"الکسی لوشنکو" خبرنگار روزنامه گازتا روسیه در بخش دیگری از نشست بررسی فضای رسانه ای روسیه در خبرگزاری مهر گفت: قواعد و مقررات روسیه در حوزه های مختلف رسانه ای متفاوت است، مثلا این قوانین در مورد شبکه های تلویزیونی متفاوت از قوانینی است که در مورد سایتهای اینترنتی و روزنامه ها وجود دارد. اما در حالت کلی فعالیت این رسانه ها باید در چارچوب منافع ملی و با توجه به خطوط قرمز موجود صورت گیرد.
وی افزود: در برخی حوزه ها نیز قواعد مشخص و فهرست ممنوعه ای وجود دارد که رسانه های فعال در این حوزه حق تخطی از این قواعد را ندارند. مثلا برای شبکه های تلویزیونی دولتی فهرستی از اسامی اشخاص وجود دارد، که طبق این فهرستها آنها حق تهیه خبر و یا مصاحبه با این افراد را ندارند. آنها همچنین حق انتشار برخی اخبار و بیانیه های مربوط به تجمعات مخالفان دولت را که بصورت ماهانه و یا در روزهای مشخصی از سال در تمام شهرهای روسیه انجام می گیرد، ندارند.
در رابطه با خطوط قرمز رسانه ها در روسیه "روسلان مرتضی یف" خبرنگار روزنامه ایزوستیا گفت: رسانه های دولتی بطور یقین خطوط قرمزی دارند که باید آن را رعایت کنند. این رسانه ها بصورت مستقیم با بودجه دولت اداره می شوند و نظارت ویژه ای نیز روی آنها وجود دارد که به نظر منطقی می رسد، اما در مورد عموم رسانه ها با توجه به اینکه موضوع خاصی بعنوان خط قرمز تعریف نشده، نمی توان گفت که خط قرمزی وجود دارد. به همین دلیل است که رسانه های مخالف دستشان در انتقاد باز است.
در بخش دیگری از این نشست "الکسی لوشنکو" دبیر روزنامه گازتا روسیه که در هفدهمین جشنواره مطبوعات ایران شرکت داشت، از شمار بالای رسانه ها در ایران اظهار شگفتی کرده و آن را نشانگر آزادی فضای فعالیت رسانه ها در این کشور دانست.
مرتضی یف نیز که به عنوان نماینده روزنامه ایزوستیا در جشنواره مطبوعات حضور داشت تعداد نشریات و رسانه های فعال در ایران را پرشمار دانسته و گفت: در سالنی که غرفه ما نیز در آنجا بود، بیش از نیمی از سالن را رسانه های ایرانی تشکیل داده بودند. من پیشتر از وجود برخی روزنامه های ایرانی خبر داشتم ولی از نزدیک با این تعداد از آنها آشنا نشده بودم، این است که حضور در جشنواره باعث شد که دید من نسبت به فضای رسانه ای در ایران بازتر شود.
روسلان مرتضی یف در تشریح اوضاع خبرنگاران روسیه خاطرنشان کرد: میزان درآمد خبرنگاران روس با توجه به رسانه ای که در آن فعالیت می کنند، متفاوت است. به عنوان مثال خبرنگاران شبکه های تلویزیونی درآمد بیشتری نسبت به خبرنگاران سایتهای اینترنتی دارند. همچنین خبرنگارانی که در شهرهای بزرگی مانند مسکو کار می کنند به مراتب بیشتر از خبرنگاران شاغل در شهرهای کوچک و دورافتاده حقوق می گیرند.
وی در توضیح نحوه ورود خبرنگاران به بازار کار اظهار داشت: وارد شدن به بازار کار خبرنگاری بیشتر از طریق تحصیل این رشته در دانشگاه صورت می گیرد. دانشجویان رشته خبرنگاری معمولا سعی می کنند در حین تحصیل بعنوان کارآموز با رسانه ها همکاری کرده و تجربیات خود را افزایش دهند، به همین ترتیب با افزایش معلومات و تجربیاتشان جذب این رسانه ها شوند. از سوی دیگر داشتن رابطه در یافتن کار خوب از جمله موارد الزامی برای خبرنگاران است. این موضوع که همه گیر است و در خیلی از کشورها دیده می شود، در روسیه نیز وجود دارد.
لوشنکو نیز در این رابطه گفت: خبرنگاران جوان پس از آموزش دوره های خبرنگاری بعنوان کارآموز وارد رسانه ها می شوند. این در حالی است که داشتن تجربه و آشنایی با کار بیشتر از هر چیزی برای این افراد لازم است و رسانه ها بیش از آنکه به مدرک افراد نگاه کنند، میزان تجربه و کاردانی آنان را مورد توجه قرار می دهند. در عین حال برخی رسانه ها نیز با برگزاری دوره های آموزشی به تربیت نیروهای متخصص و مورد نیاز خود اقدام می کنند.
---------------------------------------
تنظیم: فریدون ناعمی