یاسر انصاری در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: خشک شدن دریاچه هامون در سیستان و عوارض گسترده زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی آن بر منطقه، نابودی تدریجی دریاچه ارومیه و تهدیدهای آن و یا خشک شدن بسیاری از رودخانهها که منجر به نابودی بسیاری ازاکوسیستمهای خرد و کلان پیرامون یا پایین دست آن شده است بیش از گرمایش جهانی محصول بیتدبیری و سوء مدیریت در کشور است.
این فعال محیط زیست همچنین به احداث سدهای متعدد و اثرات سوء و جبران ناپذیر آنها بر دشتها و مناطق پایین دست اشاره کرد و افزود: این اثرات بر پوشش فلوروفن در مخازن خود گذارده نیز خود را نشان می دهد به گونهای که در مورد سد کارون 4، تخریب 2400 هکتار از جنگلهای قدیمی بلوط غرب را شاهد هستیم که این موضوع هیچ ارتباطی به تغییر اقلیم ندارد و متاسفم که باید بگویم تبعات سد کارون 4 در نابودی اکوسیستمهای منحصر به فرد غرب ایران 50 برابر بیش از تبعات گرمایش زمین بر اقتصاد و محیط زیست منطقه است.
| سوء مدیریت عامل اصلی شدت گرفتن فرسایش خاک، فرونشست زمین، تخریب جنگل و بیابانزایی در کشور است نه بحث گرمایش جهانی |
| یاسر انصاری |
دبیر کل کانون عالی فضای سبز و حفظ محیط زیست اضافه کرد: آبگیری سدهای سیوند و ملاصدرا و یا کارون 3 و 4 و سدهای بالادستی و پیرامونی دریاچه ارومیه بر اراضی حاشیه و یا پایین دست خود اثرات زیانباری آورده است و کاهش گسترده حجم آب رودهای سپیدرود، کارون و زاینده رود و اثرات آن در نابودی پوششهای گیاهی و یا کاهش تنوع زیستی و یا آلودگی فزاینده آبهای روان و خاکها از یکسو و تغییر کاربری گسترده اراضی جنگلی، مرتعی و حتی کشاورزی و یا استفاده لجام گسیخته از آبهای زیرزمینی برای مصارف کشاورزی و صنعتی، عوامل اصلی شدت گرفتن فرسایش خاک، فرونشست زمین، تخریب جنگل و بیابانزایی در کشور است که این میزان نتیجه مستقیم سوء مدیریت است تا بحث گرمایش جهانی.
انصاری با تاکید بر نقش گرمایش زمین و پدیده تغییرات اقلیمی افزود: هرچند این مسئله تهدید جهانی محسوب میشود اما تبعات آن برای کشورهای صنعتی در شرایط مساوی بیشتر از اثرات آن بر کشورهای درحال توسعه همچون ایران است زیرا میزان تخریب منتج از پروژههای عمرانی در کشورهای صنعتی تقریبا روند نزولی گرفته است اما شیب آن برای کشورهای در حال توسعه همچون ایران همچنان سیری صعودی دارد.
دبیر کل کانون عالی فضای سبز و حفظ محیط زیست تاکید کرد: توقف تخریب جنگلها و مراتع کشور از طریق توقف طرحهای بهره برداری از جنگل و تغییر کاربری این اراضی، کنترل احداث سدها و بازنگری در سیستمهای مدیریت منابع آب و اصلاح سیستم آبیاری کشاورزی در کشور که 90% آب مصرفی و استحصالی کشور را در بر می گیرد از جمله مهمترین روشهای کنترل و کاهش تبعات سوء مدیریت در ایران است که باید مورد توجه جدی دولت و مجلس ایران قرار گیرد.