به گزارش خبرنگار مهر در کرج، پای صحبت قدیمیترها که می نشینی از ذوق و شوق دیدن تصاویر متحرک برایت می گویند. از وقتی که امکان بودن تلویزیون در هر خانه ای وجود نداشت و این پدیده نوظهور که بینندگان را شگفت زنده می کرد تنها در منزل قشرهای خاصی بود.
در آن زمان هیچکس تصور نمی کرد رسانه ها به خصوص رسانه های شنیداری و دیداری آنچنان با زندگی مردم پیوند بخورند که زندگی بدون آن برای انسانها امری غیرممکن تلقی شود به طوریکه اکنون رسانه‌ها به چنان جایگاهی رسیده‌اند که نه تنها خوراک فکری مردم را فراهم می‌کنند بلکه بر تفکرات و در نتیجه بر زندگی جوامع دیگر نیز تاثیر می‌گذارند.
از اولین سریال ایرانی تا سریالهای خارجی فارسی
در ایران از همان سال‌های اولیه کار تلویزیون، سریال سازی نیز پا گرفت. "امیرارسلان نامدار" از نخستین سریالهای ایرانی است که از تلویزیون ملی پخش شد و در پی آن مجموعه‌های نمایشی و داستانی سلطان و شبان، سربداران، هزاردستان و کوچک جنگلی نیز در ادامه آن ساخته شدند. سریالهایی که در ساختار تاریخی ایران زمین ریشه دارد و پخش آنها حتی در قالب طنز پیامی وسیع را به ذهن مخاطب القاء می کرد. اکنون با ورود شبکه فارسی 1 و پیوستن آن به دیگر شبکه های ماهواره، گویی جای سریالهای عمیق و پرمحتوای ایرانی بسیار خالی است.
گرچه با آزاد شدن ویدئو، رونق سینما، فیلمهای ویدئویی و در ادامه آن سی.دی و دی.وی.دی، فرصت انتخاب برای مخاطبان بیشتر شد و اکنون نیز ماهواره و اینترنت امکانی را فراهم کرده برای دیدن نادیده های جهان اما گرایش برخی جوانان به بعضی عرصه های کاذب نیز با رونق گرفتن دنیای ماهواره بیشتر شد و گویا برنامه های پخش شده از رسانه ملی آنطور که باید جوانان را اغنا نمی کند که آنها را پای برنامه های ماهواره ای آنچنان میخکوب کرده است.
طرفداران برنامه فارسی 1
شبکه فارسی 1 ظاهراً برنامه های خود را برای مخاطبان فارسی زبان افغان، تاجیک و ایران تهیه و پخش می کند، لیکن به خوبی مشخص است تمرکز اصلی برنامه ها بر روی مخاطبان ایرانی است. برنامه های این شبکه فارسی، شامل پخش سریالهای تفریحی و خانوادگی است. از این بابت این شبکه نسبت به دیگر شبکه ها که 24 ساعته به پخش فیلم می پردازند متمایز است.
در گفتگوی خبرنگار مهر با برخی بینندگان این شبکه، بسیاری از مخاطبان به رغم تمایل برای دیدن برنامه های این شبکه به ناهمگون بودن فرهنگ سریالهای پخش شده با اصالت و فرهنگ ایرانی اذعان دارند.
یکی از بینندگان علت علاقمندی خود به دیدن سریالهای این شبکه را، پخش سریالهای ادامه دار عنوان کرد و گفت: تنها سرگرمی من در خانه دیدن تلویزیون است و این شبکه نیز سریالهای متفاوتی را با مدت زمان بالا نشان می دهد.
این بیننده افزود: از دیدن سریالهای کره ای بسیار لذت می برم و بیشترین حجم برنامه های این شبکه نیز مربوط به سریالهای کره ای است گرچه دوبله این سریالها ضعیف است اما دیگر به این مورد هم عادت کرده ایم.
وی در پاسخ به این پرسش که این سریالها تا چه حدی با اصالت و فرهنگ ایرانی منافات دارند، اظهار داشت: رسمهای متداول در فیلمهای کره ای جالب است و چندان غیراخلاقی نیست.
بیننده دیگری در این خصوص گفت: احترام به والدین و بزرگترها در فیلمهای ایرانی بسیار دیده می شود و این مورد نیز در سریالهای کره هم نمود دارد.
وی افزود: البته بسیاری از سریالهای پخش شده از این شبکه بسیار زشت و بی محتواست و دیدن آنها به خصوص در حضور جوانان اهل خانه مغایر با اصول اخلاقی است.
این بیننده در خصوص سریالهای داخلی افزود: بسیاری از سریالها قوی و جذاب هستند اما طولانی بودن داستان، تکراری بودن محتوا و اینکه یک موضوع را بسیار کش می دهند باعث می شود تمایلی به دیدن آن نداشته باشم.
یک کارشناس برنامه های تلویزیونی در این رابطه به خبرنگار مهر گفت: صدا و سیما به عنوان ابرقدرت رسانه ای کشور می تواند با تولید برنامه های با محتوا، رسانه های خارجی را با چالشی جدی مواجه سازد.
