به گزارش خبرگزاری مهر، از دیدگاه داروین در مسیر تکامل، انتخاب طبیعی موجب می شود که جانوران برای حفظ بقا (قلمرو زندگی و غذا) با یکدیگر مبارزه کنند و بنابراین جانداران ضعیف تر از چرخه تکامل حذف شده و جانداران قویتر به توسعه و حیات خود ادامه می دهند.
اکنون گروهی از محققان دانشگاه بریستول با انجام تحقیقاتی این نظریه را به چالش کشیدند.
این دانشمندان از فسیلهای جانوران برای نشان دادن ارتباط میان فضای دردسترس برای حیات هر یک از این گونه ها و توانایی تنوع زیستی حاضر در هر یک از این فضاها استفاده کردند.
این محققان 840 خانواده فسیلی را تجزیه کردند و وسعت دامنه جغرافیایی، ترتیب زمانی و اکولوژیکی این جانوران را مورد بررسی قرار دادند.
نتایج بررسیهای این دانشمندان نشان داد که گامهای بزرگ در تکامل، زمانی برداشته می شود که جانوران به فضاهایی نقل مکان کنند که هنوز توسط سایر جانداران اشغال نشده است.
مایک بنتون سرپرست این تیم تحقیقاتی در این خصوص توضیح داد: "برای مثال حتی اگر انسانها به مدت 60 میلیون سال در کنار دایناسورها زندگی می کردند نمی توانستند به شرایط بهتری نسبت به این خزندگان دست یابند. اما زمانی که دایناسورها منقرض شدند، پستانداران در یک فضای اکولوژیکی که آزاد مانده بود توسعه یافتند و به همین دلیل امروز بر روی زمین تسلط دارند. همچنین زمانی که پرندگان شروع کشف آسمان کردند هیچ جانور دیگری به مرزهای آسمان وارد نشده بود و بنابراین آنها فرصت یافتند که بدون برخورد با هیچ مانعی به تکامل خود ادامه دهند."
براساس گزارش بی. بی. سی، هرچند این دانشمندان به طور کامل اهمیت رقابت در تکامل تنوع زیستی را تکذیب نکردند اما معتقدند که رقابت و نزاع تنها به طور غیرمستقیم بر روی بقا اثر می گذارد.
مایک بنتون اظهار داشت: "در تاریخ چهارپایان رقابت مستقیم وجود نداشته و این جانوران تنها برای اینکه به گروههای غالب و دارای سلطه تبدیل شوند با یکدیگر رقابت و مبارزه می کردند. به طوریکه گروههای حاکم می توانند رقبا را از غالب بودن محروم کنند اما برخلاف نظریه داروین، نمی توانند موجب انقراض دسته جمعی آنها شوند."