یک روزنامه آلمانی با تاکید بر اینکه نظامهای سلطنتی در قرن بیست و یک دیگر نمی توانند با سرکوبگری کار خود را از پیش ببرند، با تاکید بر اینکه غرب باید موضع خود در برابر حاکمان مستبد عرب را تغییر دهد نوشت: مصر هم گام در مسیر انقلاب تونس گذاشته است.

به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه "فرانکفورتر آلگماینه" در تحلیلی نوشت : اعتراض کنندگان در مصر در همان مسیری قدم گذاشته اند که مردم تونس چندی پیش وارد آن شدند. غرب که تا به حال نگران پایداری اوضاع منطقه بوده است باید موضع خود را نسبت به حاکمان سابق عرب تغییر دهد.

در ادامه این پرسش مطرح شده است که آیا سقوط دیکتاتور تونس تاثیر دومینویی است که در جهان عرب به وقوع پیوسته است؟ در هر صورت اعتراضات گسترده در مصر با اعتراضات مردمی در تونس در ارتباط بوده و از آن الهام گرفته است.

نویسنده در ادامه با تاکید بر اینکه اعتراضات مردمی در مصر از بزرگترین مخالفتهای مردمی در منطقه است که علیه حسنی مبارک رئیس جمهوری مستبد این کشور شکل گرفته است نوشت: آنچه  در حال حاضر در کشورهای حاشیه جنوب مدیترانه و در همسایگی با کشورهای اروپایی در حال رخ دادن است در کنار حدس و گمانها درباره احتمال سرایت این وقایع به بقیه نقاط، مسئله موضع غرب در قبال این جریانها، روابطش با حاکمان مستبد جهان عرب و نفوذ غرب روی مسائل این منطقه را نیز پیش می کشد.

در جریانهای انقلاب تونس،ف سارکوزی رئیس جمهوری فرانسه عملا اعتراف کرد که کشورش مدت طولانی در مسیر نادرستی قرار داشته است و شرایط را اشتباه ارزیابی کرده است. البته وی تنها سیاستمدار غربی نبود که چنین اظهار نظری داشت. دیگران نیز از عظمت اعتراضات اجتماعی و سیاسی در جهان عرب غافلگیر شده بودند.

در این میان بعد از اعتراضات در مصر در درجه اول این آمریکا بود که فشنگ هایی را شلیک کرد که در هاله ای از نفاق و دوگانگی مخفی شده بود. از نظر آمریکا مصر یک کشور میانه رو است که در اختلافات خاورمیانه ای موکل پیشرفتهای سیاسی و نظامی آمریکا و از متحدان ایالات متحده در مبارزه با تروریسم محسوب می شده و توریست های آمریکایی بی شماری از این کشور دیدار می کرده اند.

از طرفی واشنگتن از قانون اساسی مصر و چهره رژیم حاکم بر آن بی اطلاع نبوده است. در عین حال واشنگتن اعلام کرده است که حکومت مصر اعتراضات مردمی را سرکوب نکند. وزیر امور خارجه آمریکا نیز به زعم خود حکومت در قاهره را تثبیت شده ارزیابی و اعلام کرده که این حکومت پاسخی برای علایق و نیازهای ملت مصر خواهد یافت.

نویسنده در بخش دیگری از این مطلب خاطر نشان کرد که پایان کار سیاسی و سقوط دیکتاتور تونس، بن علی نشان داد که در قرن بیست و یک، نظام سلطه در طولانی مدت نمی تواند با سرکوبگری به کار خود ادامه دهد.