به گزارش گروه سياسي خبرگزاري مهر؛ امام موسي صدر، سفير انديشه ناب اسلامي و روح حقيقي مكتب شيعه درعصر حاضراست. او درخط مقدم جبهه اسلام در مقابل كفر صهيونيسم بود و در شرايطي كه نقشه از نيل تا فرات اسرائيل با نيزه برجغرافياي كشورهاي مسلمان حك مي شد، با بينشي شگرف، ضمن عزيمت به لبنان و سازمان دهي مسلمانان وغير مسلمانان اين كشور مخصوصا شيعيان ، سد محكم و بنياديني در برابر اهداف توسعه طلبانه رژيم اشغالگر صهيونيستي ايجاد كرد وبا تربيت شاگرداني جهادي و نسلي جديد از مبارزان آگاه، سنگ بناي استقلال وعزت و مجد شيعيان لبنان را بنا نهاد.
و اينگونه بود كه دست پليد و ناپاك صهيونيسم از آستين معمر قذافي آمريكايي بيرون آمد تا به خيال خود با ربودن امام، جريان مقاومت به وجود آمده و تفكر ناب شيعي تزريق شده به ملت لبنان را محو و نابود كند و بي شك در اين ميان بايد اذعان كرد: راهي كه امام موسي صدر باز نمود امروز رهروان و شيفتگان بسياري دارد ونه تنها ياد ونام او كمرنگ تر نشده بلكه آتشي كه او در دلها افروخته روز به روز شعله ورتر خواهد شد و بي شك رمز اين جاودانگي را بايد دراسلام جست.
جهان تشيع 26 سال است كه از پرتو نور خورشيد صدر محروم است اما شيعه اميدواراست كه مسيحاي لبنان را دوباره بازيابد.
امام موسي صدر كيست؟
امام موسي صدر در روز 14خرداد 1307 هجري شمسي درشهر مقدس قم ديده به جهان گشود. پدر وي مرحوم آيت الله صدرالدين صدر جانشين موسس حوزه علميه قم و از مراجع بزرگ زمان خود بود.
وي بعد ازاتمام دوره ابتدايي و بخش مقدمات علوم حوزوي درخرداد سال 1322رسما به حوزه علميه قم پيوست و طي مدتي كوتاه ضمن بهره گيري ازمحضر حضرات آيات محمد باقر طباطبايي، شيخ عبدالجواد جبل عاملي، امام خميني (ره) و سيد محقق داماد دروس دوره سطح رابه پايان رسانيد وطي 13سال از محضر بزرگترين علماي مرجع درس آموخت.
دوستان اصلي هم بحث امام موسي صدر را در قم حضرات آيات سيد موسوي زنجاني، شهيد دكتر بهشتي، عبدالكريم موسوي اردبيلي و ناصر مكارم شيرازي تشكيل مي دادند.
امام موسي صدر دركنار تحصيلات حوزوي دروس دبيرستان را به اتمام رساند و درسال 1329 به عنوان اولين دانشجوي روحاني دررشته حقوق اقتصاد به دانشگاه تهران وارد و درسال 1332 از آن فارغ التحصيل شد. وي از سوي علامه طباطبايي مسئول نظارت برنشريه انجمن تعليمات ديني شد.
امام موسي صدر در اواخر سال 1338 و به دنبال توصيه هاي حضرات بروجردي، حكيم وشيخ مرتضي آل ياسين وبه وصيت آيت الله سيد عبدالحسين شريف الدين رهبر متوفي شيعيان لبنان به لبنان رفت و به اصلاح شئون فرهنگي، اجتماعي، اقتصادي وسياسي جامعه شيعيان از يك سو و استفاده ازظرفيتهاي منحصر به فرد لبنان براي نماياندن چهره آن به جهانيان پرداخت.
