به گزارش خبرگزاري مهر، هرسال در چنين روزي كه مسجدالاقصي بعنوان مركز ثقل اديان الهي وسرزمين مقدس براي تمامي خداپرستان مورد هتك حرمت قرار گرفت وبخشهايي از آن در آتش كينه وحقد افراطيون متعصب صهيونيست سوخت، اخباري مبني براحتمال شكل گيري حمله اي ديگر مشابه هجمه صورت گرفته توسط عناصرتندرودر گذشته بگوش مي رسد كه در اين باره گروههاي مختلف بويژه مسلمانان ومسيحيان بشدت اظهار نگراني داشته ودرصددند تا با اقدامات گوناگون بهرشكل ممكن جلوي اين اقدام ضد بشري را بگيرند.
در اين راستا وبه بهانه سالروز به آتش زدن حرم ابراهيمي توسط عناصر صهيونيست برآنيم تا با ارائه اطلاعاتي در خصوص قبله اول مسلمانان اين واقعه جنايت بار رامورد بررسي ومطالعه قرار دهيم:
نمايي ازمسجد الاقصي :
مسجد الاقصي قبله اول وسومين مكان مقدس مسلمانان مي باشد اين حرم شريف از دير باز مورد تاخت و تاز دشمنان آن بوده است ليكن اززماني كه دشمنان اين مكان مقدس بويژه صهيونيستهاي افراطي پا به سرزمين مقدس نهادند واقدام با آتش زدن آن كرده اند هر ساله اين مسجد با نزديك شدن به سالگرد اين واقعه شوم بيشتر در معرض خطر قرار مي گيرد.
براي آشنايي بيشتر با جغرافياي اين مكان مقدس وحواشي آن لازم به ذكر است كه مسجدالاقصي در جنوب حرم شريف واقع شده است. خليفه عبدالملك بن مروان اموي شروع به ساختن اين بنا نمود و فرزند وي وليدبن عبدالملك در سال 705م آن را بپايان برد حرم شريف اين مكان مقدس شامل مسجدالاقصي، قبه الصخره با گنبد طلايي آن و صحن‌ها و ساختمانهاي پيرامون آن است كه جمعاً به مساحت 14 هكتار بر فراز كوه موريا قرار دارد و 14 دروازه از جمله درهاي اسباط، حطه، شرف‌الانبيا، ناظر، نو، قطانين، مطهره، سلسله، مغربيان و دروازه طلايي، اتاق‌هاي متعدد، 8 چاه در صحن قبه الصخره و 17 چاه در حياط مسجدالاقصي و جمعاً 4 گلدسته از جمله آثار اين بخش مي‌باشد.
طول اين بنا به 80 متر و عرض آن به 55 متر مي‌رسد و اكنون به 53 ستون مرمري و 49 ستون مربع شكل استوار است. درهاي مسجد در زمان امويها از طلا و نقره پوشيده شده بود اما به فرمان ابوجعفر منصور صفحات طلا و نقره را كنده، به دينار تبديل و به مصرف مسجد رساندند. در اوائل قرن پانزدهم برخي از قسمتهاي مسجد مورد مرمت قرار گرفت و گنبد و ابواب شمالي آن ساخته شد.
آنگاه كه صليبيها بيت‌المقدس را اشغال كردند، بخشي از مسجد را به كليسا و بخش ديگر را به محل سكونت سواره نظام و انبار ذخائر خود تبديل نمودند ولي هنگامي كه صلاح‌الدين ايوبي بيت‌المقدس را از آنان بازپس گرفت به اصلاح و مرمت مسجد امر كرد و محراب آن را بازسازي نمود، گنبد آن را معرق‌كاري كرد و منبري زينت‌يافته با عاج و آبنوس از حلب آورد و در سمت راست محراب قرار داد. اين منبر تا زمان آتش‌سوزي مسجد توسط يهوديان در تاريخ 21/8/1969 باقي بود.
پادشاهان بني ايوب و مماليك و سلاطين بني‌عثمان نسبت به مسجد عنايت و توجه داشتند و رواقها در آن ساختند. سقف آن را تعمير نموده و با كاشي معرق و مرمر زينت بخشيدند. ديوارها را تعمير كردند و كف آن را با قاليهاي ايراني پوشاندند.
در سال 1927م. ضايعاتي به مسجد وارد آمد. لذا مجلس اعلاي اسلامي به منظور تعمير و بازسازي مسجد از كشورهاي عربي و اسلامي استمداد جست. بزرگترين و مهمترين مرحله اين عمران، برداشتن ستونهاي قديمي بود كه گنبد بر آنها استوار بود و به جاي آنها شصت ستون جديد كه پي آنها از بتن مسلح بود، قرار داده شد.
