استاد فلسفه دانشگاه میشیگان با اشاره به اینکه اصطلاح "اصیل بودن" برای تفکر مناقشه‌آمیز است گفت: اصیل بودن در جایی مطرح می‌شود که میان ارزشهای فرهنگی جوامع گوناگون تفاوت قائل شده و ارزش فرهنگ خودی را برتر از ارزش فرهنگی دیگری بدانیم.

دکتر الیزابت اندرسون استاد فلسفه و مطالعات زنان در دانشکده جان رالز دانشگاه میشیگان در مورد تعریف تفکر اصیل و شاخصهای آن به خبرنگار مهر گفت: اصطلاح "اصیل بودن" مورد مناقشه است و جای بحث و گفتگو دارد.

اندرسون با اشاره به اینکه استفاده زیادی از این اصطلاح و واژه نمی کند، گفت: علت عدم استفاده زیاد از این واژه توسط من این است که اغلب افراد از این واژه برای تأکید روی استانداردهای خارجی خلوص فرهنگی و وفاداری به آنچه که می گویند استفاده می کنند؛ گویی به نوعی ملزم هستند از اقتباس یا توسعه و بسط اندیشه هایی که از خارج از فرهنگ خود نشأت می گیرد پرهیز کنند.

وی با اشاره به اینکه این مفهوم توسط مردم اغلب برای تقویت استانداردها و هنجارهای مشخص بیرونی در یک فرهنگ خاص به کار برده می‌شود، گفت: به عبارت دیگر در این معنا اصیل بودن به هر آنچه در فرهنگ خودی وجود دارد اطلاق می‌شود و هر آنچه خارج از فرهنگ محل زیست و اقامت افراد وارد آن فرهنگ می‌شود "غیراصیل" خواهد بود.

اندرسون تأکید کرد: معتقدم اهمیتی ندارد که یک ایده از کجا آمده است و منشأ آن کجاست اگر حتی یک ایده به اجبار تحمیل شود افراد در پذیرش آن ایده و بسط آن بدون اینکه مسئول غیر اصیل بودن آن باشند مختار هستند.

مؤلف "ضرورت یکپارچگی" یادآور شد: اما اگر تفکر اصیل را به معنای همه نوع تفکر بکار بریم در این صورت تفکر جعلی و غیراصیل نخواهیم داشت. در این صورت شخص چیزی برای اظهار خود در مقابل دیگران بیان نخواهد کرد.

وی یادآور شد: شک نیست در این صورت اشخاص نیاز به ارائه تصویری از خود در برابر تصویری که دیگران از او دارند، ندارد. همچنین اگر اصیل بودن به معنای همه چیز باشد در این صورت افراد نیاز ندارند خود را  با انتظاراتی منطبق سازند که دیگران از آنها دارند .