به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «اخبار (راهنمای کاربر)» نوشته آلن دوباتن به‌تازگی با ترجمه مریم تقدیسی توسط نشر ققنوس منتشر و راهی بازار نشر شده است. نسخه اصلی این‌کتاب در سال ۲۰۱۴ توسط انتشارات پنگوئن چاپ شده است.
آلن دوباتن نویسنده کتاب‌های فلسفی مشهوری مانند «تسلی‌بخشی‌های فلسفی» که در ایران هم مخاطبانی دارد، معتقد است این‌روزها و در دوران فعلی، اخبار همان‌تسلطی را بر زندگی ما پیدا کرده که زمانی دین داشت. او در کتاب جدید خود «اخبار»، به بررسی نمونه‌های رایج گزارش‌های خبری در زمینه پوشش سوانح هوایی، قتل، رسوایی‌های سیاسی، مصاحبه با شخصیت‌های سرشناس و ... پرداخته است.
دوباتن می‌گوید اخبار می‌داند چه‌طور ساختارش را از نظرها پنهان کند و چون‌وچرا کردن درباره‌اش را دشوار کند. اخبار به زبانی بدون لهجه و طبیعی و بدون ارجاع به دیدگاه مملو از فرضیات خود، با مخاطبش سخن می‌گوید. این‌پژوهشگر فلسفه معتقد است اخبار آشکار نمی‌کند که صرفا امور جهان ما را گزارش نمی‌کند، بلکه بی‌وقفه در حال خلق سیاره‌ای جدید در ذهن انسان‌هاست؛ جهانی که با اولویت‌های کاملا متمایز اخبار هم‌سو است.
نویسنده کتاب پیش‌رو می‌گوید کتابش یک بُعد آرمانشهری دارد و در آن، نه‌فقط از چیستی فعلی اخبار سوال شده، بلکه تلاش شده تا خواننده را وادار به تجسم وضعیت آن در آینده سازد. او همچنین می‌گوید جوامع مدرن هنوز ابتدای راه این‌شناخت قرار دارند که به چه اخباری نیاز دارند تا شکوفا شوند. گردآوری اخبار در بخش اعظم تاریخ چنان سخت و انتقالش هم چنان پرهزینه بوده که ناگزیر تاثیرات آن بر زندگی انسان‌ها محدود بوده است. اما امروز تقریبا هیچ‌جایی در جهان نیست که برای فرار از اخبار، بتوان به آن پناه برد.
کتاب «اخبار» ۸ بخش اصلی دارد که بخش اول مقدمه و بخش‌های دوم تا هشتم به این‌ترتیب‌اند: سیاست، اخبار جهان، اقتصاد، شخصیت‌های سرشناس، فاجعه، مصرف، نتیجه‌گیری.
دوباتن می‌گوید کتابش یک کتاب راهنمای کوچک در جهت مصلحت همه انسان‌هاست و به اختصار به پیچیدگی‌های عادتی می‌پردازد که ظاهرا بیش از حد عادی و بی‌ضرر به نظر می‌رسد.
در قسمتی از این‌کتاب می‌خوانیم:
همراه خبرنگار بی‌بی‌سی به یک کنفرانس مطبوعاتی می‌روم که نخست‌وزیر گرفتار قرار است در آن صحبت کند. هفته‌هاست که دولت‌های خارجی و همچنین بسیاری از مردم خودش او را به دزدی متهم کرده‌اند. تشکیلات خبری در چنین مناسبت‌هایی بیش از همه به دنبال نقل‌قولی متشکل از پنجاه کلمه‌اند که متعاقبا سخنگوی گروه مخالف با پنجاه کلمه دیگر آن را تکمیل کند.
ولی حتی این حرکت حساب‌شده خبرنگاران هم فرصتِ شناخت اوگاندا را از طریقی غیراستاندارد در اختیار مخاطب قرار می‌دهد: مثلا از طریق تاکید بر عکس بسیار بزرگی که در معرض دید عموم قرار دارد و نخست‌وزیر را نشان می‌دهد که سرهنگ معمر قذافی را در گردهمایی اتحادیه آفریقا در کامپالا در سال ۲۰۱۰ در آغوش کشیده است (آخرین مناسبتی که سرهنگ در آن شرکت داشته است)؛ یا با تاکید بر صندلی‌های چرم مشکی پشت بلند و گردانِ دور میز کنفرانس به سبک دهه ۱۹۷۰، که نخست‌وزیر و همراهانش روی آن‌ها جلوس کرده‌اند و ایده ساخت آن‌ها را یک کارگردان فیلم‌های مستهجن ارائه کرده که از نظر او این صندلی‌ها مناسب مدیرعاملان بلندمرتبه به شمار می‌روند.
این‌کتاب با ۲۵۴ صفحه، شمارگان هزار و ۱۰۰ نسخه و قیمت ۳۲ هزار تومان منتشر شده است.
نظر شما