به گزارش خبرنگار مهر، نشر آموت به تازگی مجموعه داستان «سیاسنبو» اثر محمد رضا صفدری را که برای آخرین بار ۹ سال پیش منتشر شده بود را بازچاپ کرده است؛ مجموعه داستانی که از آن به‌عنوان یکی از مهمترین آثار ادبیات داستانی ایران در سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی یاد می‌کنند و حتی ادامه روند کاری نویسنده خود را نیز با تولدش دچار تغییر تحول کرده است.
محمدرضا صفدری، سال ۱۳۳۳ در خورموج بوشهر متولد شد و تحصیلات خود را در رشته‌ی ادبیات نمایشی از دانشکده هنرهای دراماتیک دانشگاه تهران، ادامه داد. وی با انتشار داستان‌های «سیاسنبو»، «علو» و «آکوسیاه» در مجله‌ی «کتاب جمعه» ی احمد شاملو در سال ۱۳۵۸ در میان جامعه ادبی، شناخته شد. مجموعه داستان‌های صفدری اما ده سال بعد در یک مجموعه با عنوان «سیاسنبو» منتشر شد.
از این نویسنده پس از سیاسنبو، کتاب‌های «تیله آبی»، «من ببر نیستم پیچیده به بالای خود تاکم»، «چهل گیسو» و «سنگ و سایه» منتشر شده است.
مجموعه داستان «سیاسنبو» متشکل از هشت داستان کوتاه و هر داستان به نحوی ادامه داستان قبل است. این موضوع باعث می‌شود خواننده احساس کند همزمان با خواندن مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه، در حال خواندن رمانی است که ارتباط حوادث داستان‌ها، آن را شکل می‌دهد.
صفدری به مناسبت تجدید چاپ این مجموعه در گفتگو با مهر درباره این کتاب گفت: با اینکه برخی از داستان‌های این کتاب را پیش از انقلاب نوشته بودم اما برای نخستین بار امکان انتشار آنها در قالب یک کتاب در سال ۱۳۶۰ فراهم شد و قرار شد نشر سپیده آن را چاپ کند اما برای این نشر اتفاقاتی رخ داد و تعطیل شد و کتاب من هم با بقیه آثار این ناشر از بین رفت. برای دومین بار کتاب در سال ۶۳ از سوی نشر اسفار در دست انتشار قرار گرفت که آن هم میسر به چاپ نشد و کتاب برای سومین نوبت از سوی نشر شیوای شیراز روانه چاپخانه شد که با وجود انتشار اجازه توزیع پیدا نکرد. در نهایت در سال ۸۸ آقای بابک تختی مدیر نشر قصه کتاب را تجدید چاپ کرد. در این نوبت هم کتاب نتوانست چندان که باید موفق شود و در واقع چاپ و توزیع آن نیمه کاره ماند تا اینکه امسال نشر آموت بالاخره بانی تجدید چاپ کتاب شد.
وی ادامه داد: این کتاب در چاپ تازه خود داستان کوتاه چتر بارانی را ندارد. به خواست خودم این اثر که از قضا تنها اثری است که حال و هوای جنوب را ندارد از کتاب خارج شده است و البته برخی واژه‌های کتاب هم که فکر می‌کنم خوشایند مخاطب امروز نبود نیز تغییر کرده است.
صفدری در ادامه درباره فضای نگارش داستان‌های این کتاب نیز گفت: داستان «علو» را سال ۵۵ نوشتم که نخستین داستان من هم بود و سال ۵۶ قرار بود که چاپ شود اما به هر تقدیر به دلیل فضای خاص سیاسی آن زمان منتشر نشد. این داستان را بعدها که نگاه کردم، متوجه شدم فرم دلخواه من را ندارد با این همه همیشه برایم قصه‌ای دلپذیر بود و یادگار داستان‌نویسی در دوران جوانی و دانشجویی.
این نویسنده افزود: داستان سیاسنبو از این مجموعه هم در واقع نوعی فلاش بک بود به داستان کوتاه علو. این داستان برای نخستین بار در کتاب جمعه چاپ شد و مرحوم شاملو بر آن مقدمه‌ای نوشت و آن را ستود. سایر کارهای این مجموعه هم به نوعی دنباله‌رو سیاسنبو بودند و به طور عمده فضای جنوب در آنها تکرار می‌شد.
وی در پاسخ به این سوال که چقدر امروز از فضای نگارش این مجموعه داستان فاصله گرفته است، عنوان کرد: آدم‌ها به هر شکل تغییر می‌کنند؛ خواست‌ها و آرزوهایشان تغییر می‌کنند و نویسنده هم از این امر مستثنی نیست. من اما دوست دارم در فضایی که فکر می‌کنم جالب است و دوستش دارم بمانم و بنویسم. به نظرم فضا و مکان برای نوشتن یک داستان در طول زمان یگانه باقی می‌ماند اما حس و حال نویسنده تغییر می‌کند. با این حال هر نویسنده‌ای می‌تواند در گذر زمان نگاه خود را حفظ کند و من هم همینطورم. من تغییری نکرده‌ام. همان که بودم هستم ولی خب من هم تجربیاتی کسب کرده‌ام.
وی در پاسخ به این سوال که چرا بازچاپ آثار قدیمی خود را باه انتشار کارهای تازه ترجیح داده است نیز گفت: آثار قدیمی اگر هنوز مخاطبی دارد چه ایرادی دارد که بازچاپ شود. مخاطب می‌تواند برای خودش یادآوری کند که نویسنده‌اش چه کاره بود و چه می‌نوشته است. البته اینطور نبوده که من آگاهانه و به عمد تصمیم به تجدید چاپ بگیرم. من کارهای تازه هم دارم و البته برای انتشارش هم وسواس زیادی دارم. باید ویرایش شوند و همین انتشارش را با تاخیر همراه می‌کند.
مجموعه داستان «سیاسنبو» نوشته‌ی «محمدرضا صفدری» در ۱۹۰ صفحه و به قیمت ۱۵۰۰۰ تومان توسط «نشر آموت» منتشرشده است.
نظر شما