در دل سینمای ایران، سینمایی که در حوزه تبلیغات، اطلاع‌رسانی و معرفی تولیداتش ضعیف و کلیشه‌ای عمل می‌کند گاهی ایده‌های خلاقانه‌ای دیده می‌شود که خونی تازه به بازار تبلیغات فیلمها تزریق می‌کند.

به گزارش خبرنگار مهر، شاید تهیه‌کنندگان به این باور رسیده‌اند که مخاطب سینمای ایران همچنان ترجیح می‌دهد به گفته‌های اطرافیانش توجه و فیلمی را برای دیدن انتخاب کند، اصطلاح تبلیغات دهان به دهان را بارها از تهیه‌کنندگان شنیده‌ایم، آنها به این شیوه و روش معرفی فیلمها بیشتر از هر رسانه دیگری از جمله تلویزیون و اینترنت اعتماد دارند.خب البته این روش نه خرجی دارد نه خلاقیتی می‌خواهد.

آمار رسمی قابل توجهی وجود ندارد که ثابت کند اگر پخش‌کننده‌ای از روش تازه‌ای استفاده کرده فیلمش فروش بیشتر و بهتری دارد و اگر دل به تبلیغات سنتی ببندد اقبال مخاطبان را از دست می‌دهد، به همین دلیل بخش قابل توجهی از تهیه‌کنندگان سینمای ایران از روش‌های تازه در تبلیغات فیلمهایشان استفاده نمی‌کنند.شاید هم توان این کار را ندارند.

تنوع شیوه‌های تبلیغات متاثر از فضای جامعه و رونق فروش فیلمها است، اوایل دهه 70 فیلمی از علیرضا داوودنژاد اکران شد که شیوه معرفی و تبلیغات آن متفاوت بود، "عاشقانه" با بازی خسرو شکیبایی در حالی روی پرده سینماهای تهران رفت که پوسترها و بیلبوردهای آن سراسر شهر را پوشانده بود. روی یکی از پوسترهای فیلم چسب زخمی بود که روی آن نوشته شده بود: این زخم عشق است، آن را نکنید" زیر چسب زخم نام فیلم عاشقانه به چشم می‌خورد.

درسالها رونق سینمای ایران ، تنوع فیلمها و توجه به موضوع‌هایی که پیشتر در سینمای ایران غایب بودند تماشاگران را علاقمند به دیدن فیلمها می‌کرد، در آن فضا تبلیغات فیلمها هم متاثر از مضمون فیلمهای غیرکلیشه‌ای بود.

در همین سالها پخش‌کننده‌ها به دنبال راهکارهای متفاوت و غیرکلیشه‌ای تبلیغات بودند تا آثارشان مخاطب بیشتری داشته باشد. "قرمز" (1377) به کارگردانی فریدون جیرانی هم تبلیغات گسترده و متنوعی داشت. تیزرهای این فیلم، به جای پخش سکانس‌هایی از آن از عکس‌های مختلف تشکیل شده بود که بدون فاش کردن قصه مخاطب را به دیدن فیلم دعوت می‌کرد.

تیزر فیلمهای زیادی با این الگو در سالهای بعد روی آنتن رفت، تصاویر و تراکت‌های تبلیغاتی با امضای محمدرضا فروتن و هدیه تهرانی بازیگران اصلی فیلم در سراسر شهر و حتی شهرستان‌ها پخش شد، اگرچه موضوع ویژه و فضای تازه "قرمز" مهمترین دلیل استقبال از آن بود اما نمی‌توان نقش تبلیغات فیلم را نادیده گرفت.بازیگران و عوامل دیگر هم در سینماهای مختلف همراه با مردم به دیدن فیلم نشستند.

تصویر و امضای محمدرضا گلزار روی تراکت‌های تبلیغاتی "دموکراسی تو روز روشن"

"دختری با کفش‌های کتانی" (1377) به کارگردانی رسول صدرعاملی هم تبلیغات خاصی داشت، بنرهای تبلیغاتی فیلم مقابل خرابه باقی مانده از سینما آزادی نصب شد و بلیت‌های این فیلم پیش فروش شد، روی بنرها با اشاره به یادگارهایی که از سینما آزادی در ذهن سینمادوستان باقی مانده بود نوشته شده بود: سینما زنده است.

اما گاهی تبلیغات بعضی فیلمها واقعا انحصاری و متفاوت می‌شد، تهرانی‌ها و شهرستانی‌ها به یاد می‌آورند زمان نمایش "دختری از قفس" (1381) به کارگردانی قدرت‌الله صلح میرزایی ماکت‌هایی تهیه شده بود که در آن مهناز افشار بازیگر زن اصلی فیلم در قفس دیده می‌شد!

در همان مقطع شنیده می‌شد که در بعضی از شهرستان‌ها پخش‌کننده‌‌ها، این قفس را پشت یک وانت قرار داده و برای جذب مخاطب بیشتر در شهر گردانده‌اند! این تمهیدهای عجیب و غریب البته نتوانست باعث شود "دختری از قفس" مخاطب بالایی جذب کند و بر صدر جدول فروش سال بایستد.

"عروس خوشقدم" به کارگردانی کاظم راست‌گفتار یکی دیگر از فیلمهای پرفروش سینمای ایران در سال 82 بود، این فیلم کمدی پربازیگر که در جشنواره بیست و یکم روی پرده رفت، با تبلیغات گسترده میدانی اکران شد. سینماهایی که نمایش دهنده این فیلم بودند ماکت‌های بزرگی از بازیگران از جمله ماهایا پطروسیان در لباس عروسی را مقابل سینماها گذاشتند و سردرسینما را تزئین کردند.

راست‌گفتار پیش از "عروس خوشقدم" فیلم تبلیغاتی می‌ساخت و قابل انتظار بود که در اولین قدم برای تبلیغات و معرفی فیلم سینمایی‌اش سنگ تمام بگذارد. در سالهای اخیر تبلیغات متنوعی از فیلمها ندیده‌ایم، بیشتر تهیه‌کنندگان و پخش‌کنندگان به دنبال این بوده‌اند که تیزر فیلمهایشان از تلویزیون پخش شود یا بیلبوردهایشان در و دیوار شهر را تزئین کند. اینترنت و پیامک هم راههایی برای اطلاع رسانی به مخاطبانی بوده‌اند که بیشتر از تکنولوژی‌های جدید استفاده می‌کنند.

فیلم سینمایی "دموکراسی تو روز روشن" که از چهارشنبه 22 اردیبهشت‌ماه اکران عمومی می‌شود، تبلیغات متنوع و گسترده‌ای دارد، ارسال پیامک‌های فیلم، در کنار پخش گسترده تراکت‌ها با امضای بازیگران نشان می‌دهد که پخش‌کننده این فیلم پربازیگر به دنبال جذب مخاطب گسترده است.

"دموکراسی تو روز روشن" باید با این شیوه و روش با فیلمهایی رقابت کند که به سبکی سنتی به مخاطب معرفی شده‌اند و تعدادی از آنها در جذب مخاطب موفق بوده‌اند. موفق شدن این فیلم در جذب مخاطب نشان می‌دهد که تاثیر شیوه‌های تازه و ابداعی در معرفی فیلمها چه اندازه است.

از این قبیل مثال‌ها در شیوه تبلیغات دیگر فیلم‌ها هم وجود دارد که گاهی موثر بوده‌اند گاهی نه .البته دیگر همه اذعان دارند تبلیغات موثر و متناسب می‌تواند درجذب مخاطب بسیار تاثیر گذار باشد ،اما مهم عمل به این باور است.