به گزارش خبرنگار مهر در مشهد، موسس و مدیریت مدرسه علمیه نرجس (علیها السلام) مشهد و عضو شورای فرهنگ عمومی خراسان رضوی یکی از شخصیت‌های علمی و فرهنگی و سیاسی در نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران است که بیش از نیم قرن از عمر خویش را در راه اعتلای فرهنگ اسلامی و گسترش میزان تفکر جوانان و آشنا کردن آنها به علوم و معارف اسلامی سپری کرد.
مرحوم طاهایی در خانواده‌ای متدین در تهران به دنیا آمد و تحت تعلیم و تربیت پدر بزرگوارش "حاج سید عبدالله خاموشی" که از تجّار خوش نام و مورد وثوق تهران بود سالهای اولیه را سپری کرد.
مادر مکرمه وی "حاجیه شوکت ترخانی" خواهر مرحوم آیت الله میرزاجواد آقا تهرانی (رحمه الله تعالی علیه) اصول اولیه دین داری به استاد آموخت و وی پس از گذراندن تحصیلات علوم جدید باحجت الاسلام سید جلال الدین طاهائی زندگی مشترک خود را آغاز کرد و در حدود سال 1325 به مشهد مقدس هجرت نمود.
عشق به آموختن همراه با انگیزه خدمت به اسلام، استاد را بر آن داشت که در خانه همسر در محضر حضرت حجت الاسلام حاج سید هاشم طاهائی پدر گرانقدر همسرش به تحصیل علم ادامه دهد و خود را به سلاح دانش و بینش مهجز گرداند.
وی در دوران تحصیل از محضر اساتیدی چون آیت الله میرزا جواد آقا تهرانی (ره) دائی بزرگوار، مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه ای (حفظه الله تعالی)، حجت الاسلام شهید هاشمی نژاد (ره)، حجت الاسلام موسویان (ره)، حاج شیخ غلامحسین تبریزی (عبد خدائی) (ره) و حجت الاسلام سید جلال الدین طاهائی (ره) استفاده کرده و بدین ترتیب به پایه‌های اندیشه‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی خویش استحکام بخشید و به انتقال آموخته های خود به اقشار جامعه همت گماشت.
وی در سال 1335 استاد موفق به تشکیل کلاس های معارف اسلامی گشته و تدریس علوم دینی را آغاز کرد.
وی در پی استقبال زیاد بانوان و پیشنهادهای فراوان علماء و بزرگان از جمـله حضرت آیت الله العظمی میلانی (ره) در سال 1345 اقدام به تاسیس مدرسه علمیه نرجس (س) ( مکتب نرجس) کرد.
همزمان با اوج گیری جریان انقلاب در میان اقشار مختلف جامعه و فعالیتهای فرهنگی سیاسی مستمر استاد طاهائی، رژیم طاغوت از سوی ایشان احساس خطر کرده و جلسات ایشان را تحت نظارت قرار داد و در سال 1354 به یکی از سخنرانی های استاد هجوم برده مبادرت به تعطیل کردن حوزه کردند لکن با عنایت خدا موانع ساواک نه تنها نتوانست از اراده راستین و خط مشی اسلامی، انقلابی ایشان جلوگیری کرده و خللی وارد سازد بلکه مبارزات را به مصداق آیه شریفه (فاستقم کما امرت) به شدت ادامه داد و بارها به لحاظ موضع گیری علیه نظام ستم شاهی درس تفسیر وی که عمدتا نسل جوان و انقلابی و دانشجویان در آن شرکت داشتند تعطیل شد و در این دوره مجالس درس و سخنرانی به طور مخفیانه در منازل ادامه یافت.
یکی از خصائص نیکوی استاد طاهائی به عنوان یک ارزش اصیل الهی در طول مبارزات سیاسی، حفظ تقوا، حل نشدن در جریانهای انحرافی و التقاطی، حرکت بر صراط مستقیم و اطاعت از ولایت فقیه بود.
استاد در عرصه‌های مختلف علمی، تحقیقاتی و اجرایی - مبارزاتی فعالیت های گسترده‌ای داشت که می توان آنها را در دو دوره قبل از انقلاب و پس از انقلاب بررسی کرد.
