شک نیست مجری هر برنامه باید در ارتباط با موضوع برنامه ای که اجرای آن را به عهده گرفته اطلاعات دقیق و عمیق داشته باشد تا بتواند ارتباط مناسب و مؤثری با مخاطب و میهمانان برنامه برقرار و بعبارت ساده، برنامه را بخوبی هدایت و پیش ببرد.
این ضرورت در بسیاری از برنامه‌ها از جمله ورزشی و علمی، هرچند با شدت و ضعف مورد توجه است، اما این مهم در برخی برنامه ها بویژه برنامه های مناسبتی و مذهبی مغفول واقع شده است .
مجریان اینگونه برنامه ها از اطلاعات و معلومات بسیار ضعیفی برخوردار بوده، قدرت ارتباط با مخاطب را نداشته و اغلب مطالب خود را از روی نوشته به صورتی ضعیف و تصنعی به اطلاع مخاطب می رسانند.
گاهی اطلاعات برخی مجریان چنان ضعیف است، گفتار اندکشان در برنامه، بی محتوا و بی سرو ته است که البته بنظر می رسد این گروه گمان می کنند کسی متوجه حرفهای پرت آنها نمی شود .
سطح سواد و معلومات تخصصی برای مجری برنامه ای مذهبی در رسانه ای که بعنوان رسانه فراگیر و تأثیرگذار شناخته شده و رسالت اعتلای معرفت دینی مخاطبان را برعهده دارد، ضرورتی است که نمی توان و نباید به سادگی از کنار آن گذشت.
بنظر می رسد در بسیاری موارد از آنجا که برنامه کارشناس و میهمانی دارد که بحث تخصصی را پیش می برد، توجه به قابلیتهای مجری نادیده گرفته می شود .
به همین دلیل نیز گاه دیده می شود مجری تنها شنونده ای است که سؤالات از قبل تعیین شده را مطرح و قدرت همراهی با کارشناس برنامه را ندارد. این همراهی به معنای آن نیست که مجری نیز به مانند یک کارشناس اطلاعات تخصصی داشته باشد، منظور این است که بحث را بخوبی درک کرده، همراه بوده و برنامه را از حالت کلی گویی یکطرفه، به طرح مباحث جزئی تر و ناشناخته که کمتر به آنها پرداخته می شود کشانده، تعاملی اثرگذار برقرار شود .
در برنامه های فاقد کارشناس نیز که مجری به تنهایی اجرای برنامه مناسبتی را برعهده دارد که این برنامه گرایشهای مختلفی چون مسابقه دارد، مجری که ناگزیر به صحبت است، متن از پیش تعیین شده را یا از رو می خواند و یا حفظ کرده و تلاش می کرد با احساسی تصنعی، نه برگرفته از اعماق وجود، بیان کند .
شک نیست چنین بیانی نمی تواند مخاطب را جذب و در آن اثرگذار باشد .
همینطور که یک برنامه ورزشی باید مجری داشته باشد که از تمام زیر و بم‌های ورزشهای مختلف مطلع باشد، برنامه های مناسبتی نیز باید چنین ویژگی را داشته باشند، حتی با حساسیت و جدیت بیشتر.
اما بنظر می رسد مظلومیت دینی و فرهنگی منحصر به حوزه و بحث خاصی نیست و برنامه سازان تلویزیون نیز دقت و جدیتی را که برای انتخاب عوامل برنامه های مختلف به کار می گیرند، برای برنامه های مذهبی و دینی نداشته و آن را چندان جدی تلقی نمی کنند.