پس از آن بر اثر زلزله، به برخي از رواقها و اجزاي مسجد صدمه وارد شد كه مجلس اسلامي با استفاده از اموال اوقاف به مرمت آن پرداخت.
در همين راستا اين هيئت اسلامي رواق شرقي را منهدم كرد و از نو بنا نمود. رواق مياني را نيز بازسازي كرد و ستونهاي مورد نياز را از ايتاليا آورد. زير مسجدالاقصي دهليزي وسيع وجود دارد كه به اقصي قديم موسوم است و آن عبارت است از سلسله‌اي از طاقها كه بر ستونهاي محكم و قطور استوار شده است.
آتش‌سوزي مسجدالاقصي:
در تاريخ 21/8/1969 (بيست و يكم آگوست) رژيم صهيونيستي اعلام كرد يك فرد ديوانه بنام دنيس مايكل روهان "
Michael Dennis Rohan" مسجدالاقصي را به آتش كشيد. گرچه اسراييليها اعلام داشتند كه اين فرد استراليايي يك مسيحي ديوانه بود ليكن برخي منابع معتبر نيز بر اين عقيده هستند كه ايشان يك يهودي توريست بود و از لحاظ سلامت عقلي نيز هيچ مشكلي نداشت. همچنين آثار حريق دلالت بر آن دارد كه اشخاص ديگري روهان را در آتش زدن اين مسجد از خارج آن و از يكي از پنجره‌هاي مشرف به درب‌المغاربه (كه اسراييليها آن را منهدم كردند) هدايت و ياري رسانيدند. در اين آتش‌سوزي منبر مسجدالاقصي تخريب شد. منبري كه توسط نورالدين زنگي سفارش ساخت داده شده بود بعد از جنگهاي صليبي و فتح بيت‌المقدس در سال 1187 يعني دوران مسيحيت توسط صلاح‌الدين ايوبي از حلب به بيت‌المقدس آورده شده بود.
بخش به آتش كشيده مسجدالاقصي 1500 متر مربع از 4400 متر مربع مساحت كلي مسجد را در بر مي‌گرفت. در اين آتش‌سوزي منبر صلاح‌الدين ايوبي، مسجدعمر، محراب ذكريا، مقام الاربعين، سه رواق ممتد از جنوب به شمال با ستونها و ايوانها و تزئينات سقفي بر سطح مسجد فرو ريخت. دو ستون اصلي كه گنبد روي آن استوار بود و اجزايي از گنبد داخلي كه مزين بود محراب و ديوارهاي جنوبي، پوشش مرمري و 48 پنجره گچي، شيشه‌هاي رنگي و فرشها، سوره اسراء كه با كاشيهاي معرق و تذهيب شده نوشته شده بود و از بالاي محراب به سوي شرق امتداد داشت و بسياري از تزئينات و آيات قرآني طي اين آتش‌سوزي از بين رفت.
البته تلاش براي تخريب اين مسجد به همين جا ختم نشد و چند بار ديگر نيز تلاشهايي متعددي در اين راستا صورت گرفت كه بشرح ذيل مي‌باشد:
- در سال هاي 1982 و 1987 توسط ارتش اسراييل مراسمي نظامي در آنجا برگزار شد و با مقاومت فلسطينيان روبرو شد و 20 نفر از آنها شهيد شدند.
- در سال 1996 نتانياهو اجازه حفر تونل داد و در جريان اعتراض فلسطينيان 75 نفر كشته شدند.
- در سال 1997 دو اسراييلي به قصد انداختن سر خوك به داخل صحن مسجد بازداشت شدند آنها اعلام كردند كه در آئين يهود، خوك نجس نيست.
- در7 ژوئن 1967 نيروهاي اشغالگر كليدهاي درب غربي باب المغاربه را توقيف كردند و سپس اين نيروها به سرعت، شهر را بعد از فرار اردني ها تصرف كردند.
- در 9 ژوئن 1997 از برگزاري نماز جمعه ممانعت به عمل آمد. اين اتفاق اولين باري بود كه از زمان جنگهاي صليبي از 1187 ميلادي تاكنون رخ داد.
- در 16 نوامبر 1969 نيروهاي اشغالگر «كنج فخريه» در جنوب غربي حرم الشريف را اشغال كردند.
- در 14 آگوست 1970 گروه «گرشان شالوم» يك گروه افراطي كه قصد داشتند مسجد را تخريب و به جاي آن مسجد سليمان را بنا كنند به زور وارد محوطه حرم شدند كه طي يك درگيري، دهها نمازگزار فلسطيني مجروح شدند.
- در 19 آوريل 1980 يك گروه از خاخامها و بزرگان يهود يك كنفرانس نيمه مخفي براي پيدا كردن راههائي بمنظور آزادي معبد كوهستان از دست مسلمانان تشكيل دادند.