افزايش رنج و محنت مردم لبنان، شدت گرفتن تجاوزات صهيونيستها واشغال جنوب لبنان كه عملا مانع اعمال حاكميت دولت لبنان بر اين منطقه شده بود باعث شد تا امام موسي صدر بر اساس احساس وظيفه، اوضاع بحراني لبنان و عمق خطرهاي تهديد كننده را به اطلاع رهبران كشورهاي عربي برساند. يادمان باشد امام موسي صدر است كه امام خميني (ره) از وي به عنوان پاره تن خود ياد كرد واو را فرزند اسلام و خارچشم دشمنان ناميدند.
| هيام عطوي يك شاگرد مكتب امام موسي صدر و علاقمندان به وي با اشاره به اينكه فقدان امام موسي صدر براي لبنان و مردم اين كشور محسوس و درد فراق وي براي اين مردم تازه شده است ، مي گويد: ما براي پيگيري سرنوشت امام موسي صدر اميدي جزء ايران نداريم. | |
|
هيام عطوي كه خود را شاگرد مكتب امام موسي صدر و شهيد چمران مي داند مي افزايد: تاكنون دهها سمينار و همايش مختلف با عناوين مختلف درباره امام موسي صدر تشكيل شده است اما هرگز اقدام عملي براي مشخص شدن سرنوشت وي صورت نگرفته است و تمام بحثها فرهنگي وسياسي و ... فقط به تعريف از امام موسي صدر پرداخته اند.
وي اظهار مي دارد: كجاي دنيا ديده شده كه رهبري بي ريا و صادقانه درميان مردم مستضعف برود و از آنها دلجويي كند امام موسي صدر با تمام تعصب شيعه بودنش همواره كنار همه مردم لبنان بود.
ليبي سفر بي بازگشت امام موسي صدر: |
امام براي اعتلاي تشيع خصوصا شيعيان لبنان به سوريه، اردن، عربستان سعودي و الجزاير سفركرد. در يكي از اين نشستها به وي توصيه شد كه ازكشور ليبي نيز ديدار كند. پيش از آن امام موسي صدر تنها درسال 1975به ليبي رفته بود.
درتاريخ 28/7/1978 وي در دفتر خود پذيراي كاردار سفارت ليبي درلبنان شد كه او را به كنگره عمومي خلق درليبي و گفتگو با دبيركل كنگره ، سرهنگ معمر قذافي دعوت و خواهش كرد كه اين سفر در19يا 21 آگوست 1978 انجام شود.
درتاريخ 20/8/1978 امام موسي صدر به كاردار ليبي اطلاع داد كه مايل است سفر در تاريخ 25/8/1978 انجام شود.
سفارت ليبي در لبنان بليت سفر وي وهمراهانش شيخ محمد يعقوب وعباس بدرالدين مدير خبرگزاري لبنان را تهيه و براي ايشان درجايگاه ويژه هواپيما صندلي رزرو كرد.
روزجمعه امام موسي صدر با همراهانش به ليبي سفر كرد، اما رسانه هاي ليبي هيچ اشاره اي به حضور مهمان رسمي دولت خود يعني امام موسي صدر نكردند.
امام در هر سفر دوستداران خود را از اوضاع مطلع مي كرد اما وقتي امام به ليبي رفت هيچ نامه يا تلگرافي نه از او و نه از همراهانش به دست هيچ يك از اقوامشان نرسيد و به همين دليل مجلس اعلاي اسلامي شيعي لبنان از كاردار ليبي درلبنان درتاريخ 4شوال 1398 خواستار اطلاعاتي دراين زمينه شد اما وي ازپاسخگويي طفره رفت.
دولت ليبي پس ازمدتي اعلام كرد امام وهمراهانش عصر روز 28 رمضان 1398 با هواپيماي خطوط هوايي ايتاليا از ليبي به مقصد رم حركت كرده اند.
طي تماس تلفني ميان نخست وزير لبنان و ليبي وي همان ادعا را تكرار كرد و افزود: امام از اين سفر راضي نبود و بدون اطلاع مقامات ليبي و بدرقه رسمي، اين كشور را ترك كرده است.
