مدیر ملی پروژه بین المللی حفاظت از تنوع زیستی زاگرس مرکزی گفت: مهمترین دستاورد اولین همایش بررسی عوامل تخریب و آسیبهای زاگرس مرکزی معرفی گونه های شاخص و هسمو شدن منابع زیستی است.

شیرین ابوالقاسمی در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: دستاوردهای همایش بررسی تهدیدات و عوامل تخریب زاگرس مرکزی توانست توقعات ما را برآورده کند و مقالات شرکت داده شده در نخستین همایش توانست دیدگاههای ما در مدیریت هر چه بهتر تنوع زیستی زاگرس را روشن تر سازد.

وی اظهار داشت: ما به رویکرد مشارکتی اعتقاد راسخ داریم چرا که مناطقی مثل زاگرس را باید با این رویکرد مدیریت کرد و خوشبختانه در این همایش این مسئله مورد توجه شرکت کنندگان و کارشناسان و متخصصان و نهادهای غیر دولتی همکار در پروژه بود.

به گفته ابوالقاسمی شرکت کنندگان در همایش که عمدتا از متخصصان و کارشناسان جوان بود توانستند مقالات قابل تحسینی را در همایش ارائه دهند که نتیجه بیش از هزار و 110 بازدید میدانی ظرف 6 ماه تلاش شبانه روزی بوده است.

وی به نیاز و مشارکت دستگاهها و نهادهای دولتی برای موفقیت پروژه حفاظت از تنوع زیستی زاگرس اشاره کرد و گفت: همانطور که مسئولان قول همراهی با پروژه را داده اند باید این همراهی تا آخر پروژه مستدام باشد چرا که در صورت همراهی نکردن نمی توان زاگرس را از تهدیدات و اثرات توسعه ناپایدار نجات داد.

مدیر پروژه بین‌المللی حفاظت از تنوع زیستی در سیمای حفاظتی زاگرس مرکزی هدف از این پروژه را یکپارچه سازی حفاظت از تنوع زیستی در تمام منطقه زاگرس دانست.

ابوالقاسمی گفت: هدف اصلی اجرای پروژه زاگرس، یکپارچه سازی تنوع زیستی تنها با رویکرد محیط زیست زاگرس نیست بلکه با کمک و همیاری تمامی بخشها به خصوص آب، جنگلها و مراتع، وزارت کشور و بخشهای توسعه‌ای و زیرساختها بتوانیم الگوی موفقی از مدیریت یک قطعه زیست بومی سرزمین انجام دهیم تا بتوانیم در آینده این الگو را به بقیه سرزمین تعمیم دهیم.

به گفته وی، این پروژه از طریق برنامه‌های عمران ملل متحد در بخشهای توسعه‌ای تعمیم داده شد و نهایتا چشم انداز مشترک از کل زاگرس را ارائه می دهیم.

بخشی از رشته کوه‌های زاگرس که به عنوان زاگرس مرکزی انتخاب شده  به طول 1500 کیلومتر و در بعضی قسمت‌ها به پهنای 400 کیلومتر می‌رسد. وسعت کل زاگرس 400 هزار کیلومتر مربع از خاک ایران است که پروژه زاگرس در بخش کوچک آن واقع شده است.
 
16 استان کشور در محدوده کل رشته کوه زاگرس قرار گرفته‌اند که این محدوده تامین کننده 40 درصد آب کشور است و 38 درصد جمعیت عشایر کوچ نشین ایران را در خود جای داده است.
 
مدیر پروژه حفاظ از تنوع زیستی زاگرس خاطرنشان کرد: در طول پروژه زاگرس دوهراز و 372 گونه گیاهی شناسایی شده که 250 گونه بومی منطقه دنا است. همچنین 61 گونه پستاندار، 27 گونه ماهی، 167 گونه پرنده، 37 گونه خزنده شناسایی شده و در صورت وجود اعتبارات، فهرست گونه‌های در معرض خطر منطقه از طریق اطلاعات استخراج شده تهیه می شود و در اختیار دانشگاهیان و متخصصان قرار می گیرد.
 
تا کنون مبلغ 9 میلیون و 575 هزار دلار اعتبارات ملی و بین‌المللی برای این پروژه تامین شده که یک میلیون و 824 هزار دلار از این مبلغ از طریق GEF و سازمان حفاظت محیط زیست تامین شده است.