وی فرزند بدل بن فرج است و از وقایع زندگی او اطلاع دقیقی در دست نیست. بابا فرج را به سبب حالت جذبه ای که بر او غالب بود و معمولا در گلخن حمامی در محله گجیل عزلت می گزید از اولیای اخفیا و شیخ واصل خوانده اند .
درباره وی گفته اند که وی پیر نظر، پیرتربیت و پیرخرقه شیخ نجم الدین کبری است که هر سه را از او یافت .
شیخ محمود شبستری برخی عقاید و سخنان بابا فرج درباره حدوث عالم و نفی شر مطلق و اعتقاد به وجود خیر در هر موجود و مراتب وجود را نقل کرده است .
بابا فرج تا آخر عمر در خانقاه خویش در گجیل به سر برد و در 568 هجری قمری در همانجا درگذشت . ظاهرا او را در همان محل دفن و مقبره ای نیز برای او بنا کردند .