اين درحالي است كه امام و همراهانش در ظهر آخرين روز حضور رسمي در ليبي هنگامي كه سوار بر ماشين تشريفات دولت به ديدار قذافي مي رفت، ديده شده بود."اما بطلان تمامي اين ادعاها را تحقيقات قضايي روشن ساخت ".
با تيره شدن روابط لبنان و ليبي بر سر اين قضيه، به درخواست قذافي و ميانجيگري سوريه، ديداري خصوصي ميان وي و هيئتي ازعلماي لبنان برگزارشد.
در اين ديدار، قذافي گفت كه وي درساعت 13 روزمفقود شدن امام قرار ملاقاتي با او داشته است اما امام موسي صدر حضور نيافت و به وي اطلاع دادند كه امام موسي صدر ليبي را ترك كرده است.
اما اطلاعات مختلف ازمنابع گوناگون تاييد مي كند كه اين ديدار صورت گرفته و در آن بحث وجدل شديدي ميان اين دو درباره مشكلات لبنان و نقش ليبي در آن بوجود آمده بود.
قذافي همچنين گفت در اين خصوص تحقيقاتي انجام شده و هياتي را هم به ايتاليا فرستاده است كه نتيجه را اعلام خواهد كرد.
مقامات ايتاليا بنابر تحقيقاتي كه انجام داده اند، تاكيد كرده اند كه امام موسي صدر و هيچكدام از همراهان وي به قصد اقامت يا ترانزيت وارد ايتاليا نشده اند. مطبوعات ايتاليا نيز كه اين مساله را بطوركامل پيگيري مي كردند گفته هاي مقامات ايتاليايي را تاييد كردند.
شركت آليتاليا هم مساله عدم حضور امام موسي صدر و همراهانش در هواپيماي مذكور را قطعي دانست و در بيانيه اي كه تلويزيون ايتاليا آن را منتشر ساخت اعلام كرد كه سيد موسي صدر و همراهانش درهواپيماي مذكور نبوده اند.
پس از ربوده شدن امام موسي صدر دولت ليبي تلاش بسياري براي تبرئه خود انجام داد اما شواهد و مدارك بسياري دال بر دخيل بودن دولت ليبي در اين مسئله وجود دارد كه امروز بعد ازگذشت 26 سال دولت ليبي را مقصر مي داند.
ليبي در سال 1357 تلاش بسياري كرد تا دولت ايتاليا را دراين مسئله دخيل كند اما ايتاليا با همكاري اينترپل توانست خود را از اين اتهام مبرا سازد.
تحقيقات قضايي ايتاليا و دستاوردهاي آن
پس از آنكه خبرگزاريهاي جهان خبر ناپديد شدن امام موسي صدر را منتشركردند بلافاصله دادستاني كل ايتاليا تحقيقات خود را آغازكرد. اين تحقيقات دوهفته به طول انجاميد كه بعضي از نتايج اين تحقيق از اين قرار است:
1- در پرواز آليتاليا ازفرودگاه طرابلس كه با دوساعت تاخير انجام شد هيچ يك ازمسافران فردي را با مشخصات امام مشاهده نكرده بودند .
2- هيچ يك ازمهمانداران، فردي را با لباس روحاني در هواپيما نديده بودند.
3- تحقيقات درهتل نشان داد كه چمدانهاي امام موسي صدر كه درهتل جامانده به گونه اي به هم ريخته بود كه مشاهدات بازرسان حاكي از دستاني بيگانه بود كه پيشتر محتواي اين چمدانها را خالي كرده سپس آن را به جاي اول برگردانده اند.
طرابلس مدعي شده بود كه امام و همراهانش به هتل هاليدي در رم رفته اند، اما مدير اين هتل دربازجويي كه از وي به عمل آمد اعتراف كرد كه ويژگي اين دو فرد كه وارد هتل شده بودند هيچ شباهتي با امام و همراهانش نداشته است. تمام دلايل و قرائن حكايت از آن داشت كه امام هرگز به رم نرفته است .
