کارشناسان روسیه بر این باورند که حتی اگر در مذاکرات ایران با گروه 1+5 نتایج مثبتی در ژنو بدست نیاید نتایج منفی هم می تواند مکانیسمی مثبت برای گفتگوهای آتی ایجاد کند.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از رادیو صدای روسیه، "رجب صفراف" مدیر کل مرکز مطالعه ایران معاصر در مسکو در این رابطه چنین گفت: "خود حقیقت آغاز مذاکرات بسیار مثبت است و امیدواری معینی بوجود می آورد. در دوره ای که گفتگوها متوقف شده بود طرفین امکان بررسی مواضع یکدیگر را داشتند. آغاز گفتگوها گواه آن است که طرفین از موقعیت بوجود آمده نگران هستند، گرچه از مواضع ابتدائی خود صرف نظر نمی کنند. من امیدوار به آن هستم که مباحثات در ژنو نه جنبه ظاهری بلکه جنبه سازنده را داشته باشد."

رجب صفراف در ادامه سخنان خود گفت: اوضاع در منطقه خاور نزدیک و میانه تا اندازه زیادی وابسته به نتایج این مذاکرات است. البته، خیلی ها امیدوارند که روند ادامه یافته مذاکرات نتایج مثبت مشخصی به بار آورد.
 
پروفسور ولادیمیر ساژین خاورشناس روسیه نیز گفت:"تعیین دستور روز گفتگوهای کنونی به یک نکته بسیار مهم مبدل شد. چرا این مسئله دارای اهمیت فراوانی است. بدین علت که برخوردهای طرفین نسبت به موضوعاتی که باید در جریان  گفتگوها به بحث گذاشته شود، با هم مشابه نیستند. تهران درصدد است مسائل عمومی امنیت جهانی و منطقه ای را مورد بحث و مذاکره قرار بدهد و اما توجه گروه شش بطورعمده روی برنامه هسته ای ایران متمرکز شده است ."
 
خاورشناس روسیه در ادامه سخنان خود گفت: "اما حتی در رابطه با این مسئله بسیار دشوار، نکاتی وجود دارد که موجب  نگرانی شورای امنیت و یا آژانس بین المللی انرژی اتمی نمی شود. منظورم انرژی مسالمت آمیز هسته ای است، و نیروگاه  اتمی بوشهر که با کمک روسیه احداث شده است، یکی از نمونه ها در این جهت است. در رابطه با راکتور تحقیقات هسته ای تهران، یک سلسله از مسائل وجود دارد، ولی همه این مسائل قابل حل است."
 
با این حال، به گفته ولادیمیر ساژین، نقشه های ایران در جهت ایجاد موسسات صنعتی برای غنی سازی اورانیوم و تولید  پلوتونیوم در راکتور آب سنگین اراک با واکنش منفی آژانس بین المللی انرژی اتمی و شورای امنیت روبرو شده و مذاکره کنندگان در این مورد مواضع مختلف و حتی متناقضی از خود نشان می دهند.
 
صفراف می گوید: مهم آنست که طرفین نه فقط در مذاکرات کنونی بلکه در مذاکرات آینده آمادگی برای سازش را از خود نشان  بدهند. تهران می تواند تا حد معینی به گذشت تن در بدهد، اما وقتی که مسائل مربوط به مناقع امنیتی آن و نیز به رشد و توسعه بعدی و حق حاکمیت این کشور مطرح می شود، ایران فورا از حصول مصالحه طفره می رود.
 
رجب صفراف گفت :"در این شرایط طرفین باید توجه خود متوجه وجوه مشترکی بسازند تا به سازش و نتیجه مشخصی  برسند."
 
بعقیده ولادیمیر ساژین خاورشناس روسیه، حصول مصالحه درباره مسائل حاد مربوط  به غنی سازی اورانیوم در ایران در آینده نزدیکی غیر ممکن  است.
 
وی گفت:"اما حتی به شرطی که مذاکرات ژنو به نتیجه محسوسی نرسیده باشد، نتیجه منفی نیز فایده معینی به بارخواهد آورد، چون با تکیه به آن، طرفهای ذینفع خواهند توانست این گفتگو ها را به یک مکانیسم دائمی مبدل کرده و بوسیله آن، راه  بسوی دستیابی به هدف عمده یعنی از میان برداشتن همه مسائل نگرانی آور در رابطه با برنامه هسته ای ایران را پیدا  کنند. بدین ترتیب، مذاکرات ژنو فقط در حکم آغاز است."