خبرگزاری مهر- گروه دین و اندیشه: در خصوص ضرورت برنامه ریزی فرهنگی می‌توان گفت از یکسو پیچیدگی جوامع جدید و فرآیند رو به گسترش جهانی شدن توجه به مدیریت را درتمام عرصه ها ضروری و حتی الزامی کرده است و از سوی دیگر، در جهان رقابتی کنونی کشورهایی که برای فرهنگ خود هدف و برنامه ای نداشته باشند توسط فرهنگهای دیگر کنار گذاشته خواهند شد.
در نهایت در کشورهایی که دارای پشتوانه فرهنگی قوی هستند و دردوره هایی فعالیتهای گسترده فرهنگی داشته و دارای میراث فرهنگی عظیمی بوده اند اهمیت مدیریت فرهنگی چند برابر می شود.
ضرورت برنامه ریزی فرهنگی در برنامه های توسعه نوشته سید رضا صالحی و الهه حیدری زاده، ارزیابی فعالیتهای فرهنگی در فرهنگسرای تهران بر اساس مدلهای کمّی اثر اسماعیل کاوسی و علیرضا مقیمی، رویکردهای فرهنگی در برنامه ریزی ناحیه ای نوشته شهرام امیر انتخابی، دراین پژوهشنامه مورد بررسی قرار گرفته اند.
شناسایی برنامه ها و فعالیتهای موازی سازمان تبلیغات اسلامی با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و تبیین معایب آن بر مدیریت فرهنگی کشور و ارائه راهکارهای هماهنگ سازی نوشته عباس طلوعی اشلقی و مرتضی داودی، گامهای آغازین در برنامه ریزی فرهنگی نوشته فرزانه چاوشی باشی و اسماعیل کاوسی از دیگر عناوین مورد توجه این پژوهشنامه هستند.