براساس واقعيتهاي ثابت شده از قبيل ادعانامه و گفته هاي شاهدان، مستندات قطعي و اسناد رسمي صادره از دستگاه قضايي ايتاليا و مفاد اين تحقيق معلوم مي گردد كه امام موسي صدر هرگز به ايتاليا سفر نكرده و در ليبي به سرمي برد.
اما قذافي تنها كسي نيست كه در ربوده شدن امام موسي صدر دست داشته است، بعضي كشورهاي عربي ديگر نيز دراين قضيه دخيل هستند.
كميته تحقيق دولت لبنان پس از يك ماه تحقيق و بررسي اسناد و مدارك در كشور ليبي و ايتاليا در مهر1357به دولت متبوع خود گزارش كرد كه امام و دوهمراهش نه تنها به رم نرسيده اند و در تاريخ مقرر و با پرواز نام برده شده در بيانيه رژيم ليبي نيز خاك طرابلس را ترك نكرده اند بلكه ادعاي دولت ليبي كاملا كذب و ساختگي است.
اطلاعات آشكار و پنهان بدست آمده در طي اين 26سال عموما دلالت برآن داشته است كه امام موسي صدر درقيد حيات است و به همراه تعداد ديگري ازعلما و فعالان اسلامي جهان عرب دوران حبس ابد خود را در زندانهاي ليبي مي گذراند .
راديو مونت كارلو دربهمن 1357 ازقول مقامات آمريكايي اعلام كرد كه امام موسي صدر زنده است و دريكي از زندانهاي ليبي به سر مي برد .
همچنين رسانه هاي ديگري همچون روزنامه السياسه كويت درتيرماه 1358 اعلام كرد كه وي درپادگاني درمجاورت مرز ليبي و چاد زنداني است.
روزنامه فلسطين الثوره نيز درآذرماه همان سال به نقل از ياسرعرفات با ارائه چهارده دليل اعلام كرد كه امام موسي صدر زنده و در ليبي زنداني است.
روزنامه اسپانيايي ال پاييس نيز يك سال بعد به برخي مقامات سوري و الجزايري اعلام كرد كه امام موسي صدر درفروردين همان سال درپادگاني نزديك الجزاير نگهداري مي شد.
دلايل ديگري نيز وجود دارد كه نشان مي دهد امام موسي صدر درسال 1359 ازصحراي فزان درمركز ليبي به پادگان باب العزيزيه منتقل شده است.
ميشل كازين خبرنگار انگليسي كه اخبار خود را ازكارگزاران عالي رتبه دولت رژيم ليبي اخذ مي كرد اعلام كرد محل نگهداري امام موسي صدر به دلايل امنيتي مرتب درحال تغييراست.
در سال 1367 نيز رسانه هاي اروپايي و لبنان به نقل از يك چهره ضد انقلاب نقل كردند كه وي از سوي برخي مقامات سازمانهاي اطلاعاتي اروپا اخباري دريافت كرده است كه براساس آن امام موسي صدر زنده و در آينده اي نزديك آزاد خواهد شد. هرچند وعده وي مبني بر آزادي امام تحقق نيافت اما وي قطعه اي فيلم كوتاه براي مرحوم آيت الله سيد رضا صدر برادر امام موسي صدر ارسال كرد كه در آن امام موسي صدر با محاسني سپيد و درلباس روحانيت درحال گذر ازميان نگهبانان نشان داده شده است.
سازمان ليبيايي مدافعين حقوق بشر طي گزارش ساليانه خود درسال 1379 از سازمانهاي بين المللي دعوت كردند تا قضيه امام موسي صدر و همراهانش در ليبي پيگيري شود و براي تعيين سرنوشت آنان اقدامي جدي صورت گيرد.