- در 28 آگوست 1980 اشغالگران، تونلي در زير مسجد حفر كرد
- در 30 مارس 1982 نامه هاي متعددي به مقامات اوقاف اسلامي ارسال و از آنها خواسته شد تا معبد كوهستان را ترك كنند و اخطار داده شد كه در غير اينصورت نتايج وخيمي به خاطر اشغال معبد ما براي آنها بوجود خواهد آمد نامه به عبري ، انگليسي ، فرانسوي ، اسپانيايي و لهستاني نوشته شده بود.
- در 11 آوريل 1982 يك سرباز اسراييلي بنام آلن گودمن با تفنگ M16به نمازگزاران شليك كرد و 60 فلسطيني را كشته و مجروح نمود.
- در 26 مارس 1983 ورودي اصلي بخش وقفي بيت المقدس به خاطر حفاري هاي اسراييل تخريب شد.
- در 21 آگوست 1985 پليس اسراييل به يهوديان افراطي اجازه داد ، در محوطه حرم به عبادت بپردازند.
- در 4 آگوست 1986 يك گروه از حاخامها يك قانون نهائي را صادر كردند كه به يهوديان اجازه مي داد در حرم شريف به عبادت بپردازند و درخواست كردند كه در آنجا يك كميته ايجاد كنند .
- در 12 مي 1988 سربازان اسراييلي به سوي تظاهرات مسالمت آميز مسلمانان در حرم الشريف آتش گشودند و حدود يكصد نفر از فلسطينيان را كشتند.
- در 8 آگوست 1990 مقامات اسراييل در مسجدالاقصي به قتل عام 22 نماز گزار و مجروح ساختن بيش از 200 نفر دست زدند.
- در 25 ژولاي 1995 يك دادگاه عالي اسراييل قانوني را تصويب كرد كه به يهوديان اجازه مي داد در معبد كوهستان (مسجدالاقصي) عبادت كنند.
سال 1982 شاهد يك سلسله تجاوزات مكرر صهيونيستها به حريم قدس شريف بوده است. در يازدهم آوريل، افراد يك گروه يهودي از پيروان سازمانهاي افراطي يهودي «جنبش امناي جبل‌البيت» و «جنبش كاخ» به رهبري حاخام مائيركاهانا تلاش كردند به داخل مسجدالاقصي يورش ببرند. بعدها روشن شد كه اين تلاش پوششي بوده است براي يك تهاجم مسلحانه به «قبه‌الصخره» اين حرم مقدس توسط يكي از سربازان صهيونيست به نام «ايلين گوتمن» انجام شد و بر اثر آن دو تن از نگهبانان مسجد به شهادت رسيدند و آسيبهاي فراواني به قبه‌الصخره و ستونها و ديوارهاي داخلي و خارجي مسجد وارد آمد. پيش از اين تهاجم مسلحانه، سازمان هاگانا، چند نامه تهديدآميز براي اعضا شوراي اوقاف قدس ارسال داشت كه در آنها گفته شده بود اگر يهوديان از ورود به داخل مسجد همچنان منع شوند اعضاي شورا به قتل خواهند رسيد و مسجدالاقصي به آتش كشيده خواهد شد.
اين يورش مسلحانه به مسجدالاقصي، واكنش شديد و خشمگينانه در قدس و ساير شهرهاي كرانه غربي را برانگيخت و طي قيامي گسترده 9 تن از فلسطينيان شهيد و 136 تن ديگر مجروح شدند. علي رغم واكنشهاي شديد مسلمانان نسبت به تهاجم مسلحانه عليه مسجدالاقصي، تلاشهاي يهوديان افراطي براي ورود به داخل مسجد تكرار شد و در ششم ژوئيه يك گروه از اعضاي «جنبش امناي جبل‌البيت» كه تقريباً هفتاد تن بودند به بهانه برگزاري يك اجتماع همبستگي با ارتش اسراييل كه مشغول جنگ در لبنان بود و به منظور نيايش و طلب پيروزي براي اين ارتش، قصد ورود به داخل مسجدالاقصي را داشتند كه شهروندان فلسطيني و نگهبانان مسجد با آنها درگير شده و از ورودشان به صحنهاي خارجي مسجدالاقصي جلوگيري كردند.
ساعت سه سحرگاه 28 ژوئيه همين سال، 47 مسلح يهودي عضو يك جنبش مذهبي به نام «يشيفه تو راه هكوهانيم» به رهبري حاخام «گرشون سلمون» به فرمان معاون وزير دفاع در امور اسكان، چند خانه عربي جنب حرم شريف از ناحيه غربي را كه متعلق به اوقاف اسلامي بود اشغال كردند و يك سري اثاثيه و تعدادي ميز و مقداري اسلحه به داخل آن خانه‌ها انتقال دادند و كنار پنجره‌ها و روي پشت‌بامهاي مشرف به مسجدالاقصي، مستقر شدند.
