خبرگزاری مهر، گروه دین و اندیشه: کتاب "جامعهشناسی معرفتی ادبیات و ارتباطات" گام مهمی در بررسی جامعهشناختی معرفتی رسانه و ارتباطات است. اینکه چگونه از این منظر میتوان به نظریه ارتباطی رسید و یا اینکه جامعهشناسی معرفتی همان جامعهشناسی ارتباطات است و مواردی از این دست، در زمره کلیدیترین مباحث نظری این کتاب به شمار میرود که نویسنده به آنها پرداخته است.
ابراهیم فیاض در کتاب خود کوشیده است فرآیند پیچیده ارتباطات میان فرهنگی را نشان دهد و بر رها کردن سادهبینی در فرآیند نظریهسازی تأکید کند. وی همچنین میخواهد نشان دهد که نظریات غربی بر خودگرایی تکیه دارند و باید رهیافتی متفاوت برای کشورهای سنتی و جهان سوم یافت.
فیاض کتاب خود را در چهار فصل تدوین کرده است. وی در فصل اول با عنوان "جامعهشناسی معرفتی آمریکایی و ارتباطات"، به موضوع جامعهشناسی معرفتی "مید" و جامعهشناسی معرفتی" مرتون" میپردازد. فصل دوم به موضوع "جامعهشناسی معرفتی ادبیات و ارتباطات" اختصاص دارد و فصل سوم درباره مبانی سیاستگذاری فرهنگ ارتباطی بر اساس جامعهشناسی معرفتی ارتباطات است.
در نهایت در چهارمین و آخرین فصل، مؤلف به بحث درباره "فرآیند ارتباطی شاهنامه و توسعه فرهنگی ایران" پرداخته و عناصر صوری و محتوایی پیام را در این اثر فردوسی بررسی کرده است.