و بالاخره در13 ارديبهشت 1380 پايگاه جبهه نجات ملي ليبي بر روي شبكه اينترنت اعلام كرد: امام صدر دراواخر 1376 توسط برخي زندانيان ابوسليم شهر طرابلس مشاهده شده و اندكي پيش از ماه رمضان به مكاني ديگر انتقال يافته است.
طبق آخرين اطلاعات بدست آمده ازصحت و زنده بودن امام موسي صدر، او درسال 79 درزندان ابومسلم طرابلس زنده ديده شده است و اين انگيزه پيگيري پرونده امام موسي صدر را بيشتر مي كند.
بعد از فروپاشي رژيم بعث عراق نيز مداركي از ميان صدها پرونده اطلاعاتي يافت شده كه در آن اطلاعات ارزشمندي درباره امام موسي صدر درج شده است و لازم است دولت ايران براي بازپس گيري اين پرونده اقدام كند. همانگونه كه لازم است از راههاي سياسي و با جديت اين موضوع را دنبال كند.
.
اما چه كساني با گذشت 26 سال درپشت ابر ماندن اين خورشيد فروزان دخيل هستند؟
امروزاسناد زيادي وجود دارد كه نشان مي دهد پاره تن امام و خارچشم دشمنان اسلام در اسارت قذافي است . قذافي درپي اقداماتي تبليغاتي تلاش مي كند تا اميد به زنده بودن امام صدر را درميان شيعيان كمرنگ كند و به نقل از او گفته شده است كه جسد امام صدر را به دولت ايران تحويل مي دهد . اما كاملا نمايان است كه قذافي و اياديش با طرح مسايلي از اين دست مي خواهند جهان اسلام ودوستداران امام صدر را بيآزمايد تا شايد بتوانند راهي براي رهايي ازاين مخمصه بيابند .
شواهد و مدارك بسياري نشان مي دهد كه سياسيون قبل از انقلاب اسلامي، قذافي، رژيم اسرائيل و بعضي ازدول اروپايي به دليل جلوگيري ازاعتلاي تشيع پس از ربوده شدن امام موسي صدر، او را 26 سال درحبس نگه داشته اند.
امام خميني ازهمان ابتداي ربوده شدن امام موسي صدر كميته اي را براي پيگيري اين پرونده تشكيل داد وخود نيز پيگير اين قضيه بود اما با شروع جنگ تحميلي در پيگيري اين پرونده خللي بوجود آمد.
تا اينكه در دوره دوم رياست جمهوري سيدمحمدخاتمي با حساسيتهايي كه خود وي در اين خصوص داشت كميته پيگيري پرونده امام صدر تشكيل و محمدعلي ابطحي به عنوان رييس آن انتخاب شد.
اما با گذشت پنج سال از شروع مذاكرات نمايان شد كه طرف ليبيايي درصدد وقت كشي است و درهمين راستا خبرهايي از توقف اين مذاكرات از سوي دولت ايران مطرح شد.
از سوي ديگر در اسفند ماه سال گذشته بيش از 200تن از نخبگان ايراني نامه اي را خطاب به رييس جمهوري امضا كردند و از دولت ايران خواستند كه پرونده امام موسي صدر را از راههايي جز گفتگوهاي بي نتيجه سياسي دنبال كند.
در اين نامه همچنين چهار راهكار براي طرح رسمي اين پرونده از سوي ايران درمجامع بين‌المللي حقوق بشر، پيگيري قضايي پرونده از سوي ايران درمحاكم بين‌المللي، بسيج اطلاعاتي كشور براي كشف تمام حقايق ماجرا و در پيش گرفتن تدابير ديپلماتيك شايسته جهت ابراز نارضايتي ايران از عملكرد دولت ليبي ارائه شده بود.
بي ترديد در سالي كه سال پاسخگويي لقب گرفته است، اين نخبگان و تمام دوستداران و علاقمندان به امام خواستار آن هستند كه دولت در آستانه بيست وششمين سالگرد ربوده شدن امام موسي صدر درباره اقداماتي كه براي آزادي اين رادمرد انجام شده است توضيح دهد.