به گزارش خبرنگار مهر، نشست نقد و بررسی فیلم "خانه امن است" با حضور ناصر رفائی کارگردان، علیرضا جوادپور طراح گریم، بابک کریمی طراح صحنه و لباس، فرزاد جودت مدیر فیلمبرداری، علی تقی پور تهیه کننده، امیر بکان آهنگساز، محمد مختاری صدابردار، المیرا ژیان فر و طهماسب صلح جو منتقد سینما برگزار شد.
در ابتدای این نشست، طهماسب صلح جو با اشاره به این که یکی از ویژگی‌های کارهای رفائی، ساخت کارهای پربازیگر است در ارتباط با طراحی صحنه و لباس فیلم و این موضوع که در زمان جنگ لوله کشی گاز وجود داشته است یا خیر، گفت: جنگ هشت سال طول کشید و تا سال 68 ادامه داشت. اما از همان سال‌های اولیه جنگ به سرعت لوله کشی گاز شروع شده بود و ما نیز هیچ زمان مشخصی را برای فیلم تعیین نکرده‌ایم.
در ادامه این نشست، یکی از حاضران پرداختن به بچه‌های بهزیستی را از وجه منفی مورد انتقاد قرار داد که رفائی در جواب عنوان کرد:نگاه کسی که فکر می‌کند خوابگاه بچه‌های بهزیستی وجه منفی دارد، برای من عجیب است در حالی که ما از یک قشر واقعی اجتماع داریم صحبت می‌کنیم و کسانی را نشان داده‌ایم که در جنگ به حساب نیامدند و تنها یادگاری آنها در پیچ شمیران چند عکس از بچه‌های بهزیستی است.
وی ادامه داد: اگر کسی به این موضوع منفی نگاه کند به من بر می‌خورد. در مورد زیر سوال رفتن مقاومت مردم ایران نیز خواهش می‌کنم کسی که این سئوال را مطرح کرد یک مقدار در مورد سئوالش بیشتر فکر کند چرا که پرداختن به بچه‌های بهزیستی زیر سوال بردن مقاومت ایران نیست.
در ادامه این نشست، رفائی درباره کش‌دار بودن برخی از سکانس‌های فیلم گفت: در فیلم میزانسن‌هایی داشتیم که دوربین به صورت تک برداشت روی بازیگران حرکت می‌کند. فکر می‌کنم به دلیل تعداد بازیگران کش‌دار شده است که این را هم می‌پذیرم، اما من می‌خواستم حتما چهره همه بازیگرانم دیده شود و این مسئله برایم مهم بود.
امیر بکان در باره موسیقی "خانه امن است" بیان کرد:موسیقی این فیلم اصل است. ما برای هر کدام از شخصیت ها انگاره‌هایی را در نظر گرفتیم که کامل شنیده نمی‌شدند و در نهایت، والس آخر فیلم را به صورت کامل می‌شنویم.
کارگردان فیلم درباره تعریف خود از سینمای دفاع مقدس گفت:نوجوانان این فیلم دقیقا سن من را در همان سال ها دارند و احساس کردم در این بخش سینمای دفاع مقدس تاکنون به حاشیه‌های جنگ و تصویر کردن مردم نپرداخته است. البته هر چیزی که در این فیلم دیده می‌شود، تلاش شده است تا بازسازی فضای واقعی آن سال‌ها باشد.
درادامه محمد مختاری صدابردار "خانه امن است" نیز با انتقاد از شرایط بسیار بد پخش صدای فیلم در سالن برج میلاد افزود: صدابرداری این فیلم بسیار سخت بود و ما در بیشتر مواقع با دو بوم کار را می‌گرفتیم که در بیشتر مواقع خودم نیز بوم دست می‌گرفتم. اما من با این امید به این سالن آمدم که صدای خوبی را بشنوم اما اینگونه نبود و توقع بیشتری از سالن برج میلاد می‌رود. من احساس می‌کنم هنوز در این سینما به صدا توجهی نمی‌شود و ما صدابرداران دائما باید برای کیفیت صدای فیلم مان استرس داشته باشیم.
علی تقی پور تهیه کننده این فیلم درباره پیش بینی از میزان موفقیت فیلم در اکران عمومی گفت: ما از این گونه فیلم‌ها دوست داریم و حالا اگر مورد پسند دوستان نیست، نمی‌دانم باید چکار کنیم. در آینده بازهم از این نوع فیلم‌ها می‌سازیم. دوستان را تشویق می‌کنیم لوله‌های گاز را نبینند و اصل را نگاه کنند. این فیلم مخاطب خاص خودش را دارد و از اول هم دنبال مخاطب عام نبودیم.