به گزارش خبرگزاری مهر، سوم ژوئن یک ستاره شناس استرالیایی به نام "آنتونی ولزی" یک نور شدید را بر روی بزرگترین سیاره منظومه شمسی رصد کرد.
در همان لحظه ستاره شناس دیگری به نام "کریس گو" در فیلیپین همین لحظه را ثبت کرد. این تصویر مورد بررسی ستاره شناسان آماتور و حرفه ای قرار گرفت تا بتوانند پاسخ مناسبی برای علت این پدیده پیدا کنند.
7 ژوئن ناسا بزرگترین و قویترین چشم مدارگرد خود را به طرف مشتری چرخاند. به این ترتیب تلسکوپ فضایی هابل با هدف ردیابی این اتفاق توانست تغییرات ایجاد شده در منطقه درخشش را در طول موجهای مختلف (مرئی، مادون سرخ و ماوراء بنفش) مورد بررسی قرار دهد.
توضیحاتی که هابل ارائه کرده است نشان می دهد که یک جرم آسمانی (یک ستاره دنباله دار یا یک شهاب سنگ) بزرگ به قطر چند کیلومتر به اتمسفر مشتری برخورد کرده است و در اثر این برخورد، لایه های خارجی تر اتمسفر این سیاره منفجر شده اند. بنابراین درخشش ناگهان در اثر این انفجار اتمسفر بوده است.
براساس گزارش دیسکاوری نیوز، به گفته دانشمندان ناسا این جرم پیش از برخورد اول خرد شده است. قطر بزرگترین تکه آن حدود دو کیلومتر بوده است.
تصاویری که هابل تهیه کرده امکان بازسازی این رویداد را میسر کرده است.
در سال 1994 تکه های بزرگی از ستاره دنباله دارد شومیکر- لوی 9 بر سطح این سیاره فرود آمدند. همچنین در سال 2009 نیز سناریوی مشابهی به مشتری آسیب رساند.
به گفته ستاره شناسان، سقوط اجرام آسمانی بر روی سیاره غول پیکر منظومه شمسی بی شک بیشتر از آن چیزی است که به صورت تصادفی ثبت می شود.
علت این سقوطها نیروی گرانشی زیاد این سیاره است که اجرام کوچک را به طرف خود جذب می کند.