به گزارش خبرنگار مهر، آمار شیوع اختلال شنوایی در کشور ما نیم درصد است اما تنها 105 هزار نفر از این افراد تحت پوشش سازمان بهزیستی قرار دارند. البته مسئولان این سازمان معتقدند تمامی معلولان دارای اختلال شنوایی را که دارای اولویت بوده اند تحت حمایت دارند.
در واقع طبق آمار ارایه شده توسط خود سازمان بهزیستی هنوز بیش از 26 هزار ناشنوا و یا کم شنوا در کشور هستند که پشت نوبت دریافت حمایت از سازمان بهزیستی قرار دارند و مشخص نیست که چه زمانی وارد این چرخه حمایتی خواهند شد.
در صورت تشخیص به موقع کم شنوایی و ناشنوایی تا پیش از سه ماهگی و مداخله قبل از ۶ماهگی کودک می تواند در پیشرفت مهارتهای گفتاری و زبانی مثل بچه های طبیعی باشد.
قبل از تولد؛ ازدواج فامیلی و عوامل ژنتیکی، ابتلای مادر به سرخچه و دیگر بیماریهای عفونی می تواند به کم شنوایی یا ناشنوایی منجر شود. نوزاد در حین تولد می تواند به علت کمبود اکسیژن و شرایط نامناسب وضع حمل مادر دچار این مشکل شود. پس از تولد عوامل بسیاری می تواند تاثیرگذار باشد. ابتلای کودک به بیماریهایی نظیر اوریون، عفونتها، مننژیت، یرقان (زردی)، عفونتهای درمان نشده گوش، ضربه شدید به گوش، قرار گرفتن نوزاد در برابر صوت غیراستاندارد و مواردی از این قبیل که در ابتلای فرد به کم شنوایی یا ناشنوایی تاثیر دارد.
همچنین در سنین بزرگسالی استفاده بیش از حد از هدفون، قرار گرفتن در برابر صداهای غیراستاندارد و بسیار شدید، ابتلا به پیرگوشی، آلودگی صوتی ناشی از ترکیدن ترقه در ایامی مانند چهارشنبه سوری، به افت شنوایی منجر می شود. در طرح غربالگری هدف ما تشخیص نوزادان ۱،۲و ۶ماهه ناشنوا و کم شنواست.
مشکلات مالی یکی از مهم ترین دغدغه های خانواده های دارای یک یا چند فرزند ناشنوا بوده و هزینه های مربوط به این عارضه بسیار بالاست و از زمان تشخیص کم شنوایی، خانواده با مشکلات مالی زیادی روبه رو می شود. پذیرش کودک ناشنوا یا کم شنوا برای بعضی از والدین بسیار دشوار است. از این رو، بعضی از والدین پس از اطلاع از ناشنوایی یا کم شنوایی فرزند خود، با وجود هشدارهای کارشناسان در این باره او را تا سنین دو تا سه سالگی از دریافت کمکهای توانبخشی محروم می کنند. غافل از این که برای کودک در این سنین نمی شود کاری کرد.
متاسفانه بیشتر مردم اطلاعات اندکی درباره ناشنوایی دارند و فرق بین فرد کم شنوا یا ناشنوا را نمی دانند و تصور می کنند که آنها به کلی از برقراری ارتباط عاجزند در صورتی که این افراد با کمک وسایل کمک آموزشی، می توانند با دیگران ارتباط برقرار کنند. از سوی دیگر ناشنوایان پس از ورود به جامعه و هنگام تحصیل یا ازدواج با مشکلات بسیاری دست به گریبان می شوند و کمبود رابط یکی از مهم ترین مشکلات آنهاست. تامین رابط یکی از وظایف سازمان بهزیستی است اما متاسفانه رابط برای ناشنوایان به اندازه کافی تربیت نشده است و رابط هایی هم که کار می کنند کم کم بازنشسته می شوند.
بیکاری 40 درصدی؛ اشتغال رویای ناشنوایان
اگر چه بیکاری یکی از مهمترین مشکلات موجود در کشور ما محسوب می شود ولی این مشکل برای معلولان و از جمله ناشنوایان رنگ و بوی بیشتری دارد. چه بسیارند کارفرمایانی که جدا از حس ترهم حاضر نیستند این معلولان را علی رغم استعدادها، کارآرایی و توان بالقوه در بسیاری از مشاغل و حرفه ها به دلایل واهی به کار گیرند.
مدیرعامل انجمن حمایت از حقوق معلولان ایران با بیان اینکه 40 درصد ناشنوایان با مشکل بیکاری مواجه هستند می گوید: باید برای مشکل بیکاری ناشنوایان چاره‌ای اندیشیده شود.
علی همت محمود نژاد با بیان اینکه ناشنوایان فراموش شدگان افراد جامعه در بین معلولان هستند ادامه می دهد: دولت باید توجه بیشتری را نسبت به به این قشر از جامعه معلولان کشور داشته باشد.
سرپرست معاونت توانبخشی سازمان بهزیستی در این زمینه می گوید: اشتغال فرآیند چند بخشی است که سازمان بهزیستی تنها یک بخش را بر عهده دارد. آماری در زمینه بیکاری ناشنوایان نداریم ولی در بین معلولان ناشنوایان مشکلات کمتری برای اشتغال دارند و مشکل نابینایان بیشتر است.
مصطفی کرباسی با اشاره به اینکه دستگاههای دولتی موظفند سه درصد استخدامهای خود را از معلولان انجام دهند ادامه می دهد: همچنین طبق قانون تشخیص مناسب بودن شغل برای فرد معلول به عهده کمیسیونهای بهزیستی گذاشته شده است.
