عضو پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی با تأکید بر اینکه تفکیک حوزه‌های علوم طبیعی و انسانی از یکدیگر امکانپذیر نیست، گفت: متخصصان علوم انسانی نمی‌توانند از علوم طبیعی بی‌خبر باشند این دو تاحدی از یکدیگر رنگ و بو می‏گیرند.

دکتر علیرضا قائمی نیا در گفتگو با خبرنگار مهر در مورد جایگاه علوم انسانی و نیاز به این رشته گفت: برای کسی که در شاخه‏ای از دانشهای حوزه‎های مختلف علوم انسانی کار می‎کند نسبت به مباحث درجه دوم، فلسفه علوم انسانی یک ضرورت است که همه با هم سروکار داشته باشند. ولی من خودم بیشتر با مباحث زبانشناسی و فلسفه زبان و فلسفه‎های جدید بیشتر سرو کار دارم بخاطر موضوعاتی که روی آنها کار می‏کنم.

عضو پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی همچنین در مورد متخصص شدن در حوزه ای خاص در جهانی که به میان رشته ای بودن شهره است، اظهار داشت: ایندو منافاتی با یکدیگر ندارند. زیرا به صورت میان رشته‏ای که به مباحث جدید مربوط می‏شود اینها با هم ارتباط دارند. مثل علوم شناختی، تاحدی که هرکسی در زمینه کار خودش نیاز دارد باید بامباحث شاخه‏های دیگر ائتلاف عمومی داشته باشد و این امر عملاً صورت می‏گیرد.

وی گفت: کسانی که به بحثهای جدید می‏پردازند تقریباً با مباحث میان رشته‏ای هم آشنا می‎شوند ولی طبیعی است پی بردن به ماهیت مباحث زمینه‏های دیگری که ارتباط دارند  با خود شاخه‏ای که شخص دارد آن کار را انجام می‎دهد طاقت فرسا است.

سردبیر فصلنامه"ذهن" در مورد اینکه متخصصان علوم انسانی تاچه اندازه باید از تحولات علوم طبیعی مطلع باشند نیز گفت: جدا کردن این علوم از یکدیگر مقداری دشوار است، چون از یکدیگر الگو می گیرند و از روشهای هم استفاده و ازدستاوردهای یکدیگر بهره می‎برند.

وی افزود: به همین دلیل تفکیک این حوزه‎ها به این معنی که کاملاً از یکدیگر جدا شوند دشوار است چون امکانپذیر نیست که متخصصان علوم انسانی از علوم طبیعی بی خبر باشند و همینطور کسانی که در علوم طبیعی دستی دارند از کارهای اندیشمندان علوم انسانی خبر نداشته باشند . این دو تاحدی از یکدیگر رنگ و بو می‏گیرند.