به گزارش خبرگزاری مهر، مطالعات پیشین نشان می دهند که این جانداران طی روند تکاملی به منظور سازگاری با محیط زیست از موجودی دو بال به موجودی چهار بال تبدیل شده اند و شکل گرفتن دو بال دیگر بر روی بدن آنها در بخش بطنی به پرواز آسانتر و سریعتر آنها کمک کرده است.
ماهی های پرنده چهار بال می توانند در مسیری به طول 400 متر نیز پرواز کنند و در عین حال می توانند از مسیر خود بازگشته و ارتفاع خود را تغییر دهند. این در حالی است که ماهی های دو بال مسافتهای کوتاهتری را پرواز کرده و معمولا مسیر حرکتی آنها خطی مستقیم و صاف است.
محققان طی مطالعات خود گونه های متنوع تری از ماهی های پرنده نیز یافته اند که برای زندگی در شرایط خاص بالهای آنها بزرگتری از حد عادی رشد کرده اند. این تنوع گونه های زیستی نشاندهنده وجود الگوهای پیچیده تری از تکامل این ماهی هااست.
قدرت پرواز و یا به عبارتی دیگر شناور شدن در هوا بر فراز سطح آب دریا در واقع یک سازگاری دفاعی در برابر شکارچیانی مانند مرغهای دریایی، کوسه ها، ماهی های تن، و دلفینها است که معمولا در نزدیکی و یا بر روی سطح دریا در رفت و آمد و شکار هستند.
بر اساس گزارش بی بی سی، محققان بر این باورند که پرواز ماهی های چهار بال می تواند نوعی سازگاری برای جلوگیری از رو به رو شدن با دلفینها باشد، زیرا دلفینها در تعقیب قربانیان خود بسیار فعال و پیگیر هستند و شاید در چنین شرایطی خروج سریع ماهی های پرنده بهترین راه فرار از میان گله ای از دلفینها یا دیگر ماهی های شکارچی باشد.