فیلسوف معاصر و استاد دانشگاه پیتسبرگ معتقد است تجاری‌سازی و اقتصادی‌کردن که در پدیده جهانی‌شدن رخ می‌دهد نمی‌تواند امیدی برای انسان معاصر تعریف کند.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از سایت ملبورن انگلیکن، جان هنری مک داول فیلسوف معاصر و استاد دانشگاه پیتسبرگ و استاد پیشین دانشگاههای آکسفورد و هاروارد در همایشی که در کالج الهیات ملبورن استرالیا برگزار شده دیدگاههای خود را درباره جهانی شدن بیان کرده است.

جهانی شدن موضوع و پدیده‌ای است که در دنیای کنونی مورد توجه اندیشمندان و صاحبنظران قرار گرفته است. گستره و تأثیرگذاری این پدیده تا جایی است که حوزه‌های مختلف علوم از جمله علوم انسانی از اظهار نظر در مورد آن غافل نبوده‌اند.
 
مک داول معتقد است که جهانی شدن ظرفیت و توانایی ایجاد امیدی مداوم برای بشر را ندارد. او می‌گوید جهان بر این اساس که خداوند خالق آن بوده صورت‌بندی شده است.
 
تصور این است که خداوند خالق همه چیز است و همه چیز را به وجود آورده و قدرت خلق‌کنندگی خالق دیگر نیز از او اخذ می‌شود.
 
جهانی شدن (Globalization) بر اساس افسانه و اسطوره جهان‌گرایی (globalism) شکل گرفته است.
 
این پدیده تصور و شکل دیگری از جهان را صورت‌بندی می‌کند. این صورت‌بندی یک لفاظی صرف نیست بلکه از جنبه الهیاتی نیز حائز اهمیت است.
 
در پدیده جهانی شدن "فردیت" و "خود" به گونه دیگری تعریف می‌شوند و تصویری دیگر از "فردیت" و "خود" ارائه می‌شوند. در این پدیده مؤلفه‌ها و عوامل تأثیرگذار مبتنی بر اقتصاد مدرن هستند.
 
اقتصاد مدرن و نگرش آن به دنیا در تقابل با ارزشهای معنوی و فضیلتها قرار می‌گرفت. در ورای این تجاری سازی و اقتصادی کردن موضوعات نمی‌توان امیدی برای انسان تعریف کرد.
 
این امید تعریف شده در جهانی شدن نمی‌تواند شادی و خوشی را برای بشر به ارمغان آورد.