به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندان موسسه تحقیقات ساوت وست در کلورادو کشف کردند که یک ماه بسیار بزرگ در 5/4 میلیارد سال قبل به سیاره زحل نزدیک شده و اول نیروهای جزر و مد سیاره، لایه خارجی یخی این ماه را پاره کردند، سپس هسته سنگی ماه در ادامه برخورد با سیاره غول پیکر زحل منهدم شد.
به گفته این سیاره شناسان به سرپرستی "رابین کانوپ" که نتایج تحقیقات خود را در مجله علمی نیچر منتشر کرده اند، ابعاد این ماه با ابعاد تیتان، بزرگترین قمر زحل قابل قیاس بوده و قطر آن به بیش از 5 هزار کیلومتر می رسیده است.
بنابراین یخهایی که امروز حدود 95 درصد از حلقه های زحل را می سازند یخهایی هستند که از شکافته شدن لایه یخی این ماه بزرگ به دست آمده و در همان زمان با ذرات گرد و غبار و خرده شهاب سنگهای کوچک مخلوط شده اند.
براساس گزارش اسپیس، در ابتدا حلقه های زحل کاملا از یخ تشکیل شده بودند که یک بدشکلی واقعی در منظومه شمسی به شمار می رفته است. در حقیقت در این منظومه، بیشتر اجرام آسمانی ترکیبی از سنگ و یخ هستند. این محققان برای تائید این فرضیه خود از کاوشگر کاسینی استفاده خواهند کرد.
این کاوشگر که حاصل همکاری آژانسهای فضایی اروپا و آمریکا است در ماموریت جدید خود جرم فعلی حلقه ها را اندازه گیری خواهد کرد و سپس به صورت غیرمستقیم میزان ناخالصی حلقه ها را محاسبه کرده و به این ترتیب به سن این حلقه ها خواهد رسید.
حلقه های زحل
مدل شکافته شدن ماه غول پیکر نزدیک به زحل