به گزارش خبرنگار مهر در گرگان، علی اکبر اسفندیاری پیش از ظهر پنجشنبه در نشست این معاونت افزود: تغذیه بخش عظیمی از جمعیت گوسفندان کشور در بیشتر نقاط متکی به چرای مراتع است که باتوجه به کمبود و فقیر بودن مراتع و همچنین پائین بودن راندمان تولید و مدیریت گله داری، در عمل پرورش و نگهداری گوسفند صرفه اقتصادی نخواهد داشت.
وی اظهار داشت: از این رو ضرورت دارد برنامه ریزی صحیح و دقیق تری را جهت بهبود راندمان در صنعت پرورش گوسفند اتخاذ کرده و زمینه ارتقای تولید را متناسب با نیازهای داخلی و تقاضای بازار برای اقتصادی کردن حرفه مقدس گله داری فراهم کنیم.
اسفندیاری افزود: امروزه باید باور داشت که روشهای سنتی باید دیر یا زود جای خود را به روشهای مدرن بدهد و علاوه بر آن بهره گیری از ضایعات کشاورزی و باغات که برای مزارع پرورش گاو شیری قابل استفاده نیست، امکان افزایش بهره وری در گوسفندان بومی را فراهم می کند.
وی خاطرنشان کرد: در شیوه گوسفندداری صنعتی هزینه های ساختمان، تاسیسات و برنامه های تغذیه ای نسبت به دامداریهای سنتی بالاتر است ولی در درازمدت با توجه به راندمان عملکرد هزینه های تولید کاهش می یابد و در نتیجه تولید افزایش می یابد.
وی اظهار داشت: در مقایسه دو نوع سیستم برای 100 راس میش ( گوسفند ماده ) در دو سال برای بره گیری سنتی 140 راس و برای بره گیری صنعتی 270 راس تولید شده است.