گوشه ای از فعالیتهای استاد طاهایی در قبل و بعد از انقلاب به شرح زیر است:
قبل از انقلاب
وی از آغاز فعالیتهای مکتب نرجس به پیروی از راه و روشی که از اجدادش به ارث برده بود دیانت را با سیاست درآمیخته و با الهام گرفتن از قرآن و روایات پیشوایان دینی پیوسته مردم را متوجه فساد و انحراف نظام طاغوتی می‌نمود.
حضور فعال در مبارزات سیاسی فرهنگی علیه رژیم ستم شاهی باالهام از تفکرات و بینش اسلامی و انقلابی مقام معظم رهبری ( حفظه الله )، تدریس علوم و معارف اسلامی ( فقه، اصول، کلام، منطق، ادبیات عرب، تفسیر، اخلاق، نهج‌البلاغه اقتصاد،حقوق خانواده، تعلیم وتربیت و… )، هدایت گری و ارشاد نسل جوان بویژه دانش جویان و فرهنگیان به منظور جلوگیری از هرگونه انحراف و التقاط آشنا کردن آنها با اصول معارف اسلامی، تاسیس و مدیریت مدارس علمیه (مکتب نرجس) و شعبات آن در نقاط مختلف کشور از جمله ایرانشهر، زاهدان، زابل، بیرجند، تربت جام، سبزوار، کاشمر، فریمان، جهت احیاء و گسترش فرهنگ ناب محمدی (ص)، برگزاری جلسات مستمر پرسش و پاسخ ویژه دانش جویان که با شور و هیجان و استقبال فراوان دانش جویان تشکیل می‌شد که باعث ایجاد حساسیت شدید و خشم رژیم شده بود و این جلسات از سوی ساواک تعطیل شد که این اقدامات گوشه ای از اقدامات وی بود.
همچنین فعالیت موثر در جهت براندازی رژیم طاغوت باسخنرانی های افشاگرانه، پخش اعلامیه ها وجزوات وتکثیر نوارهای حضرت امام خمینی (قدس سره الشریف )، سازماندهی جلسات سخنرانی، تحصن ها، راهپیمائی ها بر ضد رژیم به صورت منظم، حضور فعال استاد در جریان زلزله طبس به همراه جمعی از خواهران ، کمک رسانی به آسیب دیدگان این حادثه که پس از این حادثه سخنرانی های استاد علیه رژیم پرشورتر شد، بازگشائی مجدد حوزه توسط استاد طاهائی بدون کسب اجازه از رژیم برای هدایت هرچه بیستر بانوان، حضور فعال در اعتصابات وتحصن ها دربیت آیات عظام ومراکز مهم در دوران اوج نهضت نشر وتوزیع اطلاعیه‌ها در جهت حمایت از تحصن های برادران در بیماستان امام رضا (ع) وپشتیبانی از اعتصابات کارگران و مهندسین شرکت نفت و همبستگی با اعتصابیون حرم علی ابن موسی الرضا (ع)، ژرف نگری استاد در شناساندن چهره‌های مخالف نهضت ومنافقین و دعوت جوانان و سفرهای استاد وسخنرانی های پرشور استاد در نقاط مختلف کشور از جمله زاهدان ، زابل ، تهران …. که در شب 22 بهمن 57 ایشان در حسینیه عطاران سبزوار در جمع کثیری سخنان بسیار مهمی ایراد نمودند، از دیگر اقدامات وی در قبل از انقلاب بود.
بعد از انقلاب:
تدریس و همکاری مستمر با مراکز آموزش عالی، مراکز تربیت معلم، دانشکده‌های الهیات وپزشکی و ….، تحقیق و تدریس و تدوین جزوات و مباحثی پیرامون مسائل روانشانسی کودک ونوجوان، تعلیم و تربیت از دیدگاه اسلام، حقوق خانواده، سیری در دعای مکارم الاخلاق، تفسیر خطبه حضرت زهرا ( س)، زن از دیدگاه قران، زیارت عاشورا و…، شرکت در سمینارهای متعدد و مختلف، جذب و تربیت طلاب جوان خارجی از کشورهای چین، پاکستان، فرانسه، آمریکا، اندونزی ، تایلند، حجاز، مالزی، عراق، افغانستان، کنگو، تاجیکستان، بوسنی، هرزگوین، برمه، آذربایجان به منظور تبلیغ و نشر اسلام و صدور انقلاب به جهان و ..... از جمله خدمات وی بود.
روحش شاد و یادش پر رهرو باد.