به گزارش خبرگزاری مهر، "ژول ورن" برای خیلی ها فردی فراتر از یک نویسنده داستانهای علمی و تخیلی است، او فردی است که تخیلات بسیاری از کودکان و نوجوانان را پر و بال داده است، کودکانی که در دوران بزرگسالی توانستند رویاهای ژول ورن را به واقعیت تبدیل کرده و آنچه وی در کتابهایش متصور شده بود را در قالب فیزیکی مجسم کنند.
هیچکس نمی تواند منکر این موضوع شود که پدر داستانهای علمی و تخیلی جهان در روند پیشبرد ابداعات علمی جهان تاثیر گذار بوده است، زیرا در حال حاضر اختراعات متعددی وجود دارند که ایده اصلی آنها از ذهن خلاق "ورن" برگرفته شده است.
نشنال جئوگرافیک تعدادی از ایده های وی که چندین دهه پس از مرگ وی منجر به اختراع ابزاری جدید و کاربردی شده است را معرفی کرده است:
زیردریایی های الکتریکی: ورن در یکی از مشهورترین رمانهای خود به نام "بیست هزار فرسنگ زیر دریا" یک زیردریایی الکتریکی را معرفی کرد. در این رمان شخصیت "کاپیتان نمو" در زیردریایی عظیم و الکتریکی زندگی می کرد گزینه ای که گوگل نیز به مناسبت تولد ورن برای تغییر طرح لوگوی خود از آن الهام گرفت.
در کنار ارگ بزرگ، اتاق غذا خوری رسمی و دیگر تزئینات تجملاتی که در این زیردریایی دیده می شد، زیردریایی "ناتیلوس" ژول ورن تفاوت چندانی با زیردریایی های مدرن امروزی ندارد، زیردریایی مانند Circa-1964 و زیردریایی سه سرنشینه آلوین که انرژی خود را از باطریهای اسیدی تامین می کند. ناتیلوس مانند آلوین کاملا الکتریکی بود، پدیده ای که در آن زمان قلمروی جادویی از علم به شمار می رفت.
زیردریایی آلوین
در کتاب بیست هزار فرسنگ زیر دریا، کاپیتان نمو الکتریسیته را "عاملی قدرتمند، مطیع، سریع و آسان که با هر نوع استفاده ای سازگار بوده و بر عرشه کشتی من حکمفرمایی می کند" توصیف کرده است.
اخبار تلویزیونی یا رادیویی: ژول ورن در کتابی به نام "در سال 2889" که در سال 1889 منتشر شد، برای روزنامه ها جایگزینی را معرفی می کند: روزنامه "Earth Chronicle" هر روز صبح به جای اینکه چاپ شود برای مشترکانش خوانده خواهد شد، مشترکانی که می توانند اخبار روز را از گفتگو با گزارشگران، سخنگوها و دانشمندان به دست آورند.
اولین مخابره خبر 30 سال پس از اینکه ورن آن را متصور شد رخ داد، یعنی در سال 1920 و اما اولین مخابره تلویزیونی خبر تا 28 سال پس از آن امکان پذیر نشد و در نهایت در سال 1974 میلیونها نفر توانستند خبر استعفای ریچارد نیکسون را در تلویزیون مشاهده کنند.
بادبانهای خورشیدی: در رمان علمی تخیلی "از زمین تا ماه" که ژول ورن آن را در سال 1865 نوشت، به فضاپیمایی نوری اشاره شده است، تکنولوژی که امروز نامی دیگر دارد: بادبانهای خورشیدی.
اتاقکهای ماه: ورن در همین رمان به ابزاری اشاره کرده است که امروزه با نام اتاقکهای ماه شناخته می شوند، چیزی مشابه کپسول مخروطی شکلی که در بالای راکت ناسا دیده می شود. وی در قالب داستان "از زمین تا ماه" موشکهایی را توصیف می کند که می توانند انسانها را به ماه انتقال دهند.
ورن در این کتاب سلاح بزرگی را توصیف کرده است که شلیک می شود و به انرژی دست پیدا می کند که می تواند دیوار گرانشی زمین را شکسته و از آن عبور کند.
آسمان نویسی: ژول ورن همیشه مشتاقانه ناظر جهان اطراف خود بود و یکی از زمینه هایی که مورد توجه او قرار داشت تبلیغات بود، در کتاب "در سال 2889" ورن تبلیغات اتمسفری را توضیح می دهد، پدیده ای مشابه آسمان نویسی که امروزه رواج دارد.
او در این مطلب نوشته است" همه به تبلیغات عظیمی که از ابرها بازتاب داده می شوند توجه می کنند، این تبلیغات به اندازه ای بزرگ اند که کل جمعیت یک شهر و یا یک کشور می توانند آن را ببینند." ورن با وجود شیفتگی خاصی که برای ماشینها و ابزارها از خود نشان می داد، هرگز دوره های مهندسی را پشت سر نگذاشته بود او تنها با افرادی مراوده داشت که به ابداعات علمی و اکتشاف علاقمند بودند.
ویدیو کنفرانس: ورن باز هم در کتاب "در سال 2889" تلفن تصویری را توصیف می کند که به نوعی پیش زمینه برای فناوری های ویدیو کنفرانسهای امروزی به شمار می رود، مشابه این تکنولوژی که در سال 2005 برای برقراری ارتباط میان دو خانواده در کره شمالی و جنوبی مورد استفاده قرار گرفت.
تلفن تصویری "ورن" انتقال تصاویر را با استفاده از آینه های حساسی که به کابلهایی اتصال داشتند امکان پذیر می کرد. این ایده یکی از اولین مرجع ها برای تلفن تصویری به شمار می رود. تخیلات ورن به شدت تحت تاثیر مجلات فنی و علمی زمان خود قرار داشت.
شوکر الکتریکی: موضوع محبوب ژول ورن خودروهای نقلیه بوده است، اما وی درباره سلاح های مختلفی که در دوره او وجود نداشتند نیز مطالبی نوشته است، برای مثال در بیست هزار فرسنگ زیر دریا وی از سلاحی صحبت می کند که شوکهای قدرتمند الکتریکی وارد می کند، سلاحی شبیه به شوکرهای برقی که در عصر حاضر وجود دارند.
ورن درباره این سلاح نوشته است: گلوله هایی که این سلاح شلیک می کند گلوله هایی عادی نیستند، بلکه مخزنهای کوچک شیشه ای هستند که توسط لایه ای فولادی پوشانده شده اند و وجود یک تکه سرب در آن، این گلوله ها را سنگین کرده است. آنها بطری های لید واقعی، ابزار قرن هجدهمی که برای ذخیره الکتریسیته ساکن استفاده می شد، هستند که انرژی الکتریکی با قدرتی بالا به آنها وارد شده و می تواند بزرگترین حیوانات را از پا دربیاورد.
فرود فضاپیما بر روی آب: در کتاب از زمین تا ماه، ورن فضاپیمایی را به تصویر کشیده است که در میان اقیانوس فرود می آید و مانند کپسول مرکوری بر روی آب شناور می شود.