وی با تاکید بر اینکه برای اجرای این قانون مسئله ضمانت اجرایی اهمیت دارد می گوید: به طور نمونه در آگهی استخدام اخیر آموزش و پرورش، شرط صحت و سلامت کامل برای متقاضیان درج شده بود که موجب شد تا بسیاری از معلولان در این آزمون شرکت نکنند و تعدادی نیز که در آزمون شرکت کرده بودند در مصاحبه رد شدند.
وی می افزاید: در حال پیگیری استخدام یکهزار و 200 نفر سهم استخدام معلولان در آموزش و پرورش هستیم.
این مقام مسئول تاکید می کند: در صورتی که قانون جذب معلولان اجرا می شد امروز با این حجم بالای بیکاری در معلولان مواجه نبودیم.
ناشنوایان در انتظار کاشت حلزون؛ حلزونی که 30 میلیون خرج دارد
یکی از مشکلات اصلی ناشنوایان مدت زمان طولانی انتظار برای عمل جراحی کاشت حلزون است عملی که پس از آن با دریافت خدمات توانبخشی گفتاری ناشنوا می تواند بخش عمده ای از سلامت شنوایی و گفتاری خود را به دست آورد.
مدیرعامل انجمن حمایت از حقوق معلولان ایران در این زمینه می گوید: مدت انتظار برای کاشت حلزون در کشور دو سال است و این انتظار برای کشور ما که در زمینه علمی و پزشکی رشد و پیشرفته کرده مناسب نیست.
محمودنژاد از نهادهای مسئول می خواهد تا زمان این انتظار را کاهش دهند.
سرپرست معاونت توانبخشی سازمان بهزیستی در مورد علت طولانی بودن زمان انتظار برای کاشت حلزون در ناشنوایان می گوید: ظرفیت انجام عمل کاشت حلزون در کشور محدود است و فقط چند تیم جراحی در کشور وجود دارد که عمل کاشت حلزون را انجام می دهند.
کرباسی می افزاید: از نظر تجهیزات نیز در این عمل با محدودیت در کشور مواجه هستیم چرا که خرید آنها هزینه های بالایی نیاز دارد که از طریق صندوق ذخیره ارزی وارد کشور می شود.
وی در مورد هزینه های بالای عمل کاشت حلزون و ناتوانی مالی افراد ناشنوا برای تامین این هزینه تصریح می کند: هزینه این عمل بالاست و بین 28 تا 30 میلیون تومان هزینه دارد که بخشی از آن را وزارت بهداشت و بخشی از سوی سازمان بهزیستی تامین شده و بقیه را خانواده متقبل می شوند.
وی تاکید می کند: این عمل بر اساس اولویت فرد معلول انجام می شود. بهترین فرصت برای انجام این عمل زیر سه سال است و در ناشنوایان بالاتر از این سن اثر کاشت حلزون کمتر است و اغلب این افراد برای این عمل پشت نوبت هستند.
وی با اشاره به اینکه از سال 86 یک هزار و 170 مورد عمل کاشت حلزون در کشور انجام شده است می گوید: امیدواریم با حمایت و تامین اعتبار افراد دارای اختلال شنوایی در نوبت عمل جراحی را هر چه زوتر تحت پوشش قرار دهیم.
ناشنوایی یعنی هزینه
اغلب خانواده های دارای فرزند ناشنوا با هزینه های بالایی مواجه هستند که تحت پوشش هیچ بیمه ای نیست. هزینه های مربوط به تربیت گفتاری و شنیداری که در موارد کاشت حلزون بسیار ضروری است تا فرد سلامت شنوایی خود را به دست آورد.
اگر چه سازمان بهزیستی به عنوان نهاد مسئول تامین بخشی از این هزینه ها را به دنبال دارد ولی با این وجود خانواده ها با هزینه های بالایی در این بخش مواجه هستند.
محمودنژاد مدیر عامل انجمن معلولان در این زمینه تصریح می کند: یکی از مشکلاتی که ناشنوایان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند هزینه‌های مربوط به تربیت شنیداری و گفتاری است که تحت هیچیک از بیمه ها حتی بیمه مکمل معلولان نیز نیستند لذا انتظار داریم دولت برای حل وضعیت ناشنوایان اقدام کند.
وی همچنین هزینه مهدهای کودک فرزندان زوجهای ناشنوا را یکی از عمده ترین مشکلات این قشر از معلولان عنوان کرده و می گوید: این خانواده‌ها دارای گفتار ایده آل نیستند در حالی که فرزندان آنها باید در یک محیطی رشد کنند که از لحاظ زبانی دچار آسیب کمتری باشند اما هزینه بالای مهد کودک‌ها برای ناشنوایان یک معضل است.
وی تاکید می کند: حضور کودکان افراد عادی اگر برای خانواده‌ها یک اختیار است برای فرزندان زوجهای ناشنوا به لحاظ شرایط خاص آنها یک اجبار است.
این در حالی است که مسئولان سازمان بهزیستی کمبود اعتبار را دلیلی می دانند برای اینکه این سازمان این هزینه ها و حمایت از خانواده های دارای کودک ناشنوا و یا پدر و مادرهای ناشنوا را تحت پوشش قرار ندهد.
سرپرست معاونت توانبخشی سازمان بهزیستی کشور در مورد هزینه بالای مهدکودکها برای کودکان ناشنوا گفت: همواره منابع و بودجه های سازمان به آن اندازه ای که می خواهیم نیست و به همین دلیل باید در این زمینه ها اولویت بندی کنیم.
وی ادامه می دهد: البته تمامی خانواده های دارای کودک ناشنوا برای تامین هزینه مهد کودک فرزند خود نیازمند حمایت نیستند ولی امیدواریم منابع به حدی باشد که بتوانیم این موارد را نیز تحت پوشش قرار دهیم.