فیلسوف برجسته معاصر با اشاره به اینکه مهمترین دغدغه او در زبانشناسی تعیین و مشخص کردن تعامل و نسبت میان مؤلفه‌های ژنتیکی زبان با داده‌های بیرونی و قانون طبیعی است، گفت: در برخی حوزه‌های زبانشناسی پیشرفتهای خوبی حاصل شده است.

دکتر نوام چامسکی زبانشناس معاصر و استاد بازنشسته دانشگاه ام.آی.تی آمریکا در مورد اینکه مهمترین دلایل و انگیزه‌های او برای ورود به حوزه علوم انسانی چه بوده به خبرنگار مهر گفت: هیچ چیز غیر از علایق شخصی نمی‌تواند دلیلی بهتر برای ورود افرد به حوزه مطالعاتی خود باشد.

وی تصریح کرد: بنده به معنای واقعی وارد رشته‌ای خاص نشده‌ام. در واقع وقتی وارد دانشگاه شدم حوزه‌ای را به طور مشخص بررسی کردم. اما بنده خوشحال از این بودم که می‌توانم حوزه‌های فکری و مطالعاتی خود را که دربردارنده علایقم است پیگیری کنم. این علایق هنوز هم از سوی دنبال می‌شوند و مورد توجه هستند.

چامسکی در مورد اینکه مهمترین پرسش او در حوزه علوم چیست تصریح کرد: مهترین پرسش و دغدغه من تعیین ماهیت ظرفیت استفاده از زبان است. به عبارت دیگر پرسش این است که چگونه زبان در افراد رشد و گسترش می‌یابد.

وی افزود: تعیین و مشخص کردن تعامل و نسبت میان مؤلفه‌ها و فاکتورهای ژنتیکی با داده‌های بیرونی (خارجی) و قانون طبیعت مهترین مسئله بنده در حوزه مطالعاتی زبانشناسی است. زبان چگونه گسترش و توسعه پیدا می‌کند و چگونه می‌توان از آن استفاده خلاقانه کرد و چگونه می‌توان از زبان استفاده بی طرفانه کرد سؤالات مهم حوزه زبانشناسی هستند.

چامسکی تصریح کرد: هر کدام از این سؤالات دربردارنده نکات مهم و اساسی هستند که برای پاسخگویی به آنها باید سؤالات زیادی پاسخ داده شوند.

وی تأکید کرد: در مورد برخی از این سؤالات که حوزه‌های مشخصی را به خود اختصاص می‌دهند پیشرفتهای خوبی حاصل شده است.