هيأت اسلامي به منظور حمايت از مسجدالاقصي پيامي خطاب به مسلمانان قدس منتشر كرد كه بلافاصله صدها شهروند عرب فلسطيني در صحنهاي مسجدالاقصي حاضر شدند و سعي كردند يهوديان مسلح را كه خانه‌هاي مذكور را اشغال كرده بودند، از آنجا بيرون كنند. در عين حال شهردار قدس اعلام اعتصاب همه‌جانبه كرد كه در نتيجه آن فضاي هولناكي از تشنج بر شهر حاكم شد. در اينجا بود كه پليس صهيونيستي مجبور شد يهوديان مسلح را از اين خانه‌ها بيرون كند.
چند روز بعد از اين حادثه «جنبش امناي جبل‌البيت» دعوتنامه‌هايي براي برگزاري يك جشن عروسي در صحن مسجدالاقصي توزيع كرد. در اين دعوتنامه نوشته شده بود: در ساعت 19 روز چهارم اوت سال 1982، مراسم عروسي «مريم كوهين» با دكتر «گلدشتاين» برگزار مي‌شود. مدعوين بايد به تعاليم مذهبي ويژه زيارت «جبل الهيكل» مقيد باشند. روي كارتهاي دعوت نيز تصوير شهر قدس با عكسي از هيكل به جاي قبه‌الصخره چاپ شده بود. اداره اوقاف اسلامي قدس با مشاهده گسترش اين تجاوزات و تلاشهاي مكرر براي يورش مسلحانه به حريم قدس، ضرورت فوري افزايش و بالا بردن كارآيي اقدامات مربوطه به پاسداري از مسجدالاقصي و قبه‌الصخره و صحنهاي خارجي آن را احساس كرد. به همين دليل تصميم گرفت كه 200 نگهبان جديد استخدام شوند و دستگاههاي آتش‌نشاني و هشدار دهنده بهتري مورد استفاده قرار گيرد و نورافكنهاي جديدي در نقاط مختلف نصب شود اما بي‌ترديد، صهيونيسم به وسيله جنبشهاي افراطي خويش و حتي حكومت رسمي خود همان‌طور كه رهبران و بنيان‌گزارانش از «هرتزل» گرفته تا «بن‌گوريون» معتقدند كه يهودي كردن قدس كامل نمي‌شود، مگر اينكه مقدسات اسلامي و مسيحي شهر تخريب و نابود شده باشد و نصب هيكل سليمان روي «جبل‌البيت» (محل قدس شريف) مسأله‌اي است كه تنها به زمان و فرصت مناسب نياز دارد و تمامي اين رويدادها و تجاوزاتي كه مسجدالاقصي با آن روبه‌رو مي‌شوند، از حفاريهايي كه در زير آن انجام مي‌گيرد گرفته تا به آتش كشيدن و يورش مسلحانه به آن، نشانه‌هاي اين حقيقت به شمار مي‌روند و دشمن صهيونيستي هرگاه فرصت را مناسب بداند، تهديدهاي مكرر قبلي مبني بر انهدام مسجدالاقصي را به اجرا درخواهد آوردتعميراتي كه از سوي كميته معماري انجام گرفت.
حكومت اردن پس از آتش‌سوزي مسجدالاقصي، كميته معماري مسجد را تشكيل داد. اين كميته در خلال سالهاي 1969-1982 اصلاحات
زير را انجام داد:
1- ساختن بخش به آتش كشيده شده و ويران شده و از بين بردن آثار حريق.
2- ساختن ديوارها و ستونهايي به جاي ديوارها و ستونهاي سوخته شده.
3- ساختن كف بتني.
4- ساختن سقف بتني جديد به جاي سقف سوخته شده.
5- ساختن ايوانهائي با سنگهاي سفيد و سرخ.
6- ساختن ديوار مسجد عمر و سقف آن.
7- ساختن ديواري جديد براي مقام‌الاربعين.
8- ساختن ديوار محراب زكريا.
9- ساختن 48 پنجره از گچ و نصب شيشه رنگي براي آنها.
10- ساختن دو ستون مرمري كه گنبد بر آنها سوار است.
11- ساختن پوشش مرمري داخلي.
12- برق‌رساني به داخل.
13- سنگفرش كردن تمام قسمتهاي به آتش كشيده شده.
14- مرمت چوب و تزئينات گنبد چوبي داخلي به كمك مؤسسه ايتاليايي (ايكرم Iccrom)
15- تهيه طرحهاي جديد براي ساختن منبر صلاح‌الدين.
16- تهيه و بازسازي كتابت سورة اسراء با كاشيهاي معرق.