ایوب آقاخانی درباره تعیین سقف بودجه برای سالنهای نمایش مجموعه تئاتر شهر به خبرنگار مهر گفت: این زمزمه اولین بار در سال 85 اتفاق افتاد که برای هر سالن سقف بودجه تعیین شد. اما این ایده به اندازه‌ای ناکارآمد، نپخته، کودکانه و غیر عملی بود که در همان سال با وجود اصرار مرکز هنرهای نمایشی عملا تحقق نیافت و امروز یکبار دیگر در سال 89 شنیده می‌شود.
این نمایشنامه نویس و کارگردان تئاتر تصریح کرد: به گمان من با بررسی شرایط موجود تعیین سقف بودجه برای سالنها فقط راهی برای فرار از تعهدات قرارداد تیپ است. تصور می کنم ایده همچنان نپخته و کارشناسی نشده است و عملا پایان تلخ و زود هنگامی برای شادیهای بسیار نسبی حضور قرارداد تیپ برای خانواده تئاتر به حساب می‌آید. شخصا با این تعیین سقف بودجه اگر برای مبارزه با قرارداد تیپ نباشد مشکلی ندارم اما یک مشکل ابدی ازلی با رویکردهای مشابه مرکز دارم و آن عدم کنترل یکسان برای همه گروه هاست.
سرپرست گروه تئاتر "پوشه" تأکید کرد: هرگز دیده نشده که چنین قوانینی درباره همه گروهها به یک اندازه عمل شود. با اجرای این طرح به شدت مخالفم اما در صورت اجرا با آن کنار خواهم آمد اما با وجود استثناهایی که مقابل چشمانم رژه می روند کار برایم سخت می‌شود. می دانم اشخاص و گروههایی خواهند بود که با وجود تعیین سقف به بهانه های رنگارنگ مازاد سقف را دریافت خواهند کرد.
آقاخانی ایده هایی نظیر تعیین سقف بودجه برای سالنها را راهی برای کنترل بودجه تئاتر دانست اما به دلیل استثناهای زیادی که دیده می شود میان اعضای خانواده تئاتر حس خوشایندی ایجاد نخواهد کرد.
وی افزود: امیدوارم هر چه زودتر مدیران محترم تصمیمگیرنده در مورد این ایده به خصوص تجدیدنظر کنند و به این مهم توجه داشته باشند که در شرایط حاضر تئاتر ایران به اندازه کافی در مجاورت فشارهای گوناگون هست.
کارگردان نمایشهای "زمین مقدس" و "مرثیه ای برای یک سبک وزن" خاطرنشان کرد: وارد کردن فشار مالی به بدنه تئاتر تا آن تا زمانی که داعیه گسترش و افزایش خیرخواهانه بودجه تئاتر وجود دارد نوعی نقض غرض است. من ایمان دارم که ایده مذکور عملی نیست و یا لااقل اجرای دقیق آن عملی نیست.