دکتر حسن ابراهیمی در گفتگو با خبرنگار مهر در مورد وجود معارف فلسفی، عرفانی و دینی در اشعار حافظ اظهار داشت: بحث حضور این مبانی و معارف فلسفی، عرفانی و مذهبی به صورت موجز در خلال و اثنای اشعار حافظ یک چیز است اینکه سایه این اصول و معارف بر خود حجم اشعار حاکم است این یک مطلب دیگر است که من دوست دارم از این زاویه به اشعار حافظ نگاه کنم.
وی افزود: همانطور فیلسوفان محصول محیط خودشان هستند بزرگانی مثل حافظ هم متأثر از محیط خودش بوده است یعنی به نوعی در بستری که قرآن به لحاظ فرهنگی و مذهبی بوجود آورده حافظ بالیده، شعرش چه بخواهد چه نخواهد رنگ و بویی گرفته که این صبغه و رنگ را مفاهیم قرآنی در اختیار او گذاشته است.
استاد عرفان اسلامی دانشگاه تهران تصریح کرد: در بحثهای جبر و اختیار، نسبت موجودات عالم به خداوند، انسان و تعریفی که ازا نسان داریم و همچنین در بحث عاقبت انسان و معاد و تأثیر زندگی دنیوی در سعادت اخروی میبینیم که حافظ خیلی متعهدانه نسبت به آنچه در آموزههای دینی بیان شده رفتار کرده و گاه متأثر از گرایشهای کلامی عرفانی خود گریزی زده و نظرگاه خاصی در خلال اشعارش گنجانده است .
وی در مورد رابطه حافظ و بحرانهای پیشرو نیز گفت: دنیای امروز دنیای فقر معنویت است و بخاطر این است که بحرانهای اخلاقی قابل توجهی در جوامع بشری حتی در جوامع سنتی شرقی ما میبینیم که از این بابت بشریت رنج میبرد یکی از مدخلهایی که نسل فعلی و مردم امروز میتوانند از طریق آن نقبی به عالم معنا و معنویت بزنند و برایشان این امور سهل الوصول و قابل درک شود دیوان حافظ است البته این معنویت را از قرآن و روایات اهل بیت هم میتوان گرفت اما با توجه به زبان قرآن که دارای رموز است و ما را به تفاسیر نیازمند میکند که درباره روایات هم این مسئله صادق است تجربههایی که در دل این قرآن و سنت بالیده مثل دیوان حافظ چون زبانش زبان مردم است میتواند خیلی کمک کند.
ابراهیمی یادآورشد: مردم میتوانند برای پشت سرگذاشتن بحرانهای فعلی به آن رجوع و خودشان را با عالم معنا مأنوس کنند و أنس بگیرند و تا حدی ضرر و تشویش ناشی از زندگی توأم با تکنولوژی امروزی را از وجود مردم دور و کم کند .