عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی مواضع ترکیه و برزیل را به عنوان ضمانت اجرای توافقات تهران ناکافی دانست و تاکید کرد که ظرفیت و قدرت ترکیه و برزیل قابل مقایسه با کشورهای گروه 1+5 نیست ، هرچند همراهی این دو کشور با تهران و امضای بیانیه مشترک می تواند در ضمانت سیاسی این موضوع تاثیرگذار باشد.

حشمت الله فلاحت پیشه عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره بیانیه 3 جانبه جمهوری اسلامی ایران، ترکیه و برزیل در خصوص تبادل سوخت اورانیوم به منظور تامین سوخت رآکتور تحقیقاتی تهران، اظهار داشت: ایران همواره سعی در بهانه زدایی از بانیان صدور قطعنامه دارد.

وی بر لزوم استفاده جمهوری اسلامی ایران از کلیه ظرفیت های موجود جهت شکسته شدن بایکوت خبری و فروکش موج خبری منفی علیه خود تاکید کرد.

عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس همچنین گفت: بیانیه 3 جانبه جمهوری اسلامی ایران در خصوص موضوع تبادل سوخت تاثیر بسیاری در دنیا داشت تا جایی که این بازتاب این امر باعث حیثیتی شدن مسئله برای طرف آمریکایی شد و در نهایت ناچار به اعلام آمادگی برای صدور قطعنامه جدید علیه ایران شد.

فلاحت پیشه به موضع روسیه و چین در این خصوص اشاره و خاطر نشان کرد: روسها نیز بعد از صدور بیانیه تهران، پس از آنکه مشاهده کردند که طرفهای تازه ای (ترکیه و برزیل) برای تعامل و حل مسئله تبادل سوخت با ایران وارد میدان شده اند،  تا حد محسوسی مواضع خود را علیه ایران تشدید و آن را با آمریکا و دیگر متحدانش همسو کرده اند و به نوعی در موضع همراهی با آمریکا و دیگر متحدانش برای صدور قطعنامه جدید علیه ایران اعلام آمادگی کرده اند.

نماینده اسلام آباد غرب در خانه ملت ، این چرخش محسوس مواضع طرفهای چین و روس را "گام  منفی آنها در خصوص صدور قطعنامه جدید علیه ایران" تلقی کرد.

وی به روسیه و چین توصیه کرد که به جای همراهی با آمریکا برای صدور قطعنامه جدید علیه ایران، با بیانیه تهران، برزیل و ترکیه همراه شوند.

فلاحت پیشه همچنین درباره ضمانت اجرای توافقات تهران با ترکیه و برزیل درباره تبادل سوخت گفت:  ظرفیت و قدرت ترکیه و برزیل قابل مقایسه با کشورهای گروه 1+5 نیست و هرچند همراهی این دو کشور با جمهورری اسلامی و امضای بیانیه مشترک با ایران می تواند در افکار عمومی دنیا و ضمانت سیاسی این موضوع تاثیرگذار باشد اما در عین حال مواضع آنها در حمایت کلی از ایران  به عنوان ضمانت اجرا کافی نیست.