به گزارش خبرنگار مهر در زنجان، علی اکبر کریمی ظهر دوشنبه درجمع فعالان صنعتی استان زنجان با اشاره به فرصت های استان در زمینه صنعت و کشاورزی، افزود : در خصوص صنعت برق نیز واحدهای بزرگ ایران ترانسفو و پارس سویچ، پتانسیل های خوبی را برای استان در خصوص صنعت برق ایجاد کرده اند.
کریمی با اشاره به تولید گندم مازاد بر مصرف کشور در استان، عنوان کرد: امسال قادر خواهیم بود در خصوص صادرات مازاد بر نیاز گندم استان به دیگر استان ها و حتی برخی کشورهای دیگر، اقدامات لازم را انجام دهیم.
وی خواستار استمهال بدهی های شرکت ملی سرب و روی شد و گفت: این شرکت در حال حاضر به سود دهی رسیده و در صورت دادن فرصت برای پرداختن دیون به بانک توسعه صادرات، قادر به ادامه فعالیت خواهد بود.
معاون برنامه ریزی استاندار زنجان ادامه داد: علیرغم مشکلات موجود پیش روی صنعت نساجی کشور، صنایع نساجی استان مزیت های صادراتی خود را کماکان حفظ کرده و همچنان بر صادرات محصولات بهداشتی ادامه می دهند.
کریمی با بیان اینکه بسیاری از واحدها با این کمک ها توانسته اند بر مشکلات خود غالب شوند افزود: از طرفی دیگر در هفته دولت نیز تصمیماتی در سطح کلان برای به تعویق انداختن باز پرداخت وام های بانکی و سایر بدهی هایی که به بخش های دولتی دارند اتخاذ خواهد شد.
وی گفت: به طور منطقی سرمایه گذاری مبتنی بر پارامترهای اقتصادی و سود آوری برای سرمایه گذار یک مقوله اقتصادی است و قطعا سرمایه گذار جایی سرمایه گذاری می کند که سود کافی برای او برای او داشته باشد.
کریمی تصریح کرد: اگر دولت بخواهد سرمایه گذار را به جای خاصی هدایت کند باید مشوق های لازم را پیش بینی و در اختیار سرمایه گذار قرار دهد تا افراد، سرمایه گذاری خود را در یک منطقه خاص جغرافیایی متمرکز کند.
معاون برنامه ریزی استاندار زنجان گفت: در این راستا در استان زنجان قیمت های ترجیحی زمین در شهرکهای صنعتی دور افتاده به قیمت حداقل ممکن واگذار می شود و همچنین سرمایه گذارانی که در این مناطق سرمایه گذاری می کنند معاف از مالیات هستند.
کریمی انتقال سرریز صنایع و سرمایه گذاری های صنعتی از سمت پایتخت به سایر مناطق را در فراهم کردن امکانات مورد نیاز دانست و بر لزوم ایجاد شهرک های صنعتی با مساحت گسترده برای استقرار صنایع تأکید کرد.
کریمی ضمن تاکید بر تاثیرات صعود نرخ ارز در توسعه اقتصادی کشور، به اشباع شدن بازار داخلی اشاره کرد و گفت: در حال حاضر میزان تولید در داخل به حدی است که علاوه بر خودکفایی در تولید، باید به فکر ورود به بازارهای سایر کشورها نیز بود.