به گزارش خبرنگار گروه دين و انديشه خبرگزاري "مهر" به نقل از روزنامه لوس آنجلس تايمز، پائول بلوم استاد روان شناسي دانشگاه ييل معتقد است كودكان در قبال اين پرسش مهم نكات نيكو و نابي را به ما مي آموزند.
پژوهشگران دانشگاه هاروارد و واندربيت هم كه نتيجه پژوهش آنها در مجله نيچر به چاپ رسيده معتقدند كودكان قبل از سخن گفتن مي انديشند. علاوه بر اين، آنها واجد ديدگاه هايي در باب جهان اطرافشان هستند كه زبان بعدا آنها را تغيير مي دهد.
براي تعيين اين كه تفكر بر زبان در كودكان مقدم است سوزان هسپوس از دانشگاه واندربيلت و اليزابت اسپلكي از دانشگاه هاروارد تقابلي ظريف ميان روشي كه زبانهاي انگليسي و كره اي اشيا را مشخص مي كنند قايل شده اند. آنها به كودكان پنج ماهه اشيايي را نشان داده اند كه در داخل اشيايي ديگر قرار مي گيرند - به طور مثال كفش درون جعبه يا حلقه دور جا حلقه اي - و اين كار را به ترتيبي صورت مي دهند كه اشيا كاملا در اشياي ديگر مستقر مي شوند يا اين كه به صورت نسبي استقرا مي يابند و محكم نيستند. اين تمايز در زبان كره اي وجود دارد اما زبان انگليسي فاقد اين تمايز است. اين پژوهشگران نشان مي دهند كه كودكان مدتي به اين اشيا خيره مي شوند تا متوجه اين تمايز شوند. كودكان متوجه اين تمايز مي شوند در حالي كه بزرگسالاني كه با زبان فكر مي كنند و في المثل به زبان انگليسي سخن مي گويند اين تمايز را ناديده مي گيرند. اين البته تنها يك آزمايش براي تفكر پيش از زبان ورزي است وگرنه مي توان از دريچه مفاهيم و معيارهاي ديگري نيز به نسبت تفكر و زبان و تقابلهاي آنها انديشه كرد.
با اين همه، اين آزمايش نشان مي دهد تقابل هاي معنايي ريزي وجود دارند كه كودكان قادر به تشخيص آنها هستند. كودكان با ابزارهايي مفهومي سروكار داردند كه با ابزارهاي زبانهاي گوناگون متفاوتند و با زبان آموزي ما اين تمايزات رنگ مي بازند يا كم رنگ مي شوند.
تاریخ انتشار: ۴ شهریور ۱۳۸۳ - ۰۸:۴۲
دانشمندان دانشگاه هاروارد و واندربيت به اين باور رسيده اند كه با تامل بر رفتار كودكان به يكي از پرمناقشه ترين پرسشهاي علمي و فلسفي در اين باب كه زبان بر تفكر مقدم است يا تفكر بر زبان مقدم است دست يازيده اند.