ساری - خبرگزاری مهر: فرمانده گروه تفحص لشگر 31 عاشورا با تاکید بر ترویج ارزش های ایثار و شهادت در جامعه اسلامی اظهار داشت: وصیت نامه های شهدا درس زندگی برای آیندگان است.

به گزارش خبرنگار مهر، سردار رحیم صارمی شامگاه جمعه در چهاردهمین سالگرد شهادت جانباز رشید اسلام حاج سید مجتبی علمدار در مسجد دهقانزاده ساری افزود: شهدای انقلاب و دفاع مقدس اهل کمالات بوده و زندگی آنان سراسر عشق و معنویت بوده است.

وی خاطر نشان کرد: عشق به اهل بیت عصمت و طهارت خصوصا امام حسین(ع) خصوصیت و شاخصه بارز شهدای اسلام، انقلاب و دفاع مقدس بوده است.
 
صارمی با بیان خاطراتی از دوران دفاع مقدس و زمان تفحص تصریح کرد: شهدای واقعی اسلام بیشتر اوقات شبانه روز به راز و نیاز با معبود پرداخته و هرگز دنبال تجملات دنیایی نبودند.
 
همسنگر شهیدان باکری با بیان اینکه مبنا و اصول اساسی وصیت نامه شهدا بر پایه زندگانی و سیره امام حسین (ع) است یادآور شد: مطالعه وصیت نامه شهدای شاخص سبب ارتقای عمق بینش و بصیرت آحاد جامعه خصوصا جوانان می شود.
 
وی با اشاره به اینکه شهدا هیچگاه نماز اول وقت و راز و نیاز را غفلت نمی کردند افزود: راه و روش زندگی از طریق مطالعه سیره و وصیت نامه شهداء به جامعه شناسانده می شود.
 
صارمی با بیان اینکه در ترویج فرهنگ ایثار و شهادت ملت همواره از مسئولان پیشگام تر است اظهار داشت: حضور در مشهد شهدای شلمچه و راهیان نور برای فرزندان شهدا الهام بخش است.
 
به گزارش مهر، شهید سید مجتبی علمدار در تاریخ 11 دی ماه 45 هنگام اذان صبح در یک خانواده متدین و مذهبی در شهرستان ساری به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی را در مدرسه­ حشمت داوری سابق و راهنمایی را در مدرسه­ نیما سابق ادامه داد و وارد هنرستان شهید خیری­مقدم شد.
 
در سال دوم از هنرستان ترک تحصیل و در تاریخ 30 اردیبهشت 67 در سن 17 سالگی وارد بسیج شد. در پادگان منجیل آموزش دید و بعد از چندی به کردستان و اهواز و هفت تپه منتقل شد.
 
سیّد، فرمانده گروهان سلمان از گردان مسلم بود. او در تاریخ 17 تیرماه 66 ملبس به لباس سپاه شد و بعد از عملیات کربلای پنج ضمن حضور در اکثر عملیات ها چند بار مجروح شد و بعد از اتمام جنگ، در واحد طرح و عملیات لشکر 25 کربلای ساری مشغول به خدمت شد.
 
شهید علمدار، علاوه بر اینکه مسئولیت تربیت لشکر را بر عهده داشت، به عنوان عضو اصلی هیئت رهروان حضرت امام (ره) ایفای وظیفه می کرد.
 
او مداح اهل بیت (ع) بود و با صدای حزین خود مظلومیت اهل بیت (ع) را فریاد می کرد. سید مجتبی در تاریخ 11 دی ماه 75 در حالی که تاریخ شهادت خود را تعیین کرده بود، هنگام اذان مغرب به سوی معبود خود شتافت.