محمد رضا علیخان زاده افزود: مخاطبان با دیدن برنامه های تلویزیونی به دنبال پرکردن اوقات فراغت خود هستند و این امر موجب می شود به جستجو در کانالهای ماهواره ای بپردازند و در این بین است که ناخودآگاه متوجه برنامه هایی می شوند که برخلاف ظاهری فریبنده، ارزشهای اخلاقیشان را هدف گرفته اند. اینجاست که رسالت رسانه ملی دوچندان می شود.
وی عنوان کرد: اکنون با گسترش فناوری و تکنولوژی باید بیش از پیش حواسمان به چگونه پر کردن اوقات فراغت جوانانمان باشد.
اهداف پنهان شبکه فارسی 1
بسیاری از بینندگان آنقدر در محتوای احساسی سریالهای شبکه فارسی1 غرق می شوند که هیچ احتمال نمی دهند هدف از اجرا و انتخاب این سریالها برای پخش چیست. شاید اصلا تصور نکنند مدیر این شبکه حتی از انتخاب رنگهای زمینه کانال تلویزیونی اش نیز هدفی دارد.
ترویج خانواده های بی سامان و عادی جلوه دادن خیانت زن به همسر و البته شوهر به زن، همچنین عادی جلوه دادن رابطه دختر و پسر قبل از ازدواج از وی‍ژگیهای بارز این شبکه بیگانه است که تنها سست نشان دادن بنیان خانواده را به عنوان اصلی مهم در تربیت نسل جوان نشانه می رود.
یک جوان ایرانی در ارزیابی از این شبکه ماهواره ای به خبرنگار مهر در کرج گفت: در واقع شبکه پوچ و بی محتوایی است. بیشتر دیالوگهایش تکراری است و تنها می خواهد مخاطب را با احساسش درگیر کند.
این جوان افزود: نوع پوشش، اعتقاد و استانداردهای زندگی بیشتر باید از طریق رسانه داخلی که متناسب با فرهنگ ایرانیان است نشان داده شود، در غیر اینصورت تنها با هجومی از فرهنگهای بیگانه مواجه ایم.
صاحب شبکه فارسی1 کیست؟
آنچه از بررسیهای خبرنگار ما مشخص شد، شبکه فارسی 1 متعلق به فردی به نام روبرت مرداک امپراطور رسانه ای و چهارمین مرد قدرتمند آسیاست. دفتر مرکزی این شبکه در هنگ کنگ قرار دارد و توسط کمپانی معروف استار متعلق به نیوز کورپرشین واقع در نیویورک و با همکاری شرکت افغانی موبی متعلق به خانواده محسنی اداره می شود.
آنچه از بررسیهای خبرنگار ما مشخص شد، شبکه فارسی 1 متعلق به فردی به نام روبرت مرداک امپراطور رسانه ای و چهارمین مرد قدرتمند آسیاست. دفتر مرکزی این شبکه در هنگ کنگ قرار دارد و توسط کمپانی معروف استار متعلق به نیوز کورپرشین واقع در نیویورک و با همکاری شرکت افغانی موبی متعلق به خانواده محسنی اداره می شود.
روبرت مرداک یهودی استرالیایی الاصلی است که به سلطان شیطانی رسانه ها معروف است او دارای 60 شبکه تلویزیونی به 13 زبان مختلف است که روزانه حداقل 300 میلیون مخاطب را به خود جلب می کند.
مسئولیت 100 روزنامه و مجله معتبر همچون دیلی تلگراف، وال استریت ژورنال، تایمز، ساندی تایمز، نیویورک پست و شبکه های خبری معروفی همچون فاکس، فاکس نیوز و اسکای نیوز و سایتهایی همچون "مای اسپیس" نیز بر عهده این فرد است.
وی در عین حالیکه هدایت بزرگترین بنگاه های خبری را برعهده دارد بیشترین تمرکز خود را بر برنامه های تفریحی ـ سرگرمی نهاده است. در عین حال پر تیراژترین انجیل جهان توسط انتشارات او (واندروان) در آمریکا به چاپ می رسد. همین اندک به خوبی بیانگر آن است که لقب سلطان شیطانی رسانه ها لقب برازنده ای برای مرداک است.
با تامل در انتخاب سریالهای مرداک مشخص می شود تنها هدف او از انجام امور رسانه ای سرگردانی مخاطبان و گمراه کردنشان از آنچه همسو با آنهاست می باشد.
حال که متاسفانه دیدن سریالهای این شبکه به شکلی میان ایرانیان گل انداخته است که حتی دوست ندارند دیدن سریالهایشان حتی به زمان تکرار پخش بکشد، الزامی است تا مسئولان رسانه ای با هدفمندی بیشتر و برنامه ریزی بهینه، نگاه های خیره به شبکه های خارجی را از مخاطبان برگیرند و با بهره گیری از فرهنگ غنی ایرانی و اسلامی در تولید برنامه های جذاب و توجه به تولید سریال های خانوادگی جذاب و طولانی مدت روتین بیش از پیش به این مهم بپردازند.
....................................................
گزارش از آسیه چهارباغی