به گزارش خبرگزاری مهر، این ابداع می تواند منبعی نامحدود با تاریخ مصرف بالا را به نسبت زمانی که از پلاکتهای تازه خون استفاده می شود در اختیار پزشکان قرار دهد. محققان دانشگاه کیس وسترن امیدوارند طی سالهای آینده این محصول مورد استفاده گسترده قرار گیرد.
این ماده منعقد کننده خون از موادی ساخته شده است که در حال حاضر در فعالیتهای علمی مورد استفاده قرار می گیرند. این پلاکتهای مصنوعی برای انعقاد خون از پلیمرهای تجذیه پذیر و به گونه ای ساخته شده اند تا بتوانند با پلاکتهای مصدوم در محل جراحت ارتباط برقرار کند.
پلاکتهای طبیعی خونی در انعقاد خون نقش بسیار حیاتی به عهده دارند اما در صورتی که جراحتهای وارد آمده بسیار سنگین باشند این مواد توانایی پاسخگویی به نیاز بدن در برابر انعقاد خون را نخواهد داشت، همچنین طول عمر پلاکتها تنها پنج روز است.
محققان در تلاشند این ماده مصنوعی را به عنوان دارویی قابل حمل برای پزشکان تولید کنند تا بتوانند از آن در درمان سربازان و بیماران نیازمند به صورت آنی استفاده کنند. آنها معتقدند پلاکتهای مصنوعی راه حلی حیاتی و درمانی سریع برای زمانی هستند که سرباز هنوز به بیمارستان انتقال پیدا نکرده است.
بر اساس گزارش تلگراف، پلاکتهای مصنوعی در کنار پلاکتهای طبیعی فعالیت کرده و می توانند به این شکل با سرعتی بالا جلوی خونریزی را بگیرند. آزمایشها بر روی موش نشان می دهد تزریق پلاکتهای مصنوعی به صورت آنی زمان خونریزی را به نیم کاهش داده است. به منظور جلوگیری کردن از توده شدن پلاکتهای مصنوعی و ایجاد لخته مصنوعی هر یک از پلاکتها به همراه لایه پوششی آب ساخته شده است تا به این شکل در صورتی که بدن به این پلاکتها نیازی پیدا نکرد به راحتی آنها را دفع کند.