با نگاهی به حوادث دو ماه اخیر در انگلیس می توان دریافت که مردم از سیاست های دولت به ستوه آمده اند و از طریق برپایی تظاهرات های ضد دولتی اعتراض خود را به عملکرد "دیوید کامرون" نخست وزیر نشان می دهند که البته در نتیجه آن بسیاری از فعالان صلح و دانشجویان با پلیس درگیر شده و بازداشت شدند.
از سوی دیگر برپایی تظاهرات های ضد دولتی بر افزایش بدبینی ها درباره آینده انگلیس به لحاظ اقتصادی و استراتژی این کشور در زمینه سیاست خارجی تاکید دارد، چنانچه نظرسنجی روزنامه تایمز در روز دوشنبه نشان داد دو سوم انگلیسی ها بر این باورند اوضاع اقتصادی کشورشان در سال 2011 در پی طرح دولت برای کاهش کسری بودجه بدتر خواهد شد.
بر اساس این گزارش دولت انگلیس در ماه اکتبر از تصمیم خود برای کاهش شدید هزینه ها در 10 سال آینده با هدف حذف کسری 154.7 میلیارد پوندی (238 میلیارد دلاری) خبر داد.
نظرسنجی تایمز نشان داد که 38 درصد از انگلیسی برای پرداخت مالیات های خود در زمان مقرر تلاش می کنند.
همچنین از هر پنج انگلیسی یک نفر اعلام کرد که در پی تصمیم دولت برای کاهش هزینه ها دست به تظاهرات خواهد زد. همچنین از هر 10انگلیسی 7 نفر معتقدند که تظاهرات ضد دولتی می تواند مفید و کارآمد باشد.
در همین حال "مارک سرووتکا" دبیرکل اتحادیه خدمات دولتی و تجاری در انگلیس (PCSU) اخیرا در جمع معترضین در مرکز لندن خواستار برپایی تظاهرات علیه کاهش بودجه دولت شد و گفت: اعتصاب در انگلیس غیرقابل اجتناب است و برپایی اعتصاب های گسترده بهترین روش برای نشان دادن اعتراض به سیاست های دولت است.
البته موضوع افزایش شهریه دانشگاهها باعث برانگیخته شدن خشم انگلیسی ها از سیاست های "دیوید کامرون" نخست وزیر شده است، چنانچه در چهارم آذر ماه هزاران دانشجوی معترض روانه خیابانهای لندن شده و خواستار عدم افزایش هزینه های تحصیلی شدند.
بر این اساس بیش از 10 هزار دانشجو با راهپیمایی در خیابانهای لندن ضمن سردادن شعارهایی با نیروهای پلیس درگیر شدند. این در حالی بود که برخلاف تظاهرات پیشین، پلیس لندن این بار با نفرات و تجهیزات بیشتر به رویارویی با دانشجویان آمده بود.
مخالفان طرح افزایش شهریه دانشگاهها که از سوی حزب محافظه کار ارائه و تصویب شد، از "نیک کلگ" معاون نخست وزیر و رهبر حزب لیبرال دموکرات خواسته بودند از حمایت دیوید کامرون در این زمینه خودداری کند.
بر این اساس هزینه تحصیل در رشته های مختلف دانشگاهی نزدیک به سه برابر یعنی بیش از 14 هزار دلار شده و بودجه دانشگاه ها نیز کاهش می یابد. البته مردم انگلیس تنها معترض به افزایش شهریه دانشگاهها نیستند و بیش از نیمی از مردم این کشور از سیاست های جنگ طلبانه دولت خسته شده اند و خواستار خروج نظامیان از افغانستان هستند.
در همین حال نظرسنجی اخیر موسسه "آنگس رید" نشان داد: تنها 33 درصد از مردم انگلیس حامی جنگ افغانستان هستند، درحالیکه 57 درصد دیگر مخالف این جنگ می باشند. بر اساس این نظرسنجی 54 درصد از انگلیسی ها بر این باورند که دولت در اعزام نظامیان به افغانستان اشتباه کرد. همچنین تنها 7 درصد از مردم بریتانیا نسبت به پیروزی آشکار نیروهای آمریکایی و همپیمان در این کشور جنگ زده ابراز خوشبینی کردند و 31 درصد از انگلیسی ها اعلام کردند که ایالات متحده با پیروز شدن در جریان مذاکرات با طالبان باعث کمرنگ شدن نقش شبه نظامیان در افغانستان می شود.
از سوی دیگر در حالی که اعضای پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) 29 آبان ماه برای تعیین راهبرد آینده این پیمان در جنگ افغانستان در شهر لیسبون گردهم آمدند، بیش از 10 هزار تن از فعالان صلح پس از راهپیمایی در منطقه هاید پارک در مرکز لندن مخالفت خود را با کشتار مردم افغانستان اعلام کردند.
به گفته "اندرو بورگین" سخنگوی "ائتلاف جنگ را متوقف کنید" این راهپیمایی بسیار تاثیر گذار بوده و بیشتر شرکت کنندگان در آن را جوانان حدود 20 سال تشکیل داده بودند.
البته باید به این نکته مهم اشاره کرد انگلیس درحالی خود را گرفتار جنگ افغانستان کرد که آمادگی لازم را برای مبارزه علیه طالبان نداشته و تنها به خواست آمریکا برای حمایت از عملیات های ناتو در این کشور جنگ زده پاسخ مثبت داد که این موضوع بار دیگر بر توسعه دامنه جنگ طلبی بریتانیا تاکید کرد.