کتاب حاضر ترجمه‌ای است از Hindu-Muslim Cultural Relations که پیش‌تر به‌کوشش مؤسسۀ پژوهشی حکمت و فلسفۀ ایران به‌چاپ رسیده بود.
در این کتاب، چند سخنرانی (فصل اول تا سوم) و دو مقاله (فصل چهارم) از استاد برجستۀ مطالعات ادیان، دربارۀ روابط فرهنگی و هند در دورۀ اسلامی قرار گرفته‌اند.
افزون بر یادداشت‌های مترجم و مؤلف، دو یادداشت یکی از الف. ب. واجپایی (وزیر خارجه وقت هند) و دیگری از رشیدالدین خان در آغاز کتاب به‌نگارش درآمده‌اند.
فصل‌های کتاب عبارتند از: بیرونی و هند: نخستین کوشش برای فهمیدن، ادبیات دینی هندوان به زبان پارسی: گستره و اهمیّت آن، عرفان هندوئی اسلامی: زمینه‌ای مشترک برای تفاهم، جلوه‌هائی از روابط فرهنگی هندوان و مسلمانان، بهکتی نو: سازوارسازی اندیشه‌های دینی هندوئی و اسلامی.
مترجم کتاب، خاطرنشان کرده است که ترجمۀ حاضر به نظر مؤلف رسیده و تغییرات اندکی (عمدتاً در فصل پایانی) به صلاحدید مؤلف صورت گرفته است.
پایان‌بخش کتاب، فهرست منابع، آیات، احادیث و اقوال عرفا، اسامی خاص، اصطلاحات و کتاب‌ها قرار دارند.