امام علی بن حسین بن علی بن ابیطالب (ع) مشهور به سجاد، چهارمین امام شیعیان پنجم شعبان سال 38 هجری قمری متولد و در 12 محرم سال 95 هجری قمری به دست ولید بن عبدالملک به شهادت رسید.
امام سجاد (ع) در عاشورای سال 61 هجری قمری حضور داشت و در آن واقعه به صورتی معجزه آسا نجات یافت و پس از شهادت پدر مسئولیت زمامداری شیعیان بر عهده وی گذاشته شد .
آن امام بزرگوار در اوضاع ناگوار اجتماعی آنروز که ارزشهای دینی با خطر تغییر و تحریف امویان مواجه بود، مهمترین کار و رسالت خود را در زمینه برقراری پیوند مردم با خدا، از طریق دعا آغاز کرد.
در شرایط بسیار بد آن روز امام سجاد امکان قیام مسلحانه را نداشت چرا که بدلیل تبلیغات منفی و گسترده ای که از سوی دشمنان انجام شده بود، یاران واقعی کاهش یافته بودند و جمع قلیلی که در کنار و همراه بودند، امکان مبارزه جدی و مسلحانه را نمی دادند .
مردم مسلمان عصر امام به علت تبلیغات و فعالیتهای سیاسی و فرهنگی حکومتهای نامشروع در برابر حقایق سیاسی و مذهبی در نهایت جهالت و بی دینی به سر می بردند و بدعتها و عقاید گمراه کننده و باطل به عنوان احکام و عقاید مذهبی، مورد اعتقاد و عمل مسلمانان قرار گرفته بود.
در چنین شرایطی، بزرگترین و مهمترین مسئولیت امام سجاد (ع)، احیای مجدد اسلام ناب محمدی (ص)، تبیین جایگاه امامت و رهبری اهل بیت (ع)، مبارزه با جهالت سیاسی و مذهبی مردم و تربیت مجاهدان واقعی بود.
امام در آن شرایط بهترین کار را حراست از احکام و مبانی حقیقی اسلام دانسته و در شیوه ای ظریف و بدیل را پیش گرفته، با بهره گیری از دعا ، شیوه مبارزاتی تأثیرگذاری را بدعت نهاد .
صحیفه سجادیه که از ارزنده ترین آثار اسلامی است ، شامل 57 دعا از امام سجاد است که مشتمل بر دقیقترین مسائل توحیدی و عبادی و اجتماعی و اخلاقی است ، و بدان "زبور آل محمد ( ص )" نیز می گویند .