه نیز می رسد ولی خبری از این دو مربی نیست.
این در حالی است که تیم ملی بوکس پس از ناکامی مطلق در المپیک ۲۰۱۶ و حضور کوتاه با تنها یک نماینده هنوز هیچ تمرینی نداشته است و آمادگی برای مسابقات قهرمانی آسیا و بازیهای آسیایی جاکارتا از بی اهمیت ترین برنامه های این فدراسیون به شمار می رود.
تیم ملی ایران در حالی انتظار ورود مربیان خارجی را می کشد که دل خوشی از مربیان داخلی ندارد. هرچند قرار است سطح فنی این گزینه های خارجی پس از آغاز کارشان در تیم ملی به مرور زمان مشخص شود و در صورت تایید با آنها قرارداد رسمی بسته شود اما آنها تنها در صورتی می توانند داشته های خود را در بوکس ایران پیاده کنند که همچون مربیان خارجی گذشته کسی در کار آنها دخالت نکند.
هنوز به صورت رسمی اعلام نشده که علت تاخیر ورود مربیان کوبایی به کشور چیست اما فدراسیون بوکس این اطمینان را داده که آنها به زودی کار خود را آغاز می کنند. هرچند بعید به نظر نمی رسد تغییر وزیر ورزش و جوانان در این تاخیر بی تاثیر باشد.
آنچه بیش از هر چیز اهمیت دارد این است که بوکس ایران در روزهایی که به بحث پایه ای و جوانان توجه ویژه دارد نباید طرح های کوتاه مدت کسب نتیجه توسط بزرگسالان را از یاد ببرد.
۰۹:۵۴ - ۱۳۹۵/۰۸/۲۲
نظر شما