به گزارش خبرنگار مهر، نمایشگاه خانوادگی سینایی عصر روز گذشته، 10 دی در نگارخانه راه ابریشم آغاز به کار کرد. خسرو سینایی، کارگردان با یک ویدیوآرت با عنوان "شرح حال" در نمایشگاه شرکت کرده بود.
وی در بروشور نصب شده در کنار اثر نوشته بود: شرح حال را بیش از 40 سال قبل براساس مجسمه های آهنی دوست هنرمندم، ژازه طباطبایی ساختم و دوستش دارم چون تا امروز نمادی است از آهنی شدن آزاده ها در چنگال موجودات آهنی.
همچنین در بخشی از این نمایشگاه اثری مشترک از گیزلا وارگا سینایی و فرح اصولی با نام "درآن جهان که منم" به نمایش درآمده و نام نمایشگاه نیز از همین تابلو گرفته شده بود. دو نقاش در مورد دلیل الهام گرفتن از اشعار مولانا نوشته بودند: ملکه زمان، از نقاشی می خواهد صورت مولانا را تصویر کند.
آنها در ادامه این نوشته آورده اند: نقاش قلم بدست می گیرد، به چهره شاعر نگاهی می اندازد و بر کاغذ چهره ای به غایت زیبا نقش می کند اما وقتی دوباره مولانا را نگاه می کند، در مقابل خود صورتی دیگر می بیند و بر کاغذی دیگر صورتی تازه آغاز می کند.
در بخش دیگری از این شرح آمده است: پس از اتمام کار وقتی نقاش به صورت شاعر نگاه می کند، چهره ای دیگر درنظرش جلوه می کند. به همین ترتیب صورت های زیادی را در هم نقش می کند اما هربار چهره شاعر دگرگون می شود. نهایتا نقاش متحیر می ماند و قلم ها را می شکند.
گیزلا سینایی و فرح اصولی داستان تابلوی خود را اینگونه ادامه داده اند: مولانا در جواب این اتفاق غزلی می سراید که با این ابیات آغاز می شود: وه چه بی رنگ و بی نشان که منم/ کی ببیند مرا چنان که منم.
سپس در پایان این متن آمده است: دو هنرمند از شرق و غرب با الهام از ابیات این غزل نقاشی مشترکی را از دو جهان تجربه کردند. از تلفیق آن دو جهان، جهان سومی پدیدار می شود که مکان و ماوای خالقان این اثر است.
اما به غیر از این تابلوی مشترک، گیزلا سینایی با 11 اثر از مجموعه های سفر، مادر و....در این نمایشگاه حضور داشت. یکی دیگر از کارهای وی تابلویی بزرگ با پس زمینه آجری رنگ بود که مانند بیشتر آثارش از گل و مرغ تشکیل شده و "خانواده بزرگ" نام داشت.
در میان این تابلو اناری قرار داشت که در اطراف آن مرغ هایی در ابعاد مختلف دیده می شدند. خودش در تشریح این تابلو گفت که هریک از مرغ ها نماد اعضای خانواده سینایی هستند.
یکی دیگر از آثار گیزلا سینایی نیز "لباس طلسمی" نام داشت که لباسی روی بند بود و نوشته ها و تمثال های مختلفی روی آن نقش بسته بودند.
فرح اصولی، دیگر نقاش این خانواده با 11 اثر کوچک و بزرگ از دیگر حاضران نمایشگاه بود. آثار وی با عنوان های پرنده، تبار، باغچه، خاک، طغیان و..ارائه شده بودند. نگاه همیشگی وی که الهام از نگارگری ایرانی است در بیشتر این مجموعه ها وجود داشت.
یاسمین سینایی، مجسمه ساز هم در امتداد کارهای پیشین خود با یکی از فرشتگانش در نمایشگاه شرکت کرده بود . این اثر "آرزوی پرواز" نام داشت و فرشته ای نشسته روی زمین را به تصویر کشیده بود که در پشت آن یک تابلوی خاکستری و در روبرویش یک قفس آهنی قرار داشت.
یاسیمن سینایی در توصیف مجسمه اش نوشته بود: چند سالی است فرشتگان درونم را در قفس محبوس کرده ام. آنها را به سوگند نشانده ام و بال پروازشان را با میخ هایی بزرگ به سقف کوبیده ام. زمزمه کنان آواز سکوتشان را در گوشم خواندم و با آنها هم آواز شدم.
وی افزوده است: وقت آن است تا درب قفس را برایشان بگشایم. با سپیدی رنگ مرهمی بر بال های زخمی شان بگذارم تا با آواز، پروازشان را تجربه کنند.
سمیرا سینایی که راه پدرش را در پیش گرفته و بیشتر در زمنیه فیلم و تئاتر فعالیت می کند، علاوه بر یک تابوی نقاشی برگرفته از چهره خودش ویدیوآرتی را به نمایش گداشته بود که "پرچم های دو وطنم" نام داشت.
در بخش های یگری از این نمایشگاه عکس هایی از آلما و سام سینایی که بیشتر برگرفته از طبیعت بودند، به نمایش گذاشته شده و در کنار آن مسیح پارسایی به عنوان نوه خانواده ویدیئوآرت سه دقیقه ای را به معرض دید عموم گذاشته بود.
وی درباره اثرش توضیح داده بود: پاییز بود. چشم هایم را بسته بودم و به تصویرم در آینه نگاه می کردم. پنجره بود و من و دلتنگی هایم. گوشهایم بود، صدایم و دلتنگی هایم. تصویرم و دلتنگی هایم. پایان پاییز شد. چشم هایم را باز کردم و تصویر تو را دیدم. پنجره ای بود و تو. گوشهایم بود و صدای تو. چشم هایم بود و تصویر تو. پایان پاییز مرگ تصویر من بود.
این نمایشگاه از تاریخ 10 تا 28 دی ماه به مدت سه هفته دایر خواهد بود و علاقه مندان می‌توانند از شنبه تا چهارشنبه ازساعت 3 تا 7 شب و جمعه‌ها 4 تا 8 شب از این آثار در نگارخانه راه ابریشم واقع در خیابان فرمانیه ( بلوار لواسانی )، شماره 103 دیدن کنند. ارزان ترین اثر نمایشگاه 150 هزار تومان و گران ترین آنها 4 میلیون و 500 هزار تومان